65

Επιστήμονες της NASA και του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια πιστεύουν ότι προωθητικές μηχανές αντιύλης θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποστολή διαστημοπλοίων στα όρια του ηλιακού συστήματος μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα, όπως ανέφερε το New Scientist την Πέμπτη.

Μία μηχανή που θα χρησιμοποιούσε αντιύλη ως καύσιμο θα μπορούσε, σύμφωνα με τους επιστήμονες, να καταστήσει δυνατά ταξίδια στο Δία με επιστροφή σε ένα χρόνο, για την προσέγγιση των ορίων του ηλιακού μας συστήματος (ηλιόπαυση) σε πέντε χρόνια και στο νέφος του Oort, θα χρειάζονταν ταξίδια διάρκειας πενήντα ετών.


Όταν ύλη και αντιύλη συγκρούονται αλληλοεξουδετερώνονται, απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Η αντιύλη όμως δεν συναντάται στο φυσικό μας περιβάλλον και μπορεί να παραχθεί μόνο σε τεράστιους επιταχυντές σωματιδίων. Η διαδικασία προϋποθέτει, όμως, μεγάλη κατανάλωση ενέργειας, με αποτέλεσμα έως σήμερα μηχανές αντιύλης να θεωρούνται πρακτικά ανώφελες.


Ωστόσο, οι επιστήμονες της NASA πιστεύουν ότι τέτοιες μηχανές δεν πρέπει να λειτουργούν με βάση την αρχή της αλληλοεξουδετερωμένης ύλης – αντιύλης. Αντίθετα, σκοπεύουν να δημιουργήσουν μία μεικτή μηχανή, η οποία θα χρησιμοποιεί μικρές ποσότητες αντιπρωτονίων σε μία διαδικασία πυρηνικής μικροσύντηξης που ονομάζεται Antimatter Initiated Microfusion (AIM).


Το πλάσμα αντιπρωτονίων που θα προκύπτει από τη μικροσύντηξη, στη συνέχεια, θα αναμειγνύεται με ουράνιο-238, με στόχο την πρόκληση πυρηνικής σχάσης, από την οποία θα απελευθερώνεται τελικά η ενέργεια που θα χρησιμοποιούν τα σκάφη του μέλλοντος.


Οι μηχανές ΑΙΜ αναμένεται ότι δεν θα χρειάζονται παραπάνω από 100 μικρογραμμάρια αντιύλης ανά αποστολή. Ακόμα και τέτοιες ποσότητες είναι τεράστιες σε σχέση με τις σημερινές τεχνικές δυνατότητες, αλλά μεγάλοι επιταχυντές, όπως αυτός στο Fermilab του Σικάγο, ίσως μπορέσουν να τις παραγάγουν κάποια στιγμή στον αιώνα που διανύουμε.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: