Τα μαγνητικά πεδία του Αρη προστατεύουν την ατμόσφαιρά του
Νέες μελέτες του διαστημικού εξερευνητικού οχήματος Mars Global Surveyor έδειξαν ότι σε μερικά σημεία κάτω από την επιφάνεια του Αρη υπάρχουν μικρές τοπικές ζώνες μαγνητικών πεδίων, τα οποία είναι αρκετά ισχυρά για να προστατέψουν τη λεπτή και ευαίσθητη ατμόσφαιρα του πλανήτη από την καταστροφική «εισβολή» των σωματιδίων του ηλιακού ανέμου.
Νέες μελέτες του διαστημικού εξερευνητικού οχήματος Mars Global Surveyor έδειξαν ότι σε μερικά σημεία κάτω από την επιφάνεια του Αρη υπάρχουν μικρές τοπικές ζώνες μαγνητικών πεδίων, τα οποία είναι αρκετά ισχυρά για να προστατέψουν τη λεπτή και ευαίσθητη ατμόσφαιρα του πλανήτη από την καταστροφική «εισβολή» των σωματιδίων του ηλιακού ανέμου.
Αντίθετα από τη Γη, ο Αρης δεν έχει ένα μεμονωμένο μαγνητικό πεδίο για την προστασία της ατμόσφαιρας από τον ηλιακό άνεμο, παρά μονάχα τοπικές μαγνητικές ζώνες παρόμοιας σχεδόν έντασης με το μεμονωμένο πεδίο της Γης. Οι ζώνες βρίσκονται παρατεταγμένες από ανατολικά προς δυτικά -όπως ένα bar-code- με έκταση 965χλμ. και εναλλασσόμενης πολικότητας, ενώ η φύση και η προέλευσή τους παραμένουν ακόμα και σήμερα ένα μυστήριο.
«Τα δεδομένα που συνελέγησαν δείχνουν για πρώτη φορά ότι ακριβώς πάνω από κάθε συγκεκριμένη τοπική ζώνη, το ατμοσφαιρικό στρώμα της ιονόσφαιρας είναι πολύ πιο πυκνό και λειτουργεί σαν ομπρέλα προστασίας από τον καταστροφικό ηλιακό άνεμο» δήλωσε ο Ντέιβιντ Μίτσελ του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρίας στο Σαν Φρανσίσκο.
«Κάθε φορά που το Global Surveyor περνούσε πάνω από τις μαγνητικές ανωμαλίες, συναντούσε πυκνή ιονόσφαιρα. Η ιονόσφαιρα προστατεύει τη διάβρωση της ατμόσφαιρας από τα ιονισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου» συνέχισε.
Στα αρχικά στάδια δημιουργίας του, ο Αρης είχε ένα ενιαίο μεμονωμένο μαγνητικό πεδίο ανάλογο με αυτό της Γης, το οποίο προστάτευε την ατμόσφαιρα. Όμως, πριν από τρία με τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια η γεννήτρια που δημιουργούσε το μεμονωμένο μαγνητικό πεδίο διακόπηκε για άγνωστους, μέχρι σήμερα, λόγους.
Έτσι, η ατμόσφαιρα, η οποία πιθανόν να υπήρξε αρκετά πυκνή ώστε να διατηρεί νερό σε υγρή μορφή πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη, άρχισε να εξασθενεί και να λεπταίνει εξαιτίας του ισχυρού ηλιακού ανέμου και των σποραδικών προσκρούσεων αστεροειδών και κομητών.
Σήμερα, οι μελέτες έδειξαν ότι η ατμοσφαιρική πίεση στον Αρη είναι πολύ χαμηλή (λιγότερο από το 1% της πίεσης που υπάρχει στο επίπεδο της θάλασσας πάνω στη Γη) για τη διατήρηση νερού σε υγρή μορφή.