Μια απομακρυσμένη τοποθεσία στην επαρχία του Σαν Χουάν, στο βορειοδυτικό Νέο Μεξικό, προσφέρει σήμερα στους επιστήμονες μια μοναδική ματιά στις τελευταίες ημέρες των δεινοσαύρων.

Στην περιοχή Naashoibito Member, τα πετρώματα και τα απολιθώματα φανερώνουν ένα οικοσύστημα πλούσιο σε ποικιλία ειδών, μόλις λίγο πριν από τη μαζική εξαφάνισή τους.

Οι παλαιοντολόγοι εδώ και δεκαετίες συζητούν ένα βασικό ερώτημα: οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν ξαφνικά από την πρόσκρουση ενός αστεροειδούς 10 χιλιομέτρων στη χερσόνησο Γιουκατάν πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια ή είχαν ήδη αρχίσει να μειώνονται σταδιακά, ζώντας σε εξασθενημένα οικοσυστήματα;

Η απάντηση απαιτεί τη χρονολόγηση απολιθωμάτων και πετρωμάτων ώστε να δημιουργηθεί ένα ακριβέςδιάγραμμα.

Το Naashoibito Member και οι Παλιές Ανακαλύψεις

Σημαντικά απολιθώματα έχουν βρεθεί και σε άλλες τοποθεσίες, όπως οι σχηματισμοί Hell Creek και Fort Union στις πολιτείες Μοντάνα, Ουαϊόμινγκ και Ντακότα, σύμφωνα με το CNN.

Ο Hell Creek διασώζει πολλά είδη από Τρικεράτοπες και Εντμοντόσαυρους  και προσφέρει στοιχεία για τη ζωή στο τέλος της Κρητιδικής Περιόδου.

Η πρόσφατη έρευνα στο Naashoibito Member έδειξε ότι οι δεινόσαυροι ζούσαν ακόμα σε διάφορα μέρη της Βόρειας Αμερικής λίγες εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από τη μαζική εξαφάνιση.

Μεταξύ αυτών ήταν ο Αλαμόσαυρος, ένας από τους μεγαλύτερους μακρυλαιμόσαυρους που έζησαν ποτέ, ο οποίος έφτανε τα 30 μέτρα σε μήκος και ζύγιζε πάνω από 30 τόνους.

Σπάζοντας τον κώδικα του χρόνου

Η χρονολόγηση των πετρωμάτων στο Naashoibito Member είναι ιδιαίτερα δύσκολη λόγω της διάβρωσης, που έχει καταστρέψει τα στρώματα βράχων.

Υπό την καθοδήγηση του γεωλόγου Andrew Flynn από το New Mexico State University, η ομάδα ανέλυσε το Naashoibito Member, ένα βραχώδες σχηματισμό στο San Juan Basin

Για να κατανοηθεί η διαχρονική παρουσία των δεινοσαύρων, οι επιστήμονες ξεκίνησαν εργασίες το 2011, μετρώντας το πάχος και τη θέση των στρωμάτων, συλλέγοντας δείγματα και καταγράφοντας όλα τα σημεία όπου βρέθηκαν απολιθώματα.

Ένα εργαλείο που βοήθησε σημαντικά ήταν η ανάλυση του μαγνητικού πεδίου της Γης, το οποίο αλλάζει περιοδικά κατεύθυνση.

Μετρώντας την πολικότητα των στρωμάτων, οι επιστήμονες μπόρεσαν να προσδιορίσουν την ηλικία τους με ακρίβεια.

Παράλληλα, εφαρμόστηκε ραδιομετρική χρονολόγηση σε κόκκους άμμου, επιβεβαιώνοντας ότι τα απολιθώματα προέρχονται από περίοδο περίπου 380.000 ετών λίγο πριν από το μαζικό γεγονός εξαφάνισης.

Τα πρώτα θηλαστικά εμφανίστηκαν περίπου 350.000 χρόνια μετά.

Πλούσια ποικιλία δεινοσαύρων

Η έρευνα αποκάλυψε δύο διαφορετικές κοινότητες δεινοσαύρων: μία βόρεια και μία νότια.

Και στις δύο περιοχές βρέθηκαν Τυραννόσαυροι Ρεξ και Τορόσαυροι, καθώς και δεινόσαυροι με ράμφος πάπιας.

Ωστόσο, οι γιγάντιοι σαυρόποδοι λείπουν από τον βορρά, ενώ στο νότο άνθισαν, όπως ο Αλαμόσαυρος.

Ο καθηγητής Steve Brusatte περιγράφει μια εντυπωσιακή εικόνα: ένας δεινόσαυρος μεγέθους αεροπλάνου περπατάει στη γη και λίγα λεπτά αργότερα η πρόσκρουση του αστεροειδούς αλλάζει τα πάντα.

Η διαφορά στις κοινότητες πιθανότατα σχετιζόταν με τις κλιματολογικές συνθήκες. Το Naashoibito Member ήταν ζεστό και υγρό, σαν τροπικό δάσος, ενώ ο Hell Creek πιο δροσερός, σε παράκτια πεδιάδα.

Τρισδιάστατο μοντέλο του Alamosaurus sanjuanensis

Οι Δεινόσαυροι πριν από την καταστροφή

Σύμφωνα με τον Andrew Flynn, οι δεινόσαυροι στο Naashoibito Member δεν έδειχναν σημάδια μαζικής παρακμής.

 Αντιθέτως, ευδοκιμούσαν και προσαρμόζονταν στις τοπικές συνθήκες, παρουσιάζοντας πλούσια ποικιλία σε μέγεθος, μορφή και διατροφή.

Η Δρ. Lindsay Zanno τονίζει ότι κάποια είδη μπορεί να μην έχουν ανακαλυφθεί ακόμη ή να λείπουν κρίσιμα στοιχεία από τα απολιθώματα, γεγονός που καθιστά τη χρονολόγηση ακόμα πιο απαιτητική.

Ακόμη και αν υπήρχε μια συνολική μείωση των δεινοσαύρων στη Βόρεια Αμερική τα τελευταία 6 εκατομμύρια χρόνια, το Naashoibito Member παρέχει στοιχεία ότι σε κάποιες περιοχές, οι δεινόσαυροι παρέμεναν ισχυροί και ποικιλόμορφοι μέχρι το τέλος.

Το είδος Tyrannosaurus, που συνήθως συντομογραφείται ως T. rex, είναι ένα σταθερό στοιχείο της λαϊκής κουλτούρας. Ζούσε σε όλη την περιοχή που σήμερα είναι η δυτική Βόρεια Αμερική, την εποχή εκείνη μια νησιωτική ήπειρο που ονομαζόταν Laramidia, με πολύ ευρύτερη εξάπλωση από άλλα τυραννόσαυρα.

Μαθήματα για το σήμερα

Η νέα μελέτη προσφέρει όχι μόνο εικόνα της ζωής των δεινοσαύρων πριν από την εξαφάνιση, αλλά και ένα μάθημα για τις επιπτώσεις των ξαφνικών περιβαλλοντικών αλλαγών.

Όπως σημειώνει ο Brusatte, ακόμη και τα ισχυρότερα είδη μπορούν να καταρρεύσουν όταν οι κλιματικές συνθήκες αλλάζουν δραστικά.

Στο Σαν Χουάν, με τα στρώματα που καταγράφουν τόσο τους δεινόσαυρους όσο και τα πρώτα θηλαστικά, αποτελεί κρίσιμο τόπο για την κατανόηση της εξέλιξης και της εξαφάνισης των ειδών, προσφέροντας σημαντικά στοιχεία για τη ζωή στη Γη λίγο πριν από το μεγάλο γεγονός που άλλαξε τον πλανήτη για πάντα.

Ειδήσεις Σήμερα: