Μία ημέρα μετά τη λήξη του ισπανικού τελικού Κυπέλλου: η διοίκηση δεν αντέχει τη νέα (αγωνιστική) μαχαιριά και αποφασίζει να μπει τέλος στη συνεργασία της με τον Κάρλο Αντσελότι, μολονότι πρόκειται για προπονητή «σημείο αναφοράς» για τη Βασίλισσα και άνθρωπο που την οδήγησε σε κορυφές εντός και εκτός Ισπανίας. Τι κι αν πλησιάζει το παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων;

Οι εξελίξεις δεν μπορούν να περιμένουν. Είναι η μοίρα των ισχυρών κλαμπ, η μοίρα των προπονητών αν προτιμά κάποιος. Γιατί πολύ απλά οι αποφάσεις είναι για τις μεγάλες ομάδες κάτι σαν το αλατοπίπερο. Αναγκαίες. Δεν αφήνεις μια κατάσταση να κακοφορμίζει.

Βράδυ Κυριακής στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο κόσμος, αυτό που λέμε «στα κάγκελα». Οι διοικητικοί και όλοι στην ομάδα; Θέλοντας να θυμηθούμε τον Βάρναλη, το όλο σκηνικό ισοδυναμεί με το « δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι άντάμα! Προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»!

Μα, θαύματα στο ποδόσφαιρο δεν προκύπτουν τόσο εύκολο. Απαιτούνται ρηξικέλευθες αποφάσεις όταν αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες. Η ΑΕΚ, φαινομενικά μόνο, είχε επάρκεια σε έμψυχο δυναμικό και λύσεις που τόσο διαφημίστηκαν κατά την αρχή της αγωνιστικής σεζόν ή και στη διάρκειά της.

Ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι ακόμη κι αν είχε στον πάγκο τον Ροντινέι και βασικό τον Στάμενιτς, δεν κατέβασε δηλαδή τη συνηθισμένη του ενδεκάδα, έμοιαζε σε ταχύτητα και δυνατότητες δύο σκάλες πάνω από τους κορυφαίους της ΑΕΚ. Η Ενωση ποντάρει στον Πιερό και σε κανέναν άλλο για κεντρικό φορ και οι Ερυθρόλευκοι βρίσκουν γκολ από τον «άνθρωπο των ντέρμπι», τον Γιέρεμτσουκ. Πώς δηλαδή θα έφταναν οι γηπεδούχοι στη νίκη; Πώς θα σημάδευαν τα δίχτυα; Με θαύμα; Η διαφορά ποιότητας φαντάζει μεγάλη. Όπως και τα σφάλματα που έκαναν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Αλμέιδα λάνσαρε προ ολίγων ετών το μαν του μαν ένεκα των λύσεων που είχε στο ρόστερ. Τώρα, τι ακριβώς; Πώς θα παίξει το ποδόσφαιρο που του αρέσει;

Η ξεκάθαρη ευθύνη του προπονητή είναι πως δέχθηκε να μη γίνουν μεταγραφές και επιπρόσθετα δεν ασχολήθηκε με ακαδημίες, την ΑΕΚ Β’ που αφέθηκε στην τύχη της ή σε μαθητευόμενους διοικητικούς μάγους , ούτε έβγαλε νέους παίκτες κλπ. Η διοίκηση λειτούργησε επιπόλαια επιλέγοντας παίκτες με βαρύ βιογραφικό και αμφίβολο σήμερα, δεν ενίσχυσε την ΑΕΚ στη θέση του αριστερού μπακ που το κενό κραύγαζε, ενώ τον χειμώνα άφησε τα πράγματα εντελώς στην τύχη τους και μετά την πώληση του Λιβάι Γκαρσία έβλεπε …τα τρένα να περνούν, ανήμπορη να κάνει το παραμικρό.

Κάπως έτσι φτάσαμε στο βράδυ της Κυριακής. Με τους οπαδούς να αποδοκιμάζουν τους πάντες. Ναι, και τον Μάριο Ηλιόπουλο. Γιατί την κεφαλή βλέπεις και κάνεις κριτική. Θα μπορούσε δηλαδή να είχε λειτουργήσει ο νεόκοπος παράγοντας με αμεσότητα όπως έκαναν στη Μαδρίτη; Ας μην πει ο οποιοσδήποτε τι πρέπει και τι όχι. Το βέβαιο είναι πως δεν έκανε το παραμικρό προς τη σωστή κατεύθυνση.

Μόνο συναντήσεις με τον προπονητή όταν εκείνος έδειχνε έτοιμος να αποχωρήσει, πολλές δηλώσεις και περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις. Από ουσία, όμως, τίποτα το χειροπιαστό. Και τώρα η ΑΕΚ με τέσσερις κολλητές ήττες και στην τέταρτη θέση, ψάχνει το αντίδοτο για τον κατήφορο. Ένα φρένο για να μην κλείσει η σεζόν όπως άρχισε. Τότε με αποκλεισμό από τη Νόα, τώρα με βαθιά πίκρα για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο που δεν είναι αυτό που όλοι θα ήθελαν.

Ειδήσεις Σήμερα: