To Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου στα πλαίσια των εκδηλώσεων Καλοκαίρι στο Μουσείο, παρουσιάζει την παραγωγή «Ο Καραγκιόζης μάγειρας στην Αργώ του Ιάσονα –αλλέως για το χρυσόμαλλο πετρέλαιο», σε συνεργασία με το Θρακικό Θέατρο Σκιών του Γιάννη Βουλτσίδη.
Οι παραστάσεις που θα πραγματοποιηθούν είναι την Κυριακή 18 Ιουλίου στις κατασκηνώσεις της ΧΑΝΘ στον Αή-Γιάννη, τη Δευτέρα 19 Ιουλίου στο Σχολείο στα Καλά Νερά, την Τρίτη 20 Ιουλίου στο Σχολείο της Μηλίνας, την Τετάρτη 21 Ιουλίου στο «Αχιλλοπούλειο» στην Τσαγγαράδα και την Πέμπτη 22 Ιουλίου στην Αγριά.
Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 20:30 το βράδυ και γίνονται σε συνεργασία με τους τοπικούς Δήμους.

Το θέμα είναι η διαπραγμάτευση που γίνεται μέσα από το θέατρο σκιών του μύθου–ιστορία της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ένας τόπος δεν είναι μόνο φύση αλλά και μνήμη, κάτι συνέβηκε σ’ αυτό τον τόπο εδώ και αιώνες.

Πώς; Τί; Δεν έχει ενδιαφέρον; Έχει και παραέχει, πολλές τοποθεσίες, πολλά τοπωνύμια μιλάνε γι’ αυτά που κάποτε συνέβησαν…
Η επαναδιαπραγμάτευσή τους έξω από το φολκλορικό πλαίσιο βοηθάει την σημερινή ζωή, την κατανόησή της και την σωστή εξέλιξή στο μέλλον. Ο Μύθος της Αργούς, προσφέρει επίσης πέρα από αυθεντική διασκέδαση γνώση του μυθικού και ιστορικού πλαισίου που κινούμαστε σήμερα. Παράλληλα πραγματοποιούνται εργαστήρια κατασκευής φιγούρας, που προσφέρουν γνώση αυτής της σημαντικής τέχνης και η επιλογή του θέματος γνώση της μικρο-ιστορίας και της τοπικής ιστορίας.

Οι παραστάσεις υποστηρίζονται μουσικά από ζωντανή ορχήστρα (σαντούρι – τζουράς – τραγούδι). Η Γεωργία με το σαντούρι και ο Γιάννης με το τζουρά και το τραγούδι.

Το Θρακικό Θέατρο Σκιών (εδώ και 25 χρόνια) αποτελείται από το Γιάννη Βουλτσίδη ή αλλιώς… Δον Σάντσo VRiΖΩ ΝΤΟΥ Γιακαμπόσο Μπαμπατζιάν Καραγιάν, σκηνοθέτη, καραγκιοζοπαίχτη, μουσικό και δραματουργό και από τη Γεωργία Γιαννοπούλου, ζωγράφο και μουσικό.

Κάθε χρόνο το Θ.Θ.Σ. ανεβάζει τουλάχιστον μια καινούργια παράσταση, σε μορφή και περιεχόμενο, κρατώντας βέβαια σαν σταθερό στοιχείο το άναρχο αρχέτυπο του Καραγκιόζη (που κανένας κομφορμισμός δεν μπορεί να του κόψει την αυθορμησία του και καμιά εξουσία να τον ποδηγετήσει).

«Ευτυχώς το Θ.Θ.Σ. δεν παίζει την πολυχρησιμοποιημένη «κασέτα» του παππού μας… Τον παππού μας το σεβόμαστε γι΄ αυτό και δεν τον κάνουμε καπέλο. Το φολκλόρ είναι ο θάνατος της ζωντανής τέχνης διότι απουσιάζει η αγωνία μέσα του».

Ο Δον Σάντσο λέει: «Μας εμπιστεύονται και μας καλούνε από μικρούς δήμους και συλλόγους, αλλά και οι μεγάλοι δήμοι, όπως ο δήμος Ηρακλείου Κρήτης, Βόλου, Ιωαννίνων. Πολλές φορές πριν από την παράσταση «στήνουμε» ένα δίωρο εργαστήρι, όπου τα παιδιά κατασκευάζουν τις δικές τους φιγούρες. Αυτό πετυχαίνεται, από τα παλιά μέχρι σήμερα με την καθημερινή άσκηση και το χαρακτήρα που αυτό διαμορφώνει».

Ειδήσεις Σήμερα: