Πριν από περίπου τρία χρόνια, τέτοιο καιρό, οι Ευρωπαίοι μάς κατακεραύνωναν για τη βαρουφάκεια δημιουργική ασάφεια. Έλεγαν πως προσερχόμαστε στις διαπραγματεύσεις χωρίς προτάσεις, κάνοντας, απλά, θεωρητικές αναλύσεις για το τι πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει. Ή, μάλλον, τι θα θέλαμε να γίνει.

Μετά από τρία χρόνια σκληρής, συριζαϊκής, μνημονιακής πραγματικότητας, φαίνεται να ξαναγυρίζουμε σε εκείνες τις πρωθυπουργικές αυταπάτες και να στέλνουμε τις προτάσεις μας για μια (δήθεν) μεταμνημονιακή Ελλάδα, γεμάτες θεωρία, αερολογία και μπόλικα… ναρκωτικά!

«Δεν αξίζουν ούτε το χαρτί στο οποίο γράφτηκαν» φέρεται να είπε αξιωματούχος της ΕΕ. «Δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία θεωρητική προσέγγιση των πραγμάτων, χωρίς απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα και μόνο μία εκδήλωση προθέσεων».

Αδυνατώ να το πιστέψω. Άλλωστε, όπως είπαμε, ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάπτυξης και σημαντική προοπτική εσόδων είναι η καλλιέργεια της φαρμακευτικής κάνναβης, από την οποία περιμένουμε ούτε λίγο ούτε πολύ 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Φαντάζομαι πως μία ακόμα πρόταση θα μπορούσε να είναι και η καλλιέργεια άλλων, πιο σκληρών ναρκωτικών, ειδικά επί μίας κυβερνήσεως με ισχυρούς δεσμούς φιλίας με τη Λατινική Αμερική.

Σε κάθε περίπτωση, αν, πράγματι, οι προτάσεις μας για την ανάπτυξη είναι αυτού του επιπέδου, απορώ γιατί διώξαμε τον Βαρουφάκη. Σε τέτοιες αναπτυξιακές προοπτικές ταιριάζει γάντι το παράλληλο σύστημα πληρωμών, η ανταλλαγή ομολόγων και τα IOU. Τι; Όχι;

Για να σοβαρευτούμε: Είναι καλό να ευθυμούμε με ορισμένα πράγματα. Όταν, όμως, πρόκειται για το μέλλον μιας χώρας, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Αυτοί δεν ντρέπονται να καταθέτουν μπούρδες για το μέλλον μας. Εμείς ας ντραπούμε πριν πάμε να ψηφίσουμε.

H Σοφία Νικολάου είναι Δικηγόρος (www.sofianikolaou.com)

Headlines