Οι πιο συχνές ασθένειες που παρουσιάζουν οι γάτες

Έχουν και οι γάτες τις δικές τους ασθένειες, και, δυστυχώς, κάποιες από αυτές παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης.

Η αναπνευστική νόσος εάν δεν θεραπευτεί, μπορεί να αφήσει και χρόνιες αλλοιώσεις στη γάτα

Οι ασθένειες του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος παρουσιάζονται, συνήθως, στα αρσενικά παχύσαρκα γατιά

Για τις πιο συχνές ασθένειες που μπορούν να προσβάλουν τις γάτες μας ενημερώνει η κτηνίατρος, Άννα Μπαρδάνη.

1. Νεφρική νόσος

Η νεφρική νόσος μπορεί να ξεκινήσει από νεφρική επιβάρυνση και να καταλήξει σε νεφρική ανεπάρκεια. Από τη φύση τους οι γάτες δεν έχουν καλή σχέση με το νερό. Δεν πίνουν πολύ νερό, κι αυτό επιδεινώνει την κατάσταση των νεφρών.

Τα συμπτώματα που παρατηρούμε σε μια γάτα, κυρίως ηλικιωμένη, είναι να πίνει περισσότερο νερό απ’ ό,τι συνήθιζε, και να κάνει περισσότερα ούρα. Να παρουσιάζει, δηλαδή, πολυουρία και πολυδιψία.
Παράλληλα, βλέπουμε τη γατούλα να μην τρώει καλά, να αδυνατίζει. Πολλές φορές, μυρίζει και το στόμα της άσχημα – σαν δημόσια ουρητήρια, που λένε. Κι αυτό συμβαίνει λόγω της κρεατινίνης και της ουρίας, που αυξάνονται υπερβολικά στο αίμα της. Η ουρία και η κρεατινίνη λειτουργούν ως ενδοτοξίνες στον οργανισμό και ενδοτοξινώνουν το ζωάκι.

Από θεραπευτικής πλευράς, χρειάζεται να γίνει ουροθεραπεία, και να δώσουμε νεφροπροστατευτικά, αλλά και ειδική τροφή.

2. Αναπνευστική νόσος

Η αναπνευστική νόσος – αναπνευστικό σύνδρομο μπορεί να προκληθεί από μικρόβια διαφόρων ειδών. Είναι πάρα πολύ συχνή στις αδέσποτες γατούλες. Αντικρίζουμε γάτες που έχουν οφθαλμικό έκκριμα, ρινικό έκκριμα, το οποίο, πολλές φορές, είναι πυώδες. Επειδή δεν μπορούν να αναπνεύσουν σωστά, σταματούν να τρώνε, κι έτσι μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος.

Στην περίπτωση που η μητέρα γάτα είναι άρρωστη, κολλάνε και τα μωρά γατάκια. Και από το πυώδες έκκριμα στα μάτια μπορεί να τυφλωθούν, ή να μην αναπτύσσονται σωστά.
Εάν δεν θεραπευτεί, η συγκεκριμένη ασθένεια, μπορεί να αφήσει και χρόνιες αλλοιώσεις στη γάτα.

Είναι ένα από τα πιο συχνά νοσήματα, γι΄αυτό και στις υγιείς γάτες κάνουμε ένα εμβόλιο, για να μην κολλήσουν.

Για τη θεραπεία της ασθένειας δίνουμε συγκεκριμένες αντιβιώσεις και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

3. Ασθένειες του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος

Οι συγκεκριμένες ασθένειες, σύμφωνα με την κα Μπαρδάνη, παρουσιάζονται, συνήθως, στα αρσενικά παχύσαρκα γατιά.

Μπορεί να μαζεύονται στην ουροδόχο κύστη, λάσπη και κρύσταλλοι, που δημιουργούν έναν ουρόλιθο, με αποτέλεσμα την έμφραξη της ουρήθρας από κάποιο κομματάκι λίθου. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί το ζώο δεν μπορεί να ουρήσει. Το βλέπουμε να παίρνει στάση για ούρηση, και να μην κάνει τίποτα: να βγάζει ελάχιστες σταγόνες, ή και αίμα.

Είναι μια επείγουσα κατάσταση, και πρέπει να μεταφερθεί άμεσα στο ιατρείο. Να μπει ουροκαθετήρας, και να γίνουν εξετάσεις για τα νεφρά, τα οποία επηρεάζονται από μία τέτοια κατάσταση. Επιπλέον, να γίνουν και διάφορες άλλες θεραπείες.

Εκτός από έμφραξη, μπορεί να γίνει και σπασμός της ουρήθρας, που συμβαίνει σε διάφορες στρεσογόνες καταστάσεις.
Μπορεί να συμβεί από κυστίτιδα, δηλαδή, λόγω έντονου στρες του ζώου.

Προληπτικά αυτό που μπορούμε, σίγουρα, να κάνουμε, είναι να προσέχουμε τη διατροφή των στειρωμένων γατιών, έτσι ώστε να μην παχαίνουν και να πίνουν πολύ νερό.

Σε αυτές τις καταστάσεις η ενυδάτωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.

4. Σακχαρώδης διαβήτης

Σύμφωνα με την κτηνίατρο, ο σακχαρώδης διαβήτης, προσβάλλει, κυρίως, τις παχύσαρκες γάτες. Η παχυσαρκία στη γάτα είναι συνδεδεμένη με τον σακχαρώδη διαβήτη. Ανεβαίνει υπερβολικά η γλυκόζη στο αίμα τους, και τα συμπτώματα είναι, πολυουρία, πολυδιψία, πολυφαγία, . Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε, ειδικά μετά τη στείρωση, να μην παχαίνουν οι γάτες.

5. Ιογενή νοσήματα (FIV, λευχαιμία)

«Παρατηρούμε μια αύξηση του ποσοστού των κρουσμάτων, γιατί ο αριθμός των αδέσποτων γατιών αυξάνεται», επισημαίνει η κυρία Μπαρδάνη.
Εξηγεί ότι είναι ασθένειες που μεταδίδονται με τσακωμούς, γρατζουνιές και δαγκώματα. Όπως, επίσης, όταν οι γάτες πίνουν νερό και τρώνε από το ίδιο μπολ.
Αυτές οι ασθένειες ρίχνουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, κι έτσι, δευτερογενώς, μπορεί να προκύψουν άλλες λοιμώξεις και να χάσουμε το ζώο μας.

6. Στοματίτιδα

Ακόμα μία συχνή κατάσταση που βλέπουμε στις γάτες, όπως λέει η κτηνίατρος, είναι η στοματίτιδα, η οποία μπορεί να έχει ως υπόβαθρο κάποια ιογενή λοίμωξη. Όπως είναι το Aids και η ιογενής λευχαιμία.
Δηλαδή, το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί, να είναι σαν αυτοάνοσο.

Τότε έχουμε μία γάτα, της οποίας η στοματική υγιεινή είναι σε πολύ κακή κατάσταση: τα δόντια της έχουν έντονη πέτρα, αποκαλύπτονται οι ρίζες των δοντιών, και το στόμα της μυρίζει έντονα και πάρα πολύ άσχημα, από τα μικρόβια που αναπτύσσονται και από τις ζυμώσεις που κάνουν.

Μπορεί να χρειαστεί θεραπεία είτε με αντιβιοτικά είτε με αντιφλεγμονώδη, ή αφαίρεση των δοντιών – σε περίπτωση που είναι χαλασμένα, ή δεν λειτουργούν οι θεραπείες.

Πάντα ελέγχουμε για Aids, ή για λευχαιμία, μήπως χρειαστεί να κάνουμε κάτι και γι΄αυτό.

7. Αλλεργική δερματίτιδα

«Η αλλεργική δερματίτιδα είναι πολύ συχνή, από ψύλλους που έχουν οι αδέσποτες γάτες.
Τα ζωάκια παρουσιάζουν αραίωση του τριχώματος και έντονο κνησμό.
Τα παράσιτα αυτά, εκτός του ότι προκαλούν κνησμό, ρουφάνε το αίμα και προκαλούν ασθένειες», υπογραμμίζει η κυρία Μπαρδάνη.

Διευκρινίζει ότι η αλλεργική δερματίτιδα παρουσιάζεται γιατί το σάλιο του ψύλλου είναι, πολλές φορές, αλλεργιογόνο για το δέρμα της γάτας.

8.Μυκητίαση

Ακόμη ένα δερματικό πρόβλημα, όπως αναφέρει η κτηνίατρος, είναι η μυκητίαση -το βλέπουμε συχνότερα στις γάτες, απ’ ό,τι στους σκύλους.
Η μυκητίαση, εξηγεί ότι προκαλεί αλλοιώσεις στο δέρμα της γάτας, οι οποίες, συνήθως, έχουν στρογγυλό σχήμα και παρατηρείται τριχόπτωση στην περιοχή.

Η κτηνίατρος, Άννα Μπαρδάνη

Καταλήγοντας, η κυρία Μπαρδάνη συμβουλεύει να παρατηρείτε τις γάτες σας και οτιδήποτε περίεργο δείτε και μην βγάζετε τα δικά σας συμπεράσματα. Αλλά να επικοινωνείτε με τον κτηνίατρό σας ώστε να προγραμματίσετε μία επίσκεψη, προκειμένου να εξετάσει τη γατούλα σας.