Θυμάστε τι λέγανε διάφοροι του Κέντρου και όχι μόνον πριν την εκλογή στην Ιταλία της Μελόνι; Πώς χρησιμοποιούσαν την ίδια ως σκιάχτρο για να ψηφιστεί κάτι πιο μετριοπαθές (πχ Δημοκρατικό Κόμμα); Ε, ξεχάστε τα αυτά σήμερα.

Και προς το παρόν. Ο Μητσοτάκης κάνει μέτωπο στο Νότο μαζί της και την προκαλεί στην Αθήνα (η ίδια το δέχεται θερμά). Και στις δηλώσεις του την θέτει στην ίδια γραμμή «άμυνας» κατά των διακινητών των προσφύγων. Άρα προφανώς έχουν την ίδια αντίληψη για το θέμα και άρα και για το σύνολο του μεταναστευτικού. Προφανώς ρωτώντας έναν κυβερνητικό θα σου πει πως η Μελόνι είναι η εκλεγμένη Πρωθυπουργός της Ιταλίας και με αυτή θα συνεννοούμαστε.

Η συζήτηση όμως είναι βαθύτερη. Η ιταλίδα είναι το θηρίο που έγινε αρνάκι στην μέγγενη της Ευρώπης και σήμερα καθίσταται και θεσμική; Ή επέβαλε μια νέα δοσολογία των θέσεών της σε μια Ευρώπη που μετατοπίζεται όλο και πιο δεξιά;

Στα δημοσιονομικά έχει την ατζέντα του Ντράγκι και τρέχει. Στα εθνικά και εσωτερικά της παραμένει σκληρή, αλλά σκληρή πια εξελίσσεται και η ιταλική κοινωνία, κατακερματισμένη στις νέες διαιρέσεις της. Στο Ουκρανικό είναι νατοικότερη του ΝΑΤΟ.

Το πείραμα Μελόνι, αν δεν δυναμιτιστεί από Μπερλουσκόνι- Σαλβίνι και μέρος της ιταλικής ελίτ, θα είναι ο πρόδρομος της κανονικοποίησης και άλλων (πχ Λεπέν). Για τους κεντρώους που λέγαμε, ας το αφήσουμε καλύτερα.