Πόλα Στόουν Γουίλιαμς: «Έζησα σαν γυναίκα και σαν άνδρας και να τι έμαθα»

Τι σημαίνει για έναν άνθρωπο η απόφαση εγχείρησης αλλαγής φύλου; Πώς είναι να αφήνεις πίσω σου μια ζωή και να ξεκινάς από το μηδέν μια καινούρια;

Η Πόλα Στόουν Γουίλιαμς, μετά από μια γεμάτη ζωή και μια πετυχημένη καριέρα ως άνδρας, αποφάσισε να κάνει αυτό το βήμα και σήμερα μοιράζεται πια ως γυναίκα, αυτή την εμπειρία μέσα από το αυτοβιογραφικό της βιβλίο «As A Woman».

Στο βιβλίο, η Πόλα Στόουν Γουίλιαμς η οποία μετά το come out out της ως τρανς το 2012, εργάζεται ως πάστορας, μιλάει για το πώς βίωσε την απώλεια των κοινωνικών προνομίων που είχε ως λευκός άνδρας, μιλώντας ταυτόχρονα για τον σεξισμό, την πατριαρχία και τα παιχνίδια εξουσίας που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στη νέα της ζωή ως γυναίκα.

Αποχαιρετώντας τα ανδρικά προνόμια

Η Πόλα Στόουν Γουίλιαμς αφηγείται πώς πάντα ένιωθε διαφορετικά, τονίζοντας πως δεν μισούσε το ανδρικό της φύλο, αλλά πως ποτέ δεν ένιωσε πραγματικά ο εαυτός της, μέχρι να πάρει την απόφαση που άλλαξε τη ζωή της.

«Ήμουν CEO σε μία μεγάλη θρησκευτική εταιρεία. Παρουσίαζα ένα τηλεοπτικό σόου με εκατομμύρια τηλεθεατές. Κήρυττα σε εκκλησίες. Ήμουν ένας επιτυχημένος, μορφωμένος λευκός Αμερικάνος άνδρας, αλλά όπως είπε και ο ποιητής Τόμας Μέρτον, «είναι σκληρό να ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια στην κλίμακα της επιτυχίας και στο τέλος να συνειδητοποιείς ότι η σκάλα στηριζόταν στον λάθος τοίχο». Ήξερα από τα τρία ή τα τέσσερα μου ότι ήμουν διεμφυλικός.

Νόμιζα με όλη μου την αφέλεια ότι οι άνθρωποι έχουν την επιλογή. Πίστευα ότι η νεράιδα των φύλων θα ερχόταν μια μέρα και θα με ρωτούσε, αλλά δεν φαινόταν πουθενά οπότε συνέχιζα να ζω. Δεν μισούσα το ότι ήμουν αγόρι. Απλώς δεν ήμουν. Πήγα στο πανεπιστήμιο, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, έχτισα μια καριέρα, αλλά η ανάγκη για την αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για καιρό. Οπότε έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις» διηγείται η ίδια.

Ανώμαλη προσγείωση σε γυναικεία τακούνια

«Ξόδεψα πολλά χρήματα και αφιέρωσα πολλή ενέργεια για να προσθέσω ένα «α» στο όνομά μου. Είμαι, όμως, πιο ευτυχισμένη, πιο ήρεμη. Οι φίλοι μου λένε ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα κολακευτικό για το ποιος ήμουν πριν. Νιώθω άνετα μέσα στο πετσί μου, σαν να έχω επιστρέψει επιτέλους σπίτι μου.

Τα κακά νέα είναι ότι όταν εμφανίστηκα ως γυναίκα, έχασα όλες μου τις δουλειές.

Ήμουν πάντα ένα πετυχημένο στέλεχος με επαίνους για την απόδοσή μου, όμως με το που μαθεύτηκε η μετάβαση δεν ίσχυε πια τίποτα. Σε 21 πολιτείες της Αμερικής δεν μπορούν να σε απολύσουν επειδή είσαι διεμφυλικός, όμως και στις 50 νομιμοποιούνται να το κάνουν αν δουλεύεις σε θρησκευτική εταιρεία.

Υπάρχουν πράγματα που μια γεννημένη γυναίκα δεν θα μάθει ποτέ.

Εγώ ανακαλύπτω κάθε μέρα τι σημαίνει να είσαι θηλυκό, αλλά συνειδητοποιώ και πολλά πράγματα για το προηγούμενο φύλο μου. Διαθέτω τη μοναδική εμπειρία να έχω ζήσει και από τις δύο πλευρές. Και μπορώ να σας πω ότι οι διαφορές είναι τεράστιες. Ίσως γιατί το πρωταρχικό που διαφέρει είναι ο τρόπος με τον οποίο βιώνει κανείς τη σεξουαλικότητα.

Τώρα είναι λιγότερο οπτική και περισσότερο ολιστική, λιγότερο εμπειρία του σώματος και περισσότερο εμπειρία του όντος. Δεν γίνεται ούτε να μετρήσω τις φορές που είπα στην Κάθι, την πρώην σύζυγό μου, «λυπάμαι τόσο πολύ».

Η δικαιολογία μου είναι ότι δεν γνώριζα αυτά που δεν ήξερα.

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να συνειδητοποιήσει ένας μέσος μορφωμένος άνδρας τον βαθμό στον οποίο ο πολιτισμός μας είναι επικεντρωμένος γύρω από αυτόν. Απλώς γιατί δεν μπορεί πραγματικά να βρεθεί στη θέση μιας γυναίκας. Και αντίστροφα, ούτε ένα κορίτσι θα καταλάβει ποτέ πόσο έχει αγνοηθεί από την κοινωνία γιατί το μόνο που έχει βιώσει είναι ο ρόλος του φύλου της.

Ίσως να έχει μια υποψία ότι δουλεύει διπλάσια για τα μισά χρήματα, αλλά δεν έχει ιδέα πόσο πιο δύσκολο είναι για εκείνη να πετύχει σε σχέση με τον τύπο με το σακάκι Brooks Brothers που κάθεται στο γραφείο στην άλλη άκρη του διαδρόμου. Εγώ το ξέρω γιατί ήμουν αυτός ο τύπος. Και νόμιζα ότι ήμουν ένας από τα καλά παιδιά, με σεβασμό στις γυναίκες, υπέρμαχος της ισότητας. Φανταστείτε να μην ήμουν.

Παιχνίδια εξουσίας

Η Πόλα Στόουν Γουίλιαμς μιλάει και για τα παιχνίδια εξουσίας που εξελίσσονται σε επαγγελματικό επίπεδο μεταξύ γυναικών και ανδρών και την προβληματική καθημερινότητα που βασίζεται στον σεξισμό.

«Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Όσο περισσότερο σε αντιμετωπίζουν σαν να μην ξέρεις για τι πράγμα μιλάς τόσο περισσότερο αμφιβάλλεις για όσα αληθινά γνωρίζεις. Τώρα πια μπορώ να καταλάβω την τάση των γυναικών να αμφισβητούν τον εαυτό τους.

Έχετε παρατηρήσει πώς συμπεριφέρεται μια επαγγελματίας σε ένα μίτινγκ με άνδρες που ενώ ξέρει ότι έχει δίκιο, ζητάει συγγνώμη γι’ αυτό; Λέει, για παράδειγμα, «με συγχωρείτε αλλά νομίζω ότι αυτά τα νούμερα δεν βγαίνουν». Ένα αρσενικό δεν ζητάει ποτέ συγγνώμη όταν έχει δίκιο. Σε λίγα μέρη νιώθω πλέον τόσο άβολα όσο σε μια αίθουσα συνεδριάσεων. Από την πείρα μου γνωρίζω ότι όταν μπαίνει μια συνεργάτιδα σε ένα συμβούλιο δύο τινά συμβαίνουν: ή να τη σεξουαλικοποιήσουν οι κύριοι (αντιμετωπίζοντάς τη ως αντικείμενο του σεξ) ή να την αγνοήσουν. Εμένα με αγνοούν.

Αν έχετε αμφιβολίες σχετικά με την ισχύ των άλφα αρσενικών σε ένα μίτινγκ, μπορείτε να δείτε ένα τυχαίο βίντεο από συμβούλια στον Λευκό Οίκο. Θα κλαίτε. Η αλήθεια είναι ότι διαρκώς παίρνω σκληρά μαθήματα απ’ όσα βλέπω γύρω μου. Δεν περνάει ούτε μία μέρα που δεν βρίσκω ένα ακόμη πράγμα για να πενθήσω την προηγούμενή μου ταυτότητα και τα περισσότερα έχουν να κάνουν με την εξουσία και την πατριαρχία.

Καθότι καινούρια σε αυτό το φύλο, ρώτησα μια καλή φίλη να μάθω τι ζητούν οι γυναίκες από έναν άνδρα.

Ψάχνουμε αυτόν που θα εκτιμήσει τη μοναδικότητά μας, που θα αναγνωρίσει ότι η φύση μας δεν είναι κατώτερη, δεν είναι πιο αδύναμη, είναι απλά διαφορετική, για την ακρίβεια πιο περιεκτική και πιο ουσιώδης». Προφανώς υπάρχουν αυτοί που τιμούν το αντίθετο φύλο, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερους. Αν και έχω προσγειωθεί σαν αλεξιπτωτιστής στη σοβαρή υπόθεση της γυναικείας ενδυνάμωσης, έχω το επιπλέον προσόν ότι έρχομαι από την αντίπερα όχθη.

Θέλω να ξέρετε ότι είστε πολύ πιο ικανές απ’ όσο νομίζετε, πιο ισχυρές απ’ όσο πιστεύετε και συγκεντρώνετε τα καλύτερα κομμάτια από το τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος. Και στους κυρίους που μάλλον νιώθουν άβολα μετά απ’ όλα αυτά, θέλω να πω ότι τους καταλαβαίνω. Ούτε κι εγώ πίστευα ότι είχα προνόμια, αλλά είχα. Το ίδιο κι εσείς. Χρησιμοποιήστε τα για να ανεβάσετε τις γυναίκες στο ίδιο επίπεδο μ’ εσάς».