Ζητούν τον κύριο Πιραντέλλο στο τηλέφωνο

Οι Εκδόσεις Άγρα, λίγους μήνες μετά τον απροσδόκητο θάνατο του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα Αντόνιο Ταμπούκι, εκδίδουν προς τιμήν του ένα άγνωστο στην Ελλάδα θεατρικό του έργο, σε μετάφραση, όπως πάντα, του Ανταίου Χρυσοστομίδη.

Το «Ζητούν τον κύριο Πιραντέλλο στο τηλέφωνο» είναι ένα από τα δύο μόνο έργα που έγραψε για το θέατρο ο Αντόνιο Ταμπούκι. Πρωταγωνιστής είναι ένας ηθοποιός που υποδύεται τον μεγάλο Πορτογάλο ποιητή, τον Φερνάντο Πεσσόα, ή ίσως ο ίδιος ο Φερνάντο Πεσσόα που υποδύεται — σε όλη του η ζωή υποδυόταν κάποιον ο Πεσσόα — έναν ηθοποιό ο οποίος υποδύεται τον ποιητή. Ο ανώνυμος αυτός ηθοποιός φαντασιώνεται ότι μιλάει στο τηλέφωνο με έναν άλλο μεγάλο του 20ου αιώνα, τον Λουίτζι Πιραντέλλο, που δεν είχε την τύχη να τον γνωρίσει ποτέ. Κοινό του μια σειρά από βουβά πρόσωπα, όλα θαμώνες μιας ψυχρής ψυχιατρικής κλινικής, όπου βασιλεύει η σιωπή, η σιωπή και η απουσία. Διότι το βασικό θέμα αυτού του μονόπρακτου είναι η μοναξιά, ο Νάρκισσος τον οποίο δεν κοιτάζει πλέον κανείς, το κτήνος που την τελευταία στιγμή δεν εμφανίζεται στην αρένα αφήνοντας εκτεθειμένη και εντελώς παράλογη τη φιγούρα του τορέρο. Μέσα από έναν λόγο εξίσου γυμνό, χωρίς φτιασίδια, ο Ταμπούκι παραδίδει ένα έργο που είναι ταυτόχρονα μια «στιγμή αλήθειας», ένας διανοητικός λαβύρινθος, μια κραυγή απελπισίας για τα όνειρα που κάνουμε και δεν πραγματοποιούνται ποτέ.

Βιογραφικά στοιχεία
Ο Αντόνιο Ταμπούκι γεννήθηκε στην Πίζα το 1943. Είναι μία από τις αντιπροσωπευτικότερες φωνές της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα. Υπήρξε επίσης ο επιμελητής των ιταλικών εκδόσεων των έργων του Φερνάντο Πεσσόα. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από σαράντα χώρες.

Μερικά από τα μυθιστορήματά του έχουν διασκευαστεί για τον κινηματογράφο από γνωστούς Ιταλούς και ξένους σκηνοθέτες, όπως ο Ρομπέρτο Φαέντσα, ο Αλαίν Κορνώ, ο Αλαίν Ταννέρ και ο Φερνάντο Λόπες, ή για το θέατρο από σκηνοθέτες όπως ο Τζόρτζιο Στρέλερ και ο Ντιντιέ Μπεζάς.

Βραβεύτηκε με τα πιο έγκυρα διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων τα «Pen Club», «Campiello» και «Viareggio-Repaci» στην Ιταλία, τα «Prix Médicis Étranger», «Prix Européen de la Littérature» και «Prix Mediterranée» στη Γαλλία, το Ευρωπαϊκό «Αριστείον», το «Nossack» στη Γερμανία, το «Europäischer Staatspreis» στην Αυστρία, τα «Hidalgo» και «Francisco Cerecedo» στην Ισπανία.

Τιμήθηκε επίσης με τους τίτλους του «Officier des Arts et des Lettres» στη Γαλλία και του «Comendador da Ordem do Infante Dom Henrique» στην Πορτογαλία.

Δίδαξε για πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Σιένας. Έχει επίσης διδάξει σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων το Bard College της Νέας Υόρκης, το Ecole de Hautes Etudes καi το Collège de France στο Παρίσι.

Έγραφε συστηματικά σε πολλές ιταλικές και ξένες εφημερίδες και σε περιοδικά, παρεμβαίνοντας συχνά στα πολιτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά τεκταινόμενα της χώρας και του κόσμου (Corriere della Sera, L’Unità, II Manifesto, Le Monde, El Pais, Diário de Notícias, La Jornada, Die Allgemeine Zeitung, La Nouvelle Revue Française και Lettre Internationale).

Υπήρξε μέλος και συνιδρυτής του Διεθνούς Κοινοβουλίου Συγγραφέων.

Ήδη από το 2000 το Italian Pen Club τον έχει προτείνει στη Σουηδική Ακαδημία ως υποψήφιο για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Αγάπησε πολύ την Ελλάδα, την οποία θεωρούσε τρίτη πατρίδα του, μετά την Ιταλία και την Πορτογαλία.

Ο Αντόνιο Ταμπούκι έφυγε από τη ζωή στις 25 Μαρτίου 2012, ύστερα από σύντομη ασθένεια.