Αν θέλουμε να «αλλάξουμε σελίδα» σε αυτή τη χώρα και να λειτουργούν επιτέλους οι θεσμοί, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι  σε ένα απλό πράγμα .  Δηλαδή, ότι η εκάστοτε  κυβέρνηση δεν θα προστατεύει με την  «τυραννική της πλειοψηφία» τους φίλους και τους κολλητούς της !

Γιατί το λέω αυτό; Γιατί ζητήθηκε από την αρμόδια Εισαγγελική αρχή η άρση της ασυλίας του πρώην Υπουργού Παύλου Πολάκη . Για ποιο λόγο; Για να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη , εάν ενδεχόμενα ο ίδιος ο  Παύλος Πολάκης ηχογραφούσε παράνομα τη συνομιλία που είχε – πριν από μερικούς μήνες- με το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ( άρθρο 370 Α του Ποινικού Κώδικα).

Και η πλειοψηφία της Επιτροπής Δεοντολογίας πρότεινε ορθά  την άρση της ασυλίας του πρώην Υπουργού , ώστε ο τελευταίος να μη «προστατευθεί» από τον πολύ «κακό» νόμο περί ποινικής ευθύνης Υπουργών ( που ενεργοποιήθηκε με μεγάλη φαυλότητα στο μεταπολιτευτικό παρελθόν από όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις).

Βεβαίως στο επίκεντρο αυτής της συλλογιστικής βρίσκεται το άκρως προβληματικό άρθρο 86 παρ.1 του Συντάγματος που προβλέπει , ότι μόνο η Βουλή μπορεί να ασκεί την ποινική δίωξη για ποινικά αδικήματα τα οποία τέλεσαν μέλη της κυβέρνησης ή Υφυπουργοί «κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Όμως θα συνιστούσε αληθινή παράνοια ή παρακμή να δεχθεί κανείς , ότι η παράνομη ηχογράφηση την οποία διενεργεί ένας Υπουργός γίνεται ή εκτυλίσσεται κατά «την άσκηση των καθηκόντων του» ! Και ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω καθόλου τη σχετική καταγγελία περί «αντισυνταγματικής εκτροπής» την οποία έκαναν κάποιοι Βουλευτές της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης .

Εάν δεχόμασταν το αντίθετο , τότε στο μέλλον οποιοσδήποτε Υπουργός θα μπορούσε να ηχογραφεί παράνομα τη συνομιλία του με ένα «πολιτικό αντίπαλο» ή να συμμετέχει ενδεχόμενα και σε ένα «εγκληματικό κύκλωμα εμπορίας λευκής σαρκός», χωρίς να φοβάται ότι θα αντιμετωπίσει ποτέ τον αδυσώπητο ποινικό μηχανισμό της Ελληνικής Πολιτείας!

Αυτό όμως θα θύμιζε το πολιτειακό μοντέλο μιας διεφθαρμένης λατινοαμερικανικής  χώρας! Και δυστυχώς το άρθρο 86 παρ.1 του Συντάγματος κρίθηκε μη αναθεωρητέο και κατά συνέπεια δεν πρόκειται να αλλάξει!

Υπενθυμίζω βεβαίως εδώ , όπως σημείωνε το 2013 και η «Επιτροπή της Βενετίας του Συμβουλίου της Ευρώπης» , ότι σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες οι Υπουργοί διώκονται με την κοινή ποινική διαδικασία , όπως και οι υπόλοιποι πολίτες, για  συγκεκριμένα ποινικά  αδικήματα (abuse of office).

Το συμπέρασμα; Θα ήταν εξόχως αρνητικό ή παρακμιακό να αποδεχθεί κανείς, ότι η παράνομη ηχογράφηση μιας συνομιλίας γίνεται κατά την άσκηση των καθηκόντων ενός Υπουργού!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης, είναι Καθηγητής  της  Νομικής  Σχολής  στο ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)