Κυρώσεις ή άλλα μέτρα;

Ανάστατη είναι η Ευρώπη από τις συνέπειες των κυρώσεων κατά της Ρωσίας που η ίδια αποφάσισε.  Θύτης και θύμα μαζί, η Ευρώπη αναζητεί να καταλάβει πώς ακριβώς οδηγήθηκε σε μια τέτοια κατάσταση. O «Economist» έδωσε μια παραστατική περιγραφή της συνάντησης των ηγετών της κυβέρνησης συνασπισμού της Γερμανίας όταν τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου συνεδρίαζαν όλη τη νύχτα για να αποφασίσουν για τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν. «Με κύκλους στα μάτια σαν ξενυχτισμένοι σε κάποιο πάρτι βγήκαν το πρωί αυτής της Κυριακής οι ηγέτες της Γερμανίας» έγραψε.

Αυτό που αποφάσισαν ήταν ένα πακέτο ανακούφισης των εκλογέων ύψους 65 δισ. ευρώ. Που φθάνει περίπου στο 1,8% του εθνικού εισοδήματος της χώρας. Σκοπεύει θεωρητικά στην εξασφάλιση κοινωνικής ειρήνης στη διάρκεια ενός επερχόμενου χειμώνα που θα σφυροκοπήσει τους Γερμανούς με πανύψηλες τιμές για το φυσικό αέριο και για οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με ενέργεια ή ηλεκτρισμό. Μιμούμενος το σύνθημα που τραγουδούν οι οπαδοί της Λίβερπουλ στο γήπεδο, ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς υποσχέθηκε στους Γερμανούς «Ποτέ δεν θα περπατάς μόνος»!

Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως και η Ελλάδα, υιοθέτησαν παρόμοια μέτρα προσπαθώντας να θωρακίσουν τις κοινωνίες τους μπροστά στον κίνδυνο της έλλειψης ενέργειας και την ενδεχόμενη φτωχοποίηση. Δεν δείχνουν όμως να καταλαβαίνουν από πού ακριβώς έρχεται ο κίνδυνος. Επικεντρώνονται στη Ρωσία και αδιαφορούν για όσους κερδίζουν δισεκατομμύρια από τις αυξημένες τιμές στην ενέργεια. Ετσι η ΕΕ προσπάθησε προ ολίγων ημερών να αποφασίσει να βάλει ένα ανώτατο πλαφόν στην τιμή αερίου και πετρελαίου που εξάγει η Ρωσία. Μονάχα όμως σε αυτή.  Αφήνοντας έξω τις τιμές των αντίστοιχων προϊόντων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που προέρχονται από το Κατάρ, τις ΗΠΑ κ.α. Και οι οποίοι βέβαια θησαυρίζουν από αυτές τις εξελίξεις.

Η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου κυρίως, αντέδρασαν στην απόφαση αυτή. Και ζήτησαν το πλαφόν να μπει σε όλους. Και περιμένουμε. Ευτυχώς, η Ευρ. Επιτροπή φαίνεται να ξέχασε την πρότασή της αυτή. Τα μέτρα κατά της Ρωσίας είναι προφανές πως καταλήγουν να τινάζουν στον αέρα τις οικονομίες της Ευρώπης, ενώ διευκολύνουν τις ΗΠΑ και άλλες χώρες του Κόλπου να θησαυρίζουν. Η δε Ρωσία, προωθώντας προφανώς αντίποινα, κόβει τις εξαγωγές σε όσους δέχονται το πλαφόν και επιλέγει άλλες χώρες, την Κίνα λ.χ. και την Ινδία, για την εξαγωγή φθηνότερων ενεργειακών προϊόντων που αυτοί μετά επεξεργάζονται και προωθούν στη συνέχεια με σημαντικό κέρδος στη Δύση. Η συνέχιση αυτής της κατάστασης οδηγεί σιγά-σιγά σε καταστροφή των ευρωπαϊκών οικονομιών, η Ρωσία συσσωρεύει μεγάλα κέρδη, ενώ και οι ΗΠΑ βγαίνουν τελικά κερδισμένες από την εξίσωση.

Αν πρόκειται όλοι να υποστούν κάποια ζημιά από τον πόλεμο, αυτό θα πρέπει να στρέψει το ενδιαφέρον τους στα διπλωματικά όπλα. Οι οικονομικές κυρώσεις όχι μόνο δεν δείχνουν να πετυχαίνουν τον στόχο τους αλλά φαίνεται να γυρίζουν σαν μπούμερανγκ κατά αυτών που τις εμπνεύσθηκαν – ιδίως εναντίον της Ευρώπης. Το σωστό λοιπόν θα είναι να επιχειρήσει η Δύση, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, να μεταστρέψει το 40% περίπου των χωρών της γης που για την ώρα δείχνουν να είναι «ουδέτεροι» στον πόλεμο στην Ουκρανία, υπέρ του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Κι ας δαπανήσουν, ιδίως η Ουάσιγκτον, πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο. Επιτέλους, ας χάσουν κι άλλοι από τον πόλεμο, κι όχι μόνο η Ευρώπη!