Νέα Υόρκη: Η ψυχαγωγική σωματική δραστηριότητα ένα χρόνο πριν τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού έχει θετική επιρροή στην πρόγνωση των νεαρών γυναικών που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες όταν τίθεται η διάγνωση.

Σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cancer, ερευνητική ομάδα του Αντικαρκινικού Ερευνητικού Κέντρου του Σιάτλ μ επικεφαλής την Δρ Πέιτζ Αμπραχαμσον μελέτησε τους συσχετισμούς μεταξύ σωματικής δραστηριοποίησης προ της διάγνωσης και επιβίωσης σε δείγμα 1.264 γυναικών, 20-54 ετών, που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού την περίοδο 1990-1992.

Εντός αρκετών μηνών από τη διάγνωση, οι γυναίκες ερωτήθηκαν για τη μέση συχνότητα μετριοπαθούς και έντονης σωματικής δραστηριοποίησης σε ηλικία 13 ετών, 20 ετών και κατά τη διάρκεια των 12 μηνών πριν τη διάγνωση.

Κατά τη διάρκεια των οκτώ με δέκα ετών της μελέτης απεβίωσαν συνολικά 190 γυναίκες.

Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι οι γυναίκες που ανέφεραν τα χαμηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριοποίησης είχαν συνεχώς χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας.

Μετά από τον συνυπολογισμό του σταδίου της ασθένειας και του εισοδήματος, οι ερευνητές παρατήρησαν μετρίως συνολικά μειωμένο κίνδυνο θανάτου της τάξης του 22% στις γυναίκες του υψηλότερου τεταρτημορίου δραστηριοποίησης στο έτος πριν τη διάγνωση συγκριτικά με τις γυναίκες στο χαμηλότερο τεταρτημόριο δραστηριοποίησης.

Τα υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας συσχετίστηκαν με 30% μείωση του κινδύνου θανάτου μεταξύ των γυναικών που ήταν υπέρβαρες ή παχύσαρκες την περίοδο της διάγνωσης.

Κανένας συσχετισμός δεν παρατηρήθηκε μεταξύ κινδύνου θνησιμότητας και επιπέδων σωματικής άσκησης μεταξύ των γυναικών που ήταν ελλιποβαρείς ή είχαν ιδανικό βάρος στην περίοδο της διάγνωσης. Η σωματική δραστηριοποίηση σε ηλικία 13 ή 20 ετών δεν είχε καμιά επίπτωση στην επιβίωση.

health.in.gr