Οξυγόνο για το σύστημα το «σπάσιμο» μεγάλων περιφερειών

Η συζήτηση για την κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών δεν είναι τωρινή. Είναι παλαιά και το ρολόι του χρόνου γυρίζει πίσω περίπου 20-25 χρόνια, αλλά πάντα τορπιλίζονταν από τους «γόνους», τα «τζάκια», τους «βαρόνους» και τους εκλεκτούς διαφόρων ισχυρών παραγόντων.

Το «σπάσιμο» των μεγάλων περιφερειών και κυρίως της Β΄ Αθηνών που τίθεται και πάλι στο δημόσιο διάλογο είναι μια καλή ευκαιρία στο πολιτικό σύστημα να κάνει την υπέρβασή του. Και αυτό διότι η σημερινή μορφή των μεγάλων περιφερειών, επί της ουσίας φαλκιδεύει την έννοια της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης και της ουσιαστικής σχέσης και επικοινωνίας που πρέπει να έχουν βουλευτές και υποψήφιοι με τους πολίτες.

Μην αμφιβάλλει κανείς, ότι οι μεγάλες περιφέρειες -«τέρατα» όπως τις αποκαλούν ορισμένοι- διαστρεβλώνουν τη σχέση λαού και αντιπροσώπων, ενισχύουν τις άνισες συνθήκες ανταγωνισμού.

Για τους μυημένους οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, αποτελούν χώρους ισχυρής διασύνδεσης οικονομικών, μιντιακών και πολιτικών συμφερόντων.
Άρα, είναι επιβεβλημένη η κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών κυρίως για λόγους ισονομίας και διαφάνειας, καθώς ο εκλογικός ανταγωνισμός αλλοιώνεται από την πανελλαδική εμβέλεια των ΜΜΕ και τη διαφήμιση.

Και εδώ τίθεται και το άλλο μεγάλο ζήτημα της ρύθμισης του λεγόμενου «πολιτικού χρήματος» καθώς η διαφθορά και το μαύρο χρήμα παίρνουν μεγαλύτερη δύναμη σε τέτοιες εκλογικές αναμετρήσεις σε μεγάλες εκλογικές περιφέρειες.

Πάντα όποιες προτάσεις υπήρχαν για κατάτμηση των περιφερειών συναντούσαν πάρα πολύ μεγάλες αντιδράσεις, καθώς η δύναμη της καρέκλας ήταν μεγαλύτερη από τους βασικούς παίκτες του πολιτικού συστήματος.

Εάν θέλουμε πραγματικά ένα νέο πολιτικό σύστημα, οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις σε μείζονα προβλήματα που αφορούν και την ποιότητα της Δημοκρατίας. Ένα από αυτά τα προβλήματα είναι και οι μεγάλες περιφέρειες, η κατάτμηση των οποίων είναι οξυγόνο για το κοινοβουλευτικό σύστημα.

Και από εκεί και πέρα, ας ανοίξει επιτέλους μια σοβαρή, οργανωμένη και αποτελεσματική συζήτηση που θα καταλήξει σε συγκεκριμένες αποφάσεις που θα ενισχύουν την αυτονομία της πολιτικής από τα οικονομικά και μιντιακά συμφέροντα με την ενίσχυση της διαφάνειας στη λειτουργία και τη χρηματοδότηση των κομμάτων, κ.α.

Η ώρα είναι χθες και όχι σήμερα ή αύριο!