Στο αμερικανικό Πεντάγωνο, τα επιτελεία στρατηγικού σχεδιασμού είχαν πάρει «φωτιά» με τις επιδρομές κατά της τζιχαντιστικής ISIS, πρώτα στο Ιράκ και μετά στη Συρία. Οι επιχειρήσεις συνεχίζονται, δυτικές χώρες συνδράμουν στο Ιράκ και αραβικές στη Συρία, αλλά υπάρχει μία μικρή έλλειψη: Η επιχείρηση, σε αντίθεση με την παράδοση των τελευταίων χρόνων, έχει μείνει μετά από δύο μήνες αβάφτιστη…

«Σοκ και Δέος». «Αλεπού της Ερήμου», «Γεράκι της Ερήμου», «Ασπίδα της Ερήμου». «Παροχή Ανακούφισης». «Νέος Ορίζοντας». «Νότια Σκοπιά». Τέτοιες ήταν οι ονομασίες προηγούμενων αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, σχεδιασμένες ώστε να διαφημίζουν την αποφασιστικότητα και το θάρρος των επιχειρήσεων.

Η ρητορική δεινότητα στο μάρκετινγκ του Πενταγώνου όμως τώρα στέρεψε. Οι επιχειρήσεις σε Ιράκ και Συρία δεν έχουν όνομα.

Αρχικά, γράφει η Wall Street Journal, η επικρατέστερη πρόταση για το όνομα της επιχείρησης ήταν Inherent Resolve. Θα μπορούσε περίπου να αποδοθεί ως «Έμφυτη Αποφασιστικότητα» ή «Εγγενής Επίλυση» -το τελευταίο, που στα ελληνικά δεν βγάζει κανένα νόημα, δείχνει περισσότερο το σκεπτικό ότι μαζί με τις επιδρομές, ο Λευκός Οίκος θέλει η λύση στη Μέση Ανατολή να έρθει «από μέσα», με την ενίσχυση τοπικών δυνάμεων κατά της ISIS.

Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν ενθουσιάστηκε με την πρόταση. «Η αντίδραση ήταν λίγο αδιάφορη» λέει αξιωματούχος που επικαλείται η εφημερίδα.

Το πρόβλημα ήταν, μεταξύ άλλων, ότι αναζητείται κάτι που θα δείχνει πως οι ΗΠΑ δεν επιχειρούν μόνες τους αλλά με συμμαχικές χώρες. Επισήμως, το Πεντάγωνο περιορίζεται στο ότι η επιχείρηση δεν έχει όνομα.

Η πρακτική ονομασίας των επιχειρήσεων έχει κερδίσει σε σημασία από το τέλος της δεκαετίας του ’80. Τότε, το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας πρόσεξε την επικοινωνιακή αξία που είχε η ονομασία «Δίκαιος Αγώνας» στην επέμβαση στον Παναμά -νωρίτερα, λεγόταν «Μπλε Κουτάλι», και καμία εφημερίδα δεν έδινε σημασία.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ