Αμερικανός φυσικός ισχυρίζεται ότι κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες το στοιχειώδες σωματίδιο ηλεκτρόνιο μπορεί να υποστεί ένα είδος σχάσης. Βρήκε μάλιστα και πειραματικές αποδείξεις που ενισχύουν τη θεωρία του.

Υπάρχουν σωματίδια, τα οποία διασπώνται κάτω από ορισμένες συνθήκες ή και αυθόρμητα. Για παράδειγμα, το νετρόνιο όταν χωριστεί από τον πυρήνα ενός ατόμου διασπάται ύστερα από ορισμένο χρονικό διάστημα σε ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα νετρίνο.


Το ηλεκτρόνιο, όμως, όπως και τα στοιχειώδη σωματίδια κουόρκ, θεωρούνται από τους επιστήμονες αδιάσπαστα, δηλαδή πραγματικά ά-τομα.


Ο καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Brown, Χάμφρεϊ Μάρις, σε άρθρο του στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Low Temperature Physics, εκφράζει την άποψη ότι και το ηλεκτρόνιο μπορεί κάτω από εξαιρετικές συνθήκες να υποστεί ένα είδος διάσπασης, όπως μετέδωσε το ScienceDaily την Παρασκευή.


Αυτό οφείλεται -κατά την άποψη του Μάρις- στο ότι η ενεργειακή κατάσταση του ηλεκτρονίου, όπως και κάθε άλλου στοιχειώδους σωματιδίου, ορίζεται και μπορεί να περιγραφεί μαθηματικά ως κυματοσυνάρτηση.


Η κυματοσυνάρτηση (ακριβέστερα το τετράγωνο της κυματοσυνάρτησης) εκφράζει την πιθανότητα, σε έναν ορισμένο χρόνο, να βρίσκεται το ηλεκτρόνιο σε μία συγκεκριμένη περιοχή του χώρου.


Η θεωρία του Μάρις εξετάζει τι συμβαίνει στα ηλεκτρόνια, όταν βρίσκονται μέσα σε υγρό ήλιο σε θερμοκρασία ενός βαθμού πάνω από το απόλυτο μηδέν.


Παλαιότερα πειράματα έχουν δείξει ότι το ηλεκτρόνιο παγιδεύεται σε μία φουσκάλα από άτομα του στοιχείου ηλίου πολύ μικρών διαστάσεων (μόλις μερικά δισεκατομμυριοστά του μέτρου).


Ο Μάρις υποστηρίζει ότι όταν η φουσκάλα βομβαρδιστεί με υπέρυθρο φως, μπορεί να διασπαστεί σε δύο μικρότερες φουσκάλες, κάθε μία από τις οποίες θα περιέχει μέρος μόνο από την κυματοσυνάρτηση του παγιδευμένου ηλεκτρονίου.


Οι δύο φουσκάλες μπορούν, σύμφωνα με τη θεωρία του Μάρις, να κινηθούν στη συνέχεια ανεξάρτητα η μία από την άλλη μέσα στο υγρό ήλιο, έχοντας κατά κάποιο τρόπο διασπάσει το αρχικό ηλεκτρόνιο.


Η θεωρία του Μάρις υποστηρίζεται από πειράματα που πραγματοποίησαν στη δεκαετία του 70 ερευνητές των εργαστηρίων Bell στις ΗΠΑ. Οι ερευνητές μελετούσαν την επίδραση του φωτός σε ηλεκτρόνια μέσα σε υγρό ήλιο και δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν την ασυνήθιστη συμπεριφορά τους. Ο Μάρις πιστεύει ότι εκείνα τα πειράματα μπορούν τώρα να εξηγηθούν με τη θεωρία του.