Ποιοι ήταν οι πραγματικοί έμπιστοι του Χίτλερ;

Στο νέο βιβλίο με τίτλο «Η Αυλή του Χίτλερ», η συγγραφέας Χάικε Γκερτεμάκερ εστιάζει στα πρόσωπα που αποτελούσαν τον πραγματικό στενό κύκλο του Χίτλερ, θέμα για το οποίο υπάρχουν ελάχιστες πληροφορίες μέχρι σήμερα.

Για πολλά χρόνια ο Χίτλερ περιβαλλόταν με τον μύθο του απρόσιτου ηγέτη. Ο Αλμπερτ Σπέερ, ο «αρχιτέκτονας» του ηγετικού προφίλ του Φύρερ, έλεγε ότι ο Χίτλερ ήθελε γύρω του «έναν χώρο με απουσία ανθρώπων».

Η εικόνα του μοναχικού ηγέτη…

Παρουσιαζόταν ως απομονωμένος ενώ μια κατ’ ιδίαν συνομιλία μαζί του ήταν σχεδόν αδύνατη. Για τον Σπέερ και για άλλα κορυφαία στελέχη των Ναζί, το επιχείρημα αυτό αρκούσε για να καλλιεργήσει τον μύθο του ισχυρού αρχηγού.

Μετά τον πόλεμο, ήταν επίσης βολικό για να αποποιηθούν οι ίδιοι των ευθυνών τους. Η εικόνα του μοναχικού ηγέτη που είναι αποκομμένος στη δική του απροσπέλαστη σφαίρα εξουσίας ήταν αρκετή για να αποβάλουν τη συνευθύνη για τα αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα.

Xίτλερ και Σπέερ εν έτει 1938

Οσο ζούσε ο Χίτλερ καλλιεργούνταν επίσης η φήμη ότι δεν είχε προσωπική ζωή, παρουσιαζόταν ως ο απόλυτος ηγέτης που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο καλό του λαού.

Το 2010, βιογραφία της Εύα Μπράουν από την συγγραφέα Χάικε Γκερτεμάκερ εστίαζε στον ρόλο της Μπράουν ως συντρόφου του Χίτλερ, δεδομένου ότι ελάχιστες πληροφορίες για τη ζωή και τη σχέση της με τον Χίτλερ ήταν γνωστές.

Στο νέο βιβλίο της με τίτλο «Η Αυλή του Χίτλερ» (Hitlers Hofstaat), η Γκερτεμάκερ ρίχνει φως στους ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός του. Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι ο Χίτλερ όχι μόνο δεν ήταν μόνος, αλλά σε όλη του τη ζωή περιβαλλόταν από έμπιστους.

Το ενδιαφέρον βέβαια στην όλη ιστορία είναι ότι αυτοί οι έμπιστοι δεν ήταν κατά κύριο λόγο σημαίνουσες προσωπικότητες ή υψηλόβαθμα στελέχη του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος, αλλά κυρίως δευτεροκλασάτα στελέχη, βοηθοί, γραμματείς, γιατροί και φωτογράφοι.

«Η Αυλή του Χίλτερ»

Το βιβλίο ξεκινά από τη δεκαετία του ´20 και τον κύκλο που σχηματίστηκε γύρω από τον τότε ανερχόμενο πολιτικό, Αδόλφο Χίτλερ. Μεταξύ αυτών ήταν μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, όπως ο Ερνστ Ρεμ, ο σχολιαστής Ντίτριχ Εκαρτ, ο συντάκτης Χέρμαν Εσερ αλλά και ένας εκ των βασικών ιδεολόγων του Εθνικοσοσιαλισμού, ο Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ.

Ωστόσο, όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία τα άτομα αυτά υποβαθμίστηκαν. Εκτοτε, νέα «αυλή» άρχισε να δημιουργείται γύρω από τον Χίτλερ, γνωστή ως «Berghof Gesellschaft». Πήρε το όνομά της από το ορεινό ησυχαστήριο (Βerghof) του Χίτλερ στην ειδυλλιακή περιοχή Ομπερσάλτσμπεργκ, στην καρδιά των Αλπεων.

Ο Χίτλερ στο Ομπερσαλτσμπερ, στην καρδιά των Αλπεων. Εκεί βρισκόταν το ησυχαστήριο και αρχηγείο του

Απομονωμένο και καλά φυλαγμένο οίκημα που λειτουργούσε σαν αρχηγείο του Φύρερ και στο οποίο είχαν πρόσβαση μόνο αυστηρά επιλεγμένα άτομα από τον στενό κύκλο του.

Από τα υψηλόβαθμα στελέχη του ναζιστικού καθεστώτος, στον κύκλο ανήκαν μόνο ο Γκέμπελς με την οικογένειά του, ο Σπέερ και η σύζυγός του καθώς και ο γραμματέας του Χίτλερ Μάρτιν Μπόρμαν.

Στους υπόλοιπους έμπιστους του Χίτλερ ανήκαν άγνωστα στο ευρύ κοινό πρόσωπα: οι γιατροί Τέο Μόρελ και Καρλ Μπραντ, ο βοηθός του Χίτλερ Νικολάους φον Μπέλοφ, ο φωτογράφος Χάινριχ Χόφμαν και οι γραμματείς Κρίστα Σρέντερ και Γκέρντα Νταρανόφσκι.

Κεντρικό ρόλο κατείχε φυσικά η σύντροφός του Εύα Μπράουν, επίσης φωτογράφος και μοντέλο.

Λίγα είναι γνωστά για το τι λεγόταν σε αυτόν τον κύκλο. Η Γκερτεμάκερ στο βιβλίο της αναφέρεται σε απογεύματα με τσάι, μηλόπιτα και σοκολάτα, για μαξιλαροπόλεμους και συζητήσεις πλάι στο τζάκι.

Και 100 κιλά λιχουδιές…

Κάποτε, στο ορμητήριο του Χίτλερ έφτασαν μάλιστα και 100 κιλά με λιχουδιές από το ντελικατέσεν Dallmayr. Oι ακριβείς διάλογοι χάθηκαν μέσα στο σκοτάδι της ιστορίας.

Τι γνώριζε ο καθένας εξ αυτών δεν έχει γίνει γνωστό, στο ορμητήριο του Χίτλερ δεν υπήρχαν άλλωστε αρχεία και πρωτόκολλο. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως έχει και το τελευταίο μέρος του βιβλίου που εστιάζει στις σχέσεις των ανθρώπων της αυλής του Χίτλερ, όσων δηλαδή επέζησαν, μεταπολεμικά.

Σύμφωνα με το βιβλίο, τα άτομα αυτά κράτησαν επαφές, ενώ δημιούργησαν και άτυπο δίκτυο που είχε επαφές με την μεταπολεμική ακροδεξιά σκηνή. Σχεδόν όλοι έμειναν πιστοί στα τρομακτικά ιδεώδη του εθνικοσοσιαλισμού.

Πηγή: Deutche Welle