Το βράδυ της περασμένης Τρίτης γράφτηκε στην είσοδο των Τεμπών η μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία στη χώρα, με 57 άτομα να βρίσκουν φρικτό θάνατο μετά τη σύγκρουση δύο τρένων.

Αμέσως, στο νου αρκετών όταν άκουσαν τη συνύπαρξη των λέξεων «τρένο», «δυστύχημα» και «Τέμπη» ήρθε το γνωστό τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου με τη χαρακτηριστική φωνή του Σωκράτη Μάλαμα που μιλούσε για τον φόβο των μηχανοδηγών στην Κοιλάδα των Τεμπών.

«Μες την κοιλά όπως τα λέω μες την κοιλάδα των Τεμπών | Φόβος των μηχανοδηγών» είναι το χαρακτηριστικό στοιχάκι, από το τραγούδι «Στην Κοιλάδα των Τεμπών» από το δίσκο «Διάφανος» που κυκλοφόρησε το 2006.

Αρκετά χρόνια νωρίτερα

Ωστόσο, δεν ήταν το πρώτο τραγούδι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προφητικό για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.

Αρκετά χρόνια νωρίτερα, το χειμώνα του 1989 – 1990 ο Γιώργος Νταλάρας βρίσκεται στο «Αττικόν» και τραγουδά μια διασκευή του τραγουδιού «Αθήνα – Σαλονίκη» με ανέκδοτους τότε στίχους της Αφροδίτης Μάνου.

«Μέσα στο τρένο της γραμμής, τα νιάτα μου υποθήκη | Κι η αμοιβή μου μιας ζωής, τα ναύλα της διαδρομής Αθήνα – Σαλονικη» έγραφαν οι στίχοι που θα μπορούσαν να είναι το soundtrack της πολύνεκρης τραγωδίας των Τεμπών, όπου η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν νεαροί φοιτητές που επέστρεφαν στη Θεσσαλονίκη για τις σπουδές τους.

«Μεσάνυχτα και στη στροφή, έξω απ’τον Πλαταμωνα | Το τέλος μοιάζει με αρχή, λες και η άνοιξη μπορεί | Να αλλάξει την εικόνα» συμπληρώνει η επόμενη στροφή.

Το συγκεκριμένο τραγούδι ερμήνευσε ο Γιώργος Νταλάρας με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, φτάνοντας σήμερα -34 χρόνια μετά- να συνδεθεί με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.