Καθώς το 2011 συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τον θάνατο του πιο πιστού ποιητή-μαθητή του Διονυσίου Σολωμού, αυτού που κατά δήλωση του Κωστή Παλαμά τού έμαθε τον στίχο, του Κερκυραίου ποιητή Γεράσιμου Μαρκορά, οι συμπατριώτες του ετοιμάζονται να τον τιμήσουν.
Με σκοπό, καταρχάς, την ενθάρρυνση και την υποστήριξη της οργάνωσης εκδηλώσεων από τους τοπικούς φορείς, επτά Κερκυραίοι δημιούργησαν Επιτροπή μνήμης και ανάδειξης του έργου του ποιητή, με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της ιδρυθείσας πριν από 174 χρόνια Αναγνωστικής Εταιρίας Κέρκυρας, Ανδρέα Παϊπέτη.

Την Επιτροπή, η οποία «θα συνεισφέρει κατά δύναμιν» στην πραγματοποίηση εκδηλώσεων αντάξιων της προσφοράς του Γεράσιμου Μαρκορά, όπως είπε ο επικεφαλής της, πλαισιώνουν ο συγγραφέας-ερευνητής Κωνσταντίνος Καραμούτσος, ο γενικός γραμματέας της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών και συνεκδότης του περιοδικού «Πορφύρας» Δημήτρης Κονιδάρης, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων του νησιού Αλέκος Κουσουνής, ο φιλόλογος-μελετητής Δημήτρης Σκορδίλης, ο γιατρός Γιάννης Χυτήρης και η δισεγγονή του ποιητή Αγγελική Μαρκορά. Το έργο της θα συνδράμει ο μουσικολόγος Κώστας Καρδάμης, λέκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Ο Γεράσιμος Μαρκοράς (1826-1911) ήταν γιος του μαχητικού διανοούμενου και επιστήθιου φίλου του Διον. Σολωμού, Γεώργιου Μαρκορά.

Από τα ποιητικά έργα του Γερ. Μαρκορά, ο οποίος βοήθησε τον Ιάκωβο Πολυλά στην ιστορική έκδοση «Διονυσίου Σολωμού τα Ευρισκόμενα» (1859), ιδιαίτερης αναγνώρισης έτυχε ο περίφημος «Όρκος» του για τους αγώνες της Κρήτης και την εποποιία του Αρκαδιού το 1866.

«Καθ’ ην ακριβώς εποχήν οι εν Αθήναις στιχοπλόκοι εκυλίοντο ως χοίροι εις την κτηνώδη συρραφήν παιδαριωδών συνονθυλευμάτων, εις την άτεχνον αντιγραφήν ξενικών επών, ανεζήτουν ως τυφλοί θέματα και υποδείγματα ποιήσεως παντού αλλού εκτός της αληθούς ελληνικής ζωής, έψαλλαν τους παράφρονας και μωρούς έρωτας φανταστικών Κλεώνων και Κιμώνων, έζων εν τεχνητή ατμοσφαίρα, ουδέν εχούση κοινόν ούτε προς τον αμόλυντον αέρα της Ελλάδος ούτε προς τον λαμπρόν πνευματικόν ουρανόν της Δύσεως, ο πρεπόντως καταρτισμένος προς την ποίησιν και γιγνώσκων άριστα πού έδει ν’ αναζητήση της εμπνεύσεώς του τας πηγάς Φαίαξ, από των αιμοβρέκτων βουνών της Κρήτης έτεινε την χείρα να δρέψη το ποιητικώτατον ίον του», έγραψε στην Αθήνα ο Μιχ. Μητσάκης για το έργο αυτό. Ο Κ. Παλαμάς εξάλλου χαρακτήρισε τον «Όρκο» ως «το Ασμα ασμάτων του σύγχρονου ηρωισμού».

Μερικά από τα άλλα έργα του Γεράσιμου Μαρκορά, ο οποίος κατά τον Γ. Βαλέτα, αν και προέρχονταν από αρχοντική οικογένεια «είναι ο πρώτος ποιητής μας που τραγούδησε τον αγρότη και τον εργάτη (…), κήρυξε θαρραλέα την επιστροφή στο λαό και στην εθνική γλώσσα (…), αγαπούσε την πρόοδο και τη μόρφωση του λαού, μισούσε όμως τη δημοκοπία (…)», αφορούσαν την Κέρκυρα. Αφορούσαν, επίσης, την αντίθεση στην αγγλική «προστασία», εναντίον της οποίας στράφηκε, μολονότι δεν είχε ταχθεί υπέρ της παράταξης των Ριζοσπαστών, πολύ πριν η Επτάνησος ενωθεί με την Ελλάδα.

Ειδήσεις Σήμερα: