Κι εκεί που το έργο έκανε κοιλιά, ο αυτοδημιούργητος κινηματογραφιστής Νίκος Φίλης σκαρφίστηκε το τελευταίο γκανγκ που διαθέτει για το ασπρόμαυρο σλάπστικ. «Ο Καμμένος είναι δικό σας δημιούργημα. Δεν τον φτιάξαμε εμείς» πέταξε προς την Ντόρα Μπακογιάννη, πάνω σε μια αναλαμπή, σε ένα παραστράτημα του λογισμού.

Αυτό ήταν, λοιπόν; Η πρώτη φορά Αριστερά, με το ηθικό πλεονέκτημα που θα έφτανε σε βάθος πέντε γενεών και βάλε, προδίδει τους εταίρους της πάνω στον αχό της μάχης; Επιστρέφει στο λίκνο της Δεξιάς τον συγκυβερνήτη με τον οποίο θα πήγαιναν «μέχρι το τέλος»; Το ρεπορτάζ γράφεται ακόμη, οπότε ας μην δώσουμε στον κ.Φίλη το αποκλειστικό προνόμιο να φέρεται σαν λαγός της πλειοψηφίας – καθότι αυτός είναι ρόλος που τον δόξασαν κατά το παρελθόν μεγάλα ονόματα του πολιτικού θεάματος.

Αν, πάντως, η συλλογική μνήμη δεν έχει υποστεί «κούρεμα», ο Καμμένος έγινε αυτό που ήταν μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία το 2012 και την πρόσδεση στις αλύτρωτες δυνάμεις της αγανάκτησης. Σαν έτοιμος από καιρό προσαρμόστηκε με όρους φυσικής επιλογής στο τοξικό περιβάλλον της μνημονιακής Ελλάδας συνδιαμoρφώνοντας πλέον το ύφος μιας εποχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν που ως ένα σημείο «προσδέθηκε» στη λεκτική, πολιτική, αισθητική και ηθική τοξικότητα του συνεταίρου του.

Αποκηρύσσοντάς τον ο Φίλης αποκηρύσσει και μέρος του πολιτικού DNA που οδήγησε τον θίασο μέχρι εδώ. Είναι πολύ ριζοσπαστικό για να είναι αληθινό. Κι ύστερα, κανείς δεν σκέφτηκε την πολιτική μοναξιά του Πολάκη;

in.gr

Headlines