Τα αξιολάτρευτα αυτά χνουδωτά πλασματάκια που είναι παρεξηγημένα από πολλούς. Είναι τελικά τόσο ανεξάρτητες όσο πιστεύουμε; Όλοι μας έχουμε το ένστικτο της επιβίωσης. Τα ζώα περισσότερο, ίσως, από εμάς, ειδικά εκείνα που καθημερινά περιπλανώνται στους δρόμους ψάχνοντας λίγη τροφή αλλά το κυριότερο ένα τρυφερό χάδι από τον άνθρωπο…

Οι γατούλες ναι, είναι ανεξάρτητες. Όσο συμβιώνουν όμως μαζί με τον άνθρωπο, θα φανεί αστείο, αλλά υιοθετούν τις συνήθειές του. Ξέρετε ότι έχουν περίπου 19 τύπους από μικρές φωνούλες (νιαουρίσματα) όπου αντιστοιχούν σε ολόκληρες προτάσεις, λέξεις, συναισθήματα; Ακόμα και οπό τη στάση του σώματός τους μπορούν να σου ζητήσουν και να εκφράσουν αυτό που ακριβώς θέλουν από εσένα. Διαφορετικό νιαούρισμα όταν θέλουν να τσιμπήσουν ένα σνακ, άλλο νιαούρισμα όταν θέλουν να παίξουν, όταν θέλουν να σου ζητήσουν να τις χαϊδέψεις, όταν θέλουν να σε φωνάξουν να πας για ύπνο μαζί τους…. Ναι! Συμβαίνει και αυτό! Μας βλέπουν ως ισότιμα μέλη της αγέλης τους, απλά ίσως θεωρούν ότι είμαστε διαφορετικό είδος. Ξεχωρίζουν 1 αρχηγό στο περιβάλλον της και αν συμβιώνει με 2 άτομα στο σπίτι της ή και παραπάνω στο σπίτι καθορίζει αρμοδιότητες για να μη μπερδεύεται… «Με εσένα παίζω, με εσένα θέλω χάδια, θέλω και τους δύο για να κοιμηθώ, σας αγαπάω, όμως όλους…».


Μη ξεχνάμε ότι στην Αρχαία Αίγυπτο αυτά τα υπέροχα πλάσματα, με την κατά 14 φορές μεγαλύτερη όσφρηση από τον άνθρωπο (οικόσιτες γάτες), το υπέροχο δυνατό σώμα, ως αίλουρος άλλωστε, τα μάτια της τα οποία έχουν μεγαλύτερη οπτική γωνία από τη δική μας, λατρεύτηκαν ως θεές…

Felis Catus, λοιπόν, η μικρή θεά…

Υ.Γ. Η παιδεία μας φαίνεται από το πώς συμπεριφερόμαστε στους γύρω μας γενικώς, και ειδικώς στα ζώα… Ας προσέχουμε…

in.gr