Περιβάλλον και αλήθειες

Η αγάπη και η προστασία του περιβάλλοντος αποτελούν φυσικό καθήκον κάθε πολιτισμένου ανθρώπου. Η ζωή σε ένα περιβάλλον υγιές, ανθρώπινο και καθαρό συνιστά για τον καθένα ευγενική επιδίωξη και περίπου ηθική υποχρέωση. Αυτό όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη σχεδόν εμμονική πίστη σε αντιλήψεις που συνδέουν την ελεύθερη οικονομία και την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα με την καταστροφή της ανθρώπινης ζωής και του σημερινού κόσμου. Σε αυτή τη λογική δείχνουν να έχουν προσχωρήσει τελευταία, σαν θρησκεία περίπου, και οι περισσότερες ηγεσίες των αναπτυγμένων οικονομικά χωρών. Οι ρητορικές κορόνες που ακούστηκαν στο τελευταίο συνέδριο για τη «διάσωση» του πλανήτη στην Αίγυπτο αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Μάλιστα από ηγέτες που υποστηρίζουν ενθουσιωδώς θέσεις που αφορούν τους άλλους. Την ώρα που οι δικές τους χώρες κάνουν το αντίθετο.

Υπάρχει μια ατμόσφαιρα παθιασμένου φανατισμού σε σχέση με τον ρόλο του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που εκπέμπεται από ανθρώπινες δραστηριότητες, άρα βιομηχανίες, συσκευές και ενέργεια γενικά, για την καταστροφή της ατμόσφαιρας και τη λεγόμενη «υπερθέρμανση». Ενώ βέβαια το CO2 δημιουργεί κάποια προβλήματα δεν είναι σε καμία περίπτωση ο βασικός υπεύθυνος των αρνητικών κλιματολογικών συνεπειών και της υπερθέρμανσης. Ως συνέπεια και τα μοντέλα που έχουν δημιουργηθεί και χρησιμοποιούνται για το κλίμα δεν είναι ούτε έγκυρα ούτε, συνακόλουθα, αξιόπιστα.

Πολιτικοί και ενεργούμενά τους στα Μέσα Ενημέρωσης έχουν παγκοσμίως χρησιμοποιήσει περίεργες τακτικές και μεθόδους για να πείσουν τους πάντες πως το CO2 είναι ο κύριος υπεύθυνος ενός σκοτεινού ανθρώπινου μέλλοντος. Μια μικρή ομάδα ιδεολόγων με κίνητρο το μίσος κατά της ελεύθερης οικονομίας, έχει με τα χρόνια αιχμαλωτίσει έναν κατά τα άλλα σωστό στόχο, την προστασία του περιβάλλοντος, και τον χρησιμοποιεί έμμεσα για την ανακατανομή εισοδήματος κάνοντας πλούσιες τις περίφημες «πράσινες» επιχειρήσεις. Απώτερος σκοπός, σύμφωνα με κάποιους αναλυτές, είναι η αντικατάσταση της δυτικού τύπου δημοκρατίας με κάποιας μορφής σοσιαλιστική δομή κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ. Για να πετύχουν τους στόχους τους χρησιμοποιούν τακτικές ειρωνείας ή καθύβρισης των αντιπάλων τους ενώ ποτέ δεν εμπλέκονται σε ανταλλαγή επιχειρημάτων και σε συμμετοχή σε οργανωμένες συζητήσεις με αντιφρονούντες.

Δεν υπάρχουν εξαγριωμένα πλήθη έτοιμα να ξεχυθούν στους δρόμους σε στήριξη απόψεων όπως η θεωρία της βαρύτητας ή η φόρμουλα του Αϊνστάιν για την ατομική ενέργεια επειδή είναι θεωρίες ελεγμένες, επανειλημμένα επιβεβαιωμένες μέσω πειραμάτων και παρατηρήσεων. Η ανεπιβεβαίωτη και ουδέποτε δοκιμασμένη σχέση ανάμεσα στο διοξείδιο του άνθρακα και σε έναν υπερθερμενόμενο πλανήτη λειτουργεί απλά στα χέρια αποφασισμένων ιδεολόγων. Μόνο μέσα από αμφιλεγόμενους ισχυρισμούς έχουν μπορέσει να χτίσουν μια ψευδο-θρησκεία με εκατομμύρια πιστούς που αντιμετωπίζουν όσους σκέφτονται διαφορετικά ή αμφισβητούν το δόγμα τους σαν αιρετικούς.

Δεν υπάρχουν λοιπόν στην πραγματικότητα αποδεδειγμένα επιστημονικά συμπεράσματα. Δίχως διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα δεν θα υπάρχει φωτοσύνθεση για τα φύλλα των φυτών, άρα θα μείνουμε χωρίς φαγητό που να φυτρώνει στο έδαφος και διαθέσιμο φαγητό για το ζωικό βασίλειο. Θα εξαφανισθεί επίσης κάθε πηγή εναλλακτικού οξυγόνου από το οποίο εξαρτάται κάθε είδους ζωή πάνω στη Γη. Μπορεί το διοξείδιο του άνθρακα να αποτελεί αέριο του θερμοκηπίου αλλά η συμμετοχή του στην παγκόσμια υπερθέρμανση έχει υπερβολικά τονισθεί. Εχει εξάλλου επιστημονικά αποδειχθεί πως η αύξηση της παγκόσμιας θέρμανσης προηγείται κάθε φορά της αύξησης των εκπομπών CO2. Πώς λοιπόν μπορεί να ευθύνεται το διοξείδιο του άνθρακα για την παγκόσμια υπερθέρμανση; (βλ. Global Warming Swindle, youtube.com). Η παγκόσμια θέρμανση δεν αποτελεί κίνδυνο για την ανθρώπινη ζωή. Είναι μέρος του φυσικού κύκλου που η Γη αντιμετωπίζει για εκατομμύρια χρόνια. Η αυξομείωση της απόστασης από τον Ηλιο, τα αέρια των αγελάδων και ο υπερπληθυσμός προκαλούν τα περισσότερα ζητήματα και λίγα πραγματικά μπορούν να γίνουν για να αντιμετωπισθούν…