Αναμνήσεις από την λειτουργία 120 χρόνων της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης (ΓΣΘ), συνοδευόμενες από τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή της πόλης, «ξυπνούν» μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Στέργιου Κρεμέτη για την ιστορία του σχολείου, με τον τίτλο «Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης: 120 χρόνια, μία πρώτη προσέγγιση».
Το βιβλίο παρουσιάστηκε χθες το βράδυ σε εκδήλωση στη Γερμανική Σχολή, ενόψει της 20ης επετείου από την πτώση του τείχους του Βερολίνου (9/11/1989), παρουσία γονέων, μαθητών και αποφοίτων της Σχολής, μεταξύ των οποίων και καταξιωμένοι στη δημόσια ζωή της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, Βασίλης Σκουρής, οι καθηγητές Βακαλόπουλος και Μαρωνίτης.

Ο συγγραφέας του βιβλίου διετέλεσε επί 40 έτη καθηγητής της Σχολής, εκ των οποίων τα 24 χρόνια Γυμνασιάρχης.

Στο βιβλίο του, που ξεπερνά τις 700 σελίδες, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων παλιές και αδημοσίευτες φωτογραφίες από την Σχολή, λεπτομέρειες από την ιστορία της, συνεντεύξεις με παλιούς αποφοίτους, που φοίτησαν πριν το 1940, αποσπάσματα από επίσημα αρχεία του γερμανικού κράτους που αφορούν το σχολείο, καθώς και μία πλήρη λίστα των ονομάτων των αποφοίτων από το 1956 μέχρι σήμερα.

Το βιβλίο παρουσιάζει την ιστορία της Σχολής σε σχέση με την πόλη, από το 1888 μέχρι σήμερα, μέσα από τρεις περιόδους που διακόπτονται από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Στην πρώτη περίοδο, μέχρι το 1944, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε άγνωστες πληροφορίες, όπως οι πρώτοι σχολικοί κανονισμοί, το πρόγραμμα των μαθημάτων, η λειτουργία ενός δεύτερου γερμανικού σχολείου στην Θεσσαλονίκη, αλλά και δημοσιεύματα του Τύπου για την Σχολή.

Ο Βασίλης Σκουρής, απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής και επί πολλά χρόνια πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων, χαρακτήρισε την περίοδο φοίτησής του σε αυτήν (1960) σημαντική και δήλωσε πως το δεύτερο μέρος του βιβλίου (από την επαναλειτουργία του, το 1956, έως σήμερα) η προσέγγιση είναι περισσότερο συναισθηματική και βιωματική, καθώς στις σελίδες του βρίσκει κανείς πληροφορίες και φωτογραφίες για ζωντανά πρόσωπα και αποφοίτους. «Το διαβάζει κανείς με περισσότερο ζήλο και ταραχή» είπε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε ότι στις λίστες των ονομάτων των αποφοίτων βρίσκονται και τα ονόματα των παιδιών του.

Για το βιβλίο μίλησαν επίσης ο Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ, Νίκος Μουσιόπουλος, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής, Σιδηρούλα Ζιώγου-Καραστεργίου και ο δημοσιογράφος Χρήστος Ζαφείρης.

«Θα ανοίξουμε το βιβλίο πολλές φορές για να θυμηθούμε πρόσωπα και καταστάσεις» είπε ο κ. Μουσιόπουλος και χαρακτήρισε το βιβλίο «χρυσορυχείο» για τους μαθητές, τους γονείς και για όσους σχετίζονται με κάποιο τρόπο με την Σχολή.

Σύμφωνα με την κ. Ζιώγου το βιβλίο συμπληρώνει ένα κενό για την ιστορία της εκπαίδευσης στην Θεσσαλονίκη και προστίθεται στην λίστα των 78 εκδόσεων για τα σχολεία της πόλης. Παράλληλα, αναφέρθηκε στις καινοτομικές για την εποχή εκπαιδευτικές δράσεις της Γερμανικής Σχολής, καθώς από την ίδρυσή της το 1888 εφάρμοσε το μικτό σύστημα φοίτησης, όταν όλα τα υπόλοιπα σχολεία της πόλης ήταν χωρισμένα σε αρρένων και θηλέων. Επίσης, το ένα τρίτο των μαθητών της ήταν κορίτσια, τα κτίριά της ήταν κομψά και λειτουργικά, τα δίδακτρα προσδιορίζονταν ανάλογα με τον μισθό του γονέα και οι σχολικές διακοπές ή το μάθημα των θρησκευτικών επιλέγονταν ανάλογα με το θρήσκευμα των μαθητών.

Ο κ. Ζαφείρης ανέδειξε την πραγματική γνώση που αποκόμιζαν οι μαθητές της Σχολής, οι οποίοι χαρακτηρίζονταν για την πειθαρχία και την εργατικότητά τους.

«Κίνητρο για το πόνημα αυτό ήταν η αγάπη μου και η ευγνωμοσύνη προς το σχολείο» δήλωσε ο συγγραφέας του και πρόσθεσε ότι θέλησε να αφήσει στους αποφοίτους της Σχολής την ιστορία της, αλλά και στον επόμενο ιστορικό, ένα πρώτο υλικό για να συνεχίσει το έργο.

Ειδήσεις Σήμερα: