Τα μάτια των αστρονόμων στραμμένα προς το «μάτι της γάτας»
Έπειτα από ανάλυση των φωτογραφιών που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra, οι αστρονόμοι κατάφεραν να δουν πρώτη φορά ακτινοβολία ακτίνων Χ προερχόμενη από το κεντρικό άστρο ενός πλανητικού νεφελώματος. Το νεφέλωμα με την ονομασία «μάτι της γάτας» -και την έντονη ακτινοβολία- περιέχει μία «φυσαλίδα» θερμών αερίων που εκπέμπει ακτίνες Χ, αόρατες στο ανθρώπινο μάτι.
Έπειτα από ανάλυση των φωτογραφιών που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra, οι αστρονόμοι κατάφεραν να δουν πρώτη φορά ακτινοβολία ακτίνων Χ προερχόμενη από το κεντρικό άστρο ενός πλανητικού νεφελώματος. Το νεφέλωμα με την ονομασία «μάτι της γάτας» -και την έντονη ακτινοβολία- περιέχει μία «φυσαλίδα» θερμών αερίων που εκπέμπει ακτίνες Χ, αόρατες στο ανθρώπινο μάτι.
Τα πλανητικά νεφελώματα είναι φωτεινά νεφελώματα που, με μικρό τηλεσκόπιο, θυμίζουν πλανήτες. Στην πραγματικότητα, είναι «κελύφη αερίων» που εκτοξεύονται από κάποια άστρα στα τελευταία εκατομμύρια χρόνια της ζωής τους.
Το «μάτι της γάτας» (Cats Eye Nebula), γνωστό και ως NGC 6543, έχει ηλικία περίπου 1.000 ετών και βρίσκεται σε απόσταση 3.000 ετών φωτός από τη Γη.
«Προηγούμενες φωτογραφίες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, στο οπτικό μέρος του φάσματος, έδειξαν πολύχρωμες λεπτομέρειες και κατάφεραν να προσδώσουν στο νεφέλωμα μια ομορφιά άνευ προηγουμένου» δήλωσε ο Γιού Χούα Τσου, αστρονόμος του Πανεπιστημίου Ιλινόι.
«Οι παρατηρήσεις που πραγματοποιήσαμε με το Chandra και οι φωτογραφίες που τραβήξαμε, σε συνδυασμό με εκείνες του Hubble, μας έδωσαν πλούσιο επιστημονικό υλικό, ικανό να εξηγήσουμε την εξέλιξη του νεφελώματος. Το μόνο αναπάντητο ερώτημα είναι γιατί ο αστέρας που σχημάτισε το μάτι της γάτας έχει θερμοκρασία πολλών εκατομμυρίων βαθμών, σε αντίθεση με το ψυχρό αέριο που το περιβάλλει» συνέχισε ο Τσου.
Τα δεδομένα που συνέλεξε το Chandra θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς άστρα, παρόμοια με τον Ήλιο, είναι ικανά να παράγουν ένα πλανητικό νεφέλωμα και αργότερα να μετασχηματίζονται σε λευκό νάνο (κατάσταση ενός αστέρα στα τελευταία στάδια της ζωής του με μεγάλη πυκνότητα, μικρή διάμετρο και χαμηλή θερμοκρασία).