Τo Μαϊάμι υποδέχεται το νέο «Moυσείο του Σεξ» το οποίο εδρεύει στη Νέα Υόρκη από το 2002

Είτε ψάχνετε για μια ζωντανή, υποβρύχια δεξαμενή με «γοργόνες» είτε απλά θέλετε να μάθετε τι μπορεί να μας διδάξει η ιστορία της εξέλιξης των σεξουαλικών προϊόντων υγείας, όπως τα προφυλακτικά, για τα μεταβαλλόμενα σεξουαλικά ήθη, το επερχόμενο Μουσείο Σεξ του Μαϊάμι έχει ως στόχο να σας ικανοποιήσει.

Το μουσείο, το οποίο μετρά περισσότερα από 20 χρόνια λειτουργίας στη Νέα Υόρκη, φέρνει τον ιδιαίτερο συνδυασμό ακαδημαϊκής σοβαρότητας και πρόστυχου παραλογισμού στη Φλόριντα με το πρώτο του έργο-δορυφόρο, το οποίο έχει πλέον προγραμματιστεί να εγκαινιαστεί τον Ιανουάριο μετά την αναβολή των προγραμματισμένων εγκαινίων κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Τέχνης του Μαϊάμι.

Ο χώρος του μουσείου, ο οποίος στεγάζεται σε μια διαμορφωμένη αποθήκη στην καλλιτεχνική συνοικία Allapattah, έχει εμβαδόν 32.000 τ.μ. και έχει σχεδιαστεί σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Snøhetta (σχεδιαστής της Όπερας του Όσλο και του ανανεωμένου Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο) και διαθέτει τρεις γκαλερί, ένα χώρο για καταστήματα λιανικής πώλησης και ένα μπαρ.

View this post on Instagram

A post shared by Museum of Sex (@museumofsex)

«Το μουσείο της Νέας Υόρκης έχει μετατραπεί σε ένα μουσείο για τους Νεοϋορκέζους, όχι για τους τουρίστες»

Οι εναρκτήριες εκθέσεις του θα περιλαμβάνουν περισσότερα από 500 αντικείμενα που θα ιχνηλατούν την ιστορία των σεξουαλικών προϊόντων υγείας από τη δεκαετία του 1920 και την πρώτη ατομική μουσειακή έκθεση στις ΗΠΑ με έργα του Ιάπωνα καλλιτέχνη Hajime Sorayama (γνωστού ως Sexy Robot).

«Σαν να ζωντανεύει η Φοντάνα ντι Τρέβι»

Ο νέος χώρος θα φιλοξενήσει επίσης μια εκτεταμένη εκδοχή του δημοφιλούς Super Funland του μουσείου της Νέας Υόρκης: Journey into the Erotic Carnival (Ταξίδι στο ερωτικό καρναβάλι). Εμπνευσμένο από τις «παρακμιακές σαρκικές καταβολές» των καρναβαλιών που χρονολογούνται από την Αρχαία Ρώμη, ο μόνιμος διαδραστικός χώρος είναι ένας σωρός από καλλιτεχνικά διαμορφωμένες εκδοχές κλασικών καρναβαλικών παιχνιδιών. Μια νέα πινελιά στο μουσείο του Μαϊάμι θα είναι μια «δεξαμενή με γοργόνες» πλάτους 40 μέτρων.

Το Μουσείο του Σεξ κατέχει τουλάχιστον έναν Πικάσο ενώ εντάσσει στις γκαλερί του την ιστορία της συνεργασίας του Nam June Paik και της «γυμνόστηθης τσελίστριας» Charlotte Moorman

«Το Merlandia είναι ένας φόρος τιμής στο «Όνειρο της Αφροδίτης» του Νταλί (1939), το οποίο φιλοτέχνησε για την Παγκόσμια Έκθεση της Νέας Υόρκης και είναι πιθανότατα ο πρόγονος της «βιωματικής τέχνης» που βλέπουμε σήμερα», δηλώνει στο The Art Newspaper ο Daniel Gluck, διευθυντής και ιδρυτής του μουσείου. «Το δικό μας έχει μια σουρεαλιστική, ροκοκό αισθητική που είναι εν μέρει γλυπτό, εν μέρει χώρος παράστασης για «νύμφες» και «γοργόνες», σαν να ζωντανεύει η Φοντάνα ντι Τρέβι».

View this post on Instagram

A post shared by Museum of Sex (@museumofsex)

Στις πιο κλασικές εκθέσεις του μουσείου, οι επισκέπτες θα μπορούν να εξερευνήσουν την «ιδέα του cyborg» μέσα από τα «ρομποτικά pinups» του Sorayama, λέει ο επικεφαλής επιμελητής Ariel Plotek, «και τη δική μας ραγδαία εξέλιξη προς το να γίνουμε μηχανές».

Όσον αφορά τις ιστορικές εκθέσεις με προϊόντα σεξουαλικής φροντίδας, το μουσείο θα αναδείξει τις ιστορίες πίσω από συγκεκριμένες μάρκες -όπως τα προφυλακτικά Ramses, που δημιουργήθηκαν από έναν άνδρα ονόματι Julius Schmid, ο οποίος εργαζόταν ως παρασκευαστής λουκάνικων και άρχισε να πουλά παράνομα δέρματα στο περιθώριο ως προφυλακτικά τη δεκαετία του 1920 σε διακριτικές κονσέρβες.  «Οι συσκευασίες προφυλακτικών ανά τους αιώνες μαρτυρούν τόσα πολλά για τον εαυτό μας», λέει ο Gluck.

View this post on Instagram

A post shared by Museum of Sex (@museumofsex)

«Γυμνόστηθης τσελίστριας»

Το Μουσείο του Σεξ περιλαμβάνει μια πλούσια μόνιμη συλλογή με περισσότερα από 15.000 αντικείμενα, αλλά «το σεξ είναι ένα τεράστιο θέμα, γι’ αυτό προτιμούμε το μοντέλο της Kunsthalle, να συνεργαζόμαστε και να δανειζόμαστε από άλλα μουσεία και μεγάλες συλλογές και συλλέκτες για να βάλουμε τη δική μας συλλογή και το δικό μας όραμα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο», λέει ο Gluck.

Εξάλλου, υπάρχει άφθονη «υψηλή» τέχνη για το σεξ εκεί έξω – το Μουσείο του Σεξ κατέχει τουλάχιστον έναν Πικάσο, ενώ εντάσσει στις γκαλερί του την ιστορία της συνεργασίας του Nam June Paik και της «γυμνόστηθης τσελίστριας» Charlotte Moorman το 1967 και φιλοξένησε μια ολόκληρη έκθεση αφιερωμένη στο έργο της Laia Abril στη Νέα Υόρκη το 2020.

«Στη Νέα Υόρκη πήραμε ένα άθλιο μουσείο και το αναδείξαμε», λέει ο Gluck. «Το Μαϊάμι μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε project μεγαλύτερης κλίμακας». Είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για την υλοποίηση μεγαλύτερων εκθέσεων με γλυπτά – όπως σημειώνει, το κτίριο του Μαϊάμι έχει οροφές ύψους 20 και 30 μέτρων –  που δεν θα χωρούσαν ποτέ στο κτίριο της Νέας Υόρκης.

«Το μουσείο της Νέας Υόρκης έχει μετατραπεί σε ένα μουσείο για τους Νεοϋορκέζους, όχι για τους τουρίστες. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε εάν αυτό θα συμβεί και στο Μαϊάμι», λέει ο Ptolek, επισημαίνοντας ότι περίπου το 65% των περιηγητών του εν λόγω χώρου στη Νέα Υόρκη έρχονται από ακτίνα μιας ώρας. «Θέλουμε να είμαστε τόσο προσφιλείς στους καλλιτέχνες, τους συλλέκτες και τους επισκέπτες του Μαϊάμι όσο και κάθε άλλο μουσείο της πόλης».

*Mε πληροφορίες από TheArtNewspaper | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Museum of Sex