Το Μακεδονικό είναι εξαιρετικά ευαίσθητο πρόβλημα: συνδέεται άμεσα με τις ταυτότητες των δύο όμορων κρατών, διεγείρει μνήμες και πάθη που, αντί να συμβάλλουν στη διαύγασή του, το περιπλέκουν περισσότερο. Ωστόσο εμείς για την καλύτερη κατανόηση των θέσεων των δύο συγγραφέων, για την αξία των διαφορετικών ή και αντίθετων απόψεων που θα υπάρξουν, αλλά και για την καλύτερη κατανόηση του προβλήματος θα προτάξουμε μια συνοπτική εικόνα του.

Η αρχαία Μακεδονία, ο γεωγραφικός χώρος της οποίας ήταν κατά τι λιγότερο από το διπλάσιο του γεωγραφικού χώρου της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας, για περισσότερα από χίλια χρόνια ήταν ρωμαϊκή επαρχία, ύστερα βυζαντινή και στη συνέχεια επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και κατοικούνταν από διαφορετικούς λαούς όσον αφορά την καταγωγή, το θρήσκευμα και τον πολιτισμό. Συνυπήρχαν όμως κάτω (και) από την κυριαρχία του σουλτάνου. Η συνέπεια αυτής της κατοχής ήταν το όνομα Μακεδονία στον Μεσαίωνα αλλά και στους νεότερους χρόνους να χάσει το εθνικό περιεχόμενο που είχε στην αρχαιότητα, αφού άλλωστε η περιοχή ήταν διαρκώς υποταγμένη σε άλλες δυνάμεις. «Συνέχιζε όμως να χρησιμοποιείται με τη γεωγραφική ονομασία και προσδιόριζε τον κάθε κάτοικό της ως Μακεδόνα, όπως τον κάτοικο της Ηπείρου Ηπειρώτη, τον κάτοικο της Θεσσαλίας Θεσσαλό κ.ο.κ.».

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines