Το να φτάσεις με ολίγων λεπτών καθυστέρηση σε ραντεβού με τον ιδρυτή της Taxibeat Νίκο Δρανδάκη επειδή άργησε το ταξί μοιάζει με φάρσα, αλλά, τέλος πάντων, αυτό έγινε. Η αμηχανία των πρώτων στιγμών σπάει με τη διαπίστωση ότι κανείς από τους δύο δεν ήθελε να παραγγείλει κάποιο ποτό για να συνοδεύσει το φαγητό του, αν και ήταν ήδη οκτώ το βράδυ. «Γενικά δεν πίνω. Λίγο κρασί μόνο όταν υπάρχει καλή παρέα» μού λέει ο 55χρονος επιχειρηματίας που φαίνεται πολύ νεότερος.

Η μελέτη – προκειμένου να δώσουμε την παραγγελία – του καταλόγου με τις τοπικές γεύσεις γίνεται η αφορμή να αρχίσουμε κουβέντα περί εντοπιότητας. Η καταγωγή του, μου λέει, είναι από την Κρήτη, αλλά δεν έχει ιδιαίτερα στενούς δεσμούς. «Μικρός κατεβαίναμε με τον πατέρα μου τα καλοκαίρια για διακοπές. Οταν ενηλικιώθηκα το έκοψα τελείως. Τώρα έχει εκεί δουλειές ο αδελφός μου, ένα μαγαζί στα Χανιά, και πηγαίνω πού και πού να τον δω». Αλλωστε δηλώνει «παιδί του κέντρου». «Μεγάλωσα στα Πετράλωνα. Και πιστεύω ότι το μέρος όπου μεγαλώνεις σε καθορίζει. Περισσότερο από τον τόπο της καταγωγής σου. Τουλάχιστον αυτό συνέβη με εμένα. Είναι μάλλον θέμα ιδιοσυγκρασίας. Εγώ πάντα ήμουν του κόσμου. Από παιδί ονειρευόμουν να πάω σε διάφορους τόπους, να γνωρίσω διαφορετικούς ανθρώπους, σκεφτόμουν σε ποιες χώρες θα μπορούσα να ζήσω. Το έκανα περιστασιακά λόγω δουλειάς, αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να εγκατασταθώ μόνιμα μακριά από την Αθήνα».

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines