Οι Ελληνίδες αθλήτριες που έγραψαν Ιστορία

Η Ελλάδα, παρόλο το μικρό της μέγεθος σε πληθυσμό και χώρο, έχει αναδείξει αθλητές που άφησαν το αποτύπωμά τους στην παγκόσμια αθλητική ιστορία. Στον μακρύ κατάλογο των μεγάλων επιδόσεων, βρίσκονται σπουδαίες Ελληνίδες αθλήτριες που έχουν κατακτήσει μετάλλια, έχουν σπάσει εθνικά, ευρωπαϊκά και παγκόσμια ρεκόρ, εμπνέοντας γενιές με το πάθος και την αφοσίωσή τους.

Από τον στίβο και την ανοικτή θάλασσα, μέχρι την κολύμβηση και τα ομαδικά αθλήματα, οι Ελληνίδες πρωταθλήτριες έχουν αποδείξει ότι με το ταλέντο, την πειθαρχία και την απίστευτη θέληση δεν υπάρχουν σύνορα γιατί «sky is the limit».

Ξεκινώντας από τον Βασιλιά του Αθλητισμού, τον Στίβο, θα θυμηθούμε τις πρώτες μεγάλες αθλήτριες που πρωταγωνίστησαν στις ειδήσεις της εποχής. Ο λόγος για τη Σοφία Σακοράφα, που πολλοί τη γνωρίζουν για την πολιτική και κοινωνική της διαδρομή, ενώ πρωτίστως υπήρξε μία ακοντίστρια με διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Να σημειώσουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 1982, πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στον ακοντισμό με βολή 74,20 μέτρων (στους αγώνες «Βενιζέλεια» στα Χανιά), ενώ την ίδια χρονιά κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στην Αθήνα. Συνολικά, σημείωσε 17 φορές πανελλήνιο ρεκόρ στον ακοντισμό, βελτιώνοντας την επίδοση του αγωνίσματος για περισσότερα από 30 μέτρα.

Την ίδια περίοδο, μεσουρανεί μία ακόμα μεγάλη ακοντίστρια με αξιοσημείωτες διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Η Άννα Βερούλη, το 1982 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στην Αθήνα (με βολή 70,02 μέτρα), τον επόμενο χρόνο το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Ελσίνκι ενώ ανέβηκε αμέτρητες φορές στο βάθρο του Πανελληνίου Πρωταθλήματος, των Βαλκανικών Αγώνων και των Μεσογειακών Αγώνων.

Το ακόντιο θα το τιμήσει ξανά το 2000 η Μιρέλα Μανιάνι, κατακτώντας το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ (με βολή στα 67,51 μέτρα) και το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2001 του Έντμοντον. Το 2002, κατέκτησε την πρώτη θέση στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου στο Μόναχο και ακόμα ένα χρυσό μετάλλιο τον επόμενο χρόνο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, στο Παρίσι. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, και λόγω τραυματισμών κατόρθωσε στην τελευταία της προσπάθεια να ρίξει το ακόντιό της στα 64,29 μ., ανεβαίνοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου.

Πηγαίνοντας λίγο πίσω, το 1992, η χώρα ζει μεγάλες στιγμές όταν η Βούλα Πατουλίδου έγραψε ιστορία στη Βαρκελώνη, κερδίζοντας το πρώτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο της Ελλάδας στον στίβο στα 100 μέτρα με εμπόδια (με χρόνο 12,64 δευτερόλεπτα). Ποιος μπορεί να ξεχάσει την κραυγή της, «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!», που έμεινε στην ιστορία ως σύμβολο δύναμης ψυχής και αγνού πατριωτισμού. Αυτό το μετάλλιο ήταν το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο για την Ελλάδα στον στίβο από το 1912.

Στο ύψος, το 1996, η Νίκη Μπακογιάννη χάρισε στην Ελλάδα το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα. Η πρωταθλήτρια μας από τη Λαμία κατάφερε ένα σημαντικό ρεκόρ Guinness, αφού εξακολουθεί μέχρι σήμερα να διατηρεί τη μεγαλύτερη διαφορά (αυτή των 33 εκατοστών) ύψους που χώριζαν το ύψος της από τα 2.03 μ. που ξεπέρασε!

Αλλάζοντας άθλημα, πηγαίνουμε στο άλμα επί κοντώ, όπου την προηγούμενη δεκαετία μεσουρανεί η Κατερίνα Στεφανίδη. Η πρωταθλήτρια μας, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016, το χρυσό μετάλλιο το 2017 στο Λονδίνο, το χάλκινο μετάλλιο το 2019 στη Ντόχα και συνολικά 12 μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1999, η δισκοβόλος Τασούλα Κελεσίδου θα ξεκινήσει μία διαδρομή συνεχόμενων επιτυχιών, όπου επί 6 χρόνια θα έχει συνεχή παρουσία στο βάθρο: 2^η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 1999 στη Σεβίλλη, 2^η στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, 3^η στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2001 στο Έντμοντον, 3^η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2002 έγινε στο Μόναχο, 2^η στο Πρωτάθλημα Στίβου 2003 στο Παρίσι και 2^η στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας μην κάνοντας το όνειρό της για ένα χρυσό πραγματικότητα… Παρόλα αυτά, ήταν η πρώτη γυναίκα αθλήτρια που κατέκτησε μετάλλιο σε δύο συνεχόμενες Ολυμπιάδες.

Ποιος θα ξεχάσει επίσης τη Φανή Χαλκιά το 2004, όταν ενθουσίασε το ελληνικό κοινό με το χρυσό στα 400 μέτρα με εμπόδια στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (σημείωσε μάλιστα Ολυμπιακό ρεκόρ με χρόνο 52.77 δευτερόλεπτα στον ημιτελικό). Δύο χρόνια αργότερα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ θα κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο.

Το 2004, η χρυσή χρονιά για τον ελληνικό στίβο, είχε και μία από τις μεγαλύτερες αθλήτριες στην ιστορία του τριπλούν, την Χρυσοπηγή Δεβετζή, που κατέχει την τέταρτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο αγώνισμα (με 15,32 μέτρα), που πέτυχε στον προκριματικό του τριπλούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Η μεγάλη αυτή αθλήτρια ανέβηκε 8 φορές στο βάθρο διεθνών αγώνων, ενώ στη διάρκεια του μίτινγκ «Θεσσαλονίκη 2008» πέτυχε παγκόσμια επίδοση με 15,22 μέτρα στο τριπλούν.

Δύο μετάλλια στην ίδια διοργάνωση έχει πετύχει μόνο η Άννα Κορακάκη. Η πρωταθλήτρια κατάφερε στο Ρίο να αναδειχθεί χρυσή Ολυμπιονίκης στα 25μ. σπορ πιστολιού, ενώ νωρίτερα είχε πανηγυρίσει το χάλκινο στα 10μ. αεροβόλο πιστολιού. Η Άννα έχει αμέτρητα μετάλλια σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, φτάνοντας το 2018 να είναι Νο1 στην Παγκόσμια Κατάταξη στο 10μ. αεροβόλο πιστόλι.

Αφήνοντας την στεριά και πιάνοντας λίγο νερό, θα συναντήσουμε τη Σοφία Μπεκατώρου. Η σπουδαία Σοφία έχει δύο μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και 4 χρυσά μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Το 2002 και το 2004 αναδείχθηκε κορυφαία ιστιοπλόος στον κόσμο, «ISAF Rolex World Sailor». Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, οι ιστιοπλόοι Βιργινία Κραβαριώτη, Σοφία Παπαδοπούλου, μαζί με τη Σοφία Μπεκατώρου, κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στην κατηγορία Yngling. Μία ακόμα διάκριση που προστέθηκε στη λαμπρή καριέρα της, η οποία είχε ήδη κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία 470 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

Στη θάλασσα συναντάμε και την πρωταθλήτρια Κέλλυ Αραούζου. Το 2010, η Κέλλυ κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο ομαδικό αγώνισμα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτής Κολύμβησης στο Μπαλατονφύρεντ της Ουγγαρίας (με συμπαίκτες τους Γιαννιώτη και Φωκαίδη). Στο ίδιο πρωτάθλημα θα κερδίσει το αργυρό μετάλλιο στα 5 χιλιόμετρα γυναικών. Το 2012 θα κερδίσει δύο ακόμη αργυρά μετάλλια στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ενώ το 2013 θα ανέβει για πρώτη φορά στο βάθρο παγκόσμιου πρωταθλήματος, κερδίζοντας το αργυρό μετάλλιο στο ομαδικό αγώνισμα στη Βαρκελώνη (με συμπαίκτες πάλι τους Γιαννιώτη και Φωκαίδη).

Στην τελευταία Ολυμπιάδα στο Παρίσι απολαύσαμε τις Δήμητρα Ελένη Κοντού και Ζωή Φίτσιου στην κωπηλασία  (Διπλό Σκιφ Ελαφρών Βαρών) να κατακτάνε το Χάλκινο Μετάλλιο και να δίνουν ραντεβού στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση.

Μένοντας στο νερό αυτή τη φορά της πισίνας, συναντάμε τη Άννα Ντουντουνάκη, την πρώτη Ελληνίδα με χρυσό σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κολύμβησης, όταν τερματίζει πρώτη στα 100μ. πεταλούδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 50αρας πισίνας στη Βουδαπέστη. Η Άννα έχει πολλά μετάλλια σε ευρωπαϊκούς και μεσογειακούς αγώνες.

Ένα ακόμα αγαπημένο άθλημα είναι η γυμναστική, ενόργανη και ρυθμική. Εκεί συναντάμε τη Βάσω Μιλλούση, πρωταθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής, όπου από το 2009 μέχρι σήμερα έχει κερδίσει δώδεκα μετάλλια στη δοκό (εκ των οποίων τρία χρυσά), ένα στους ασύμμετρους ζυγούς και ένα στις ασκήσεις εδάφους, αποκλειστικά σε αγώνες της σειράς των παγκοσμίων κυπέλλων της FIG και χωρίς να μετράμε τις υπόλοιπες διακρίσεις της σε άλλους διεθνείς αγώνες ενόργανης γυμναστικής. Ακόμα, να σημειώσουμε την Ελένη Κελαϊδίτη, κορυφαία στη ρυθμική γυμναστική και με διεθνείς διακρίσεις, που έχει και αυτή χαρίσει στην Ελλάδα όμορφες στιγμές με τις εντυπωσιακές επιδόσεις της.

Ομαδικά Αθλήματα: η χαρά πολλαπλασιασμένη

Θα ξεκινήσουμε με την αγαπημένη καλαθοσφαίριση, όπου συναντάμε την Εβίνα Μάλτση, έναν θρύλο του ελληνικού μπάσκετ και MVP του Ευρωμπάσκετ 2009, που υπήρξε πραγματικό icon για αμέτρητες νεαρές αθλήτριες να ακολουθήσουν το όνειρό τους στα ανδροκρατούμενα γήπεδα.

Το ομαδικό άθλημα βέβαια που έχει τις περισσότερες διακρίσεις είναι το πόλο και εκεί συναντάμε την Αλεξάνδρα Ασημάκη. Η Αλεξάνδρα, ως μέλος της εθνικής ομάδας κατέκτησε την 1^η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σανγκάης το 2011 και τον επόμενο χρόνο τη 2η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Αϊντχόβεν. Η παίχτρια του Ολυμπιακού το 2011 αναδείχθηκε κορυφαία πολίστρια στην Ευρώπη, ενώ βρέθηκε και πάλι στην πρώτη θέση της λίστας στην αντίστοιχη παγκόσμια ψηφοφορία, το 2011.

Η εθνική ομάδα γυναικών πόλο έχει αξιόλογη παρουσία στον παγκόσμιο χώρο τα τελευταία πολλά χρόνια. Η κατάκτηση της 2^η θέσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας όπως και το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου του 2011, την καθιέρωσαν ως μία υπολογίσιμη δυνάμη της διεθνούς υδατοσφαίρισης. Στις διακρίσεις της σημειώνουμε και το Χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Λίγκα το 2005, τα Χάλκινα μετάλλια στην ίδια διοργάνωση το 2007, 2010 και 2012, τα Ασημένια Μετάλλια στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα το 2010, 2012, 2018 και 2022 καθώς επίσης και το Χρυσό Μετάλλιο το 2018, στην διοργάνωση του Κυπέλλου Ευρώπης Εθνικών ομάδων (LEN Europa Cup). Συνολικά, η εθνική ομάδα πόλο των γυναικών μας, μετράει 13 13 μετάλλια συνολικά σε διεθνείς διοργανώσεις και μαζί με την Εθνική ομάδα πόλο Ανδρών αποτελούν αναμφίβολα τις πιο επιτυχημένες εθνικές ομάδες της Ελλάδας στα ομαδικά αθλήματα.

Αυτές οι Γυναίκες είναι η πραγματική έμπνευση για τις επόμενες γενιές

Οι Ελληνίδες αθλήτριες που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν είναι οι μόνες στον ελληνικό αθλητισμό και δεν είναι απλώς πρωταθλήτριες. Αυτές οι Γυναίκες είναι σύμβολα δύναμης, πάθους, επιμονής και σκληρής δουλειάς. Κατάφεραν με τα ελάχιστα εργαλεία που είχαν να κατακτήσουν κορυφές, ξεπερνώντας εμπόδια και χαράσσοντας δρόμους για τις επόμενες γενιές. Οι επιτυχίες τους, πέρα από τα μετάλλια που με περηφάνια φόρεσαν στα βάθρα,  είναι κίνητρα για κάθε νέο κορίτσι που ονειρεύεται να γίνει πρωταθλήτρια. Γιατί αυτές οι γυναίκες είναι το απτό παράδειγμα για να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τα όνειρά μας.