Ξέρετε την ερώτηση κλισέ σε πολλές συνεντεύξεις αθλητών. Ποιο είναι το όνειρο σου; Ε! Και εγώ δεν την απέφυγα ειδικά στην αρχή της καριέρας μου όντας 19 χρονών. Από τότε, το 1994, μέχρι και το 2004 αν και ελληνίδα δεν είχα καταλάβει γιατί οι περισσότεροι -ειδικά ξένοι- μου απαντούσαν μία συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγωνες.

Εντάξει εξαιρώ τους ποδοσφαιριστές που δεν μπορούν να το νιώσουν καθώς μετέχουν αθλητές κάτω των 23. Ποιος θα ξεχάσει όμως τον πανηγυρισμό του Μέσι το 2008;

Τέλος πάντως αλλού ήθελα να καταλήξω. Το 2004 λοιπόν έστω και χωρίς να είμαι σε όλες τις υπέροχες ελληνικές εγκαταστάσεις της Αθήνας και έχοντας στο σπίτι τον μόλις λίγων μηνών Νικόλα μου, ένιωσα τον παλμό, τη χαρά, την παγκοσμιοποίηση που προσφέρουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όχι όμως όπως θα ήθελα.

Από αύριο θα είμαι στο Λονδίνο χάρη στην προσφορά της bwin! H χαρά μου είναι τεράστια. Θα βρεθώ στο Λονδίνο έστω τις δύο τελευταίες ημέρες της Γιορτής! Από εκεί θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ το κλίμα.

Το Σάββατο είναι η ημέρα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, του σημαιοφόρου της Ελληνικής αποστολής και ενός από τους πιο αφοσιωμένους και αξιοπρεπείς αθλητές που ξέρω.

Το αποτέλεσμα στο Λονδίνο δεν θα τον κρίνει, άλλωστε τα δύο αργυρά μετάλλια που έχει προσφέρει στην Ελλάδα είναι ήδη αρκετά. Για τον ίδιο βέβαια δεν ξέρω…

Όπως και να έχει, τα επόμενα δύο 24ωρα θα βγάλω όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορώ και θα δω από κοντά αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου είναι επιτυχημένοι…

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: