Αίμα: το πολυτιμότερο αγαθό

Οι νόμοι της αγοράς επιτάσσουν τα σπανιότερα των αγαθών να είναι και τα πολυτιμότερα, να είναι αυτά που στις δημοπρασίες γίνονται ανάρπαστα ανεβαίνοντας σε τιμές δυσθεώρητες. Υπάρχει όμως κάτι που δεν είναι καθόλου σπάνιο και παρ’ όλα αυτά παραμένει το πολυτιμότερο όλων των αγαθών. Αναφέρομαι στο αίμα, βεβαίως, που υπάρχει μέσα σε όλους μας και που υπό κανονικές συνθήκες ξεχνούμε και την ύπαρξή του. Μόνο που κάποιες φορές οι συνθήκες παύουν να είναι κανονικές και τότε γίνεται αντιληπτή η πραγματική αξία του: το αίμα είναι το πολυτιμότερο των αγαθών ακριβώς επειδή κανείς δεν μπορεί να το αγοράσει, αλλά πρέπει να μας χαριστεί όταν βρεθούμε στη δύσκολη θέση να το χρειαζόμαστε.

Διαβάστε επίσης: Φάκελος «Αίμα» – «Κλειδί» για την αντιμετώπιση των ελλείψεων η βελτιστοποίηση της διαχείρισής του

Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί στη θέση να χρειαζόμαστε αίμα, είτε για εμάς τους ίδιους είτε για κάποιον από τους οικείους μας. Και πιθανότατα έχουμε βιώσει την ανησυχία της αναζήτησης αλλά και έχουμε νιώσει την τεράστια ευγνωμοσύνη για τους φίλους, συγγενείς ή αγνώστους που μας προμήθευσαν το ζωτικό υγρό. Υπάρχουν όμως συνάνθρωποί μας οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη από αίμα περιστασιακά, αλλά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ανθρωποι πολυμεταγγιζόμενοι, οι οποίοι ζουν ξανά και ξανά την αγωνία ανεύρεσης αίματος της δικής τους ομάδας.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα πολυμεταγγιζόμενων συνανθρώπων μας είναι οι ασθενείς που πάσχουν από θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία) και δρεπανοκυτταρική νόσο. Πρόκειται για δύο νοσήματα που απαντώνται με μεγαλύτερη συχνότητα στη λεκάνη της Μεσογείου, καθώς οι μεταλλάξεις των γονιδίων που τα προκαλούν προστάτευαν από την ελονοσία η οποία στο παρελθόν μάστιζε την περιοχή. Ετσι, οι φέροντες ένα αντίγραφο (και όχι δύο ώστε να νοσούν) μεταλλαγμένου γονιδίου επιβίωναν από την ελονοσία και είχαν την ευκαιρία να κληροδοτήσουν το επίμαχο γονίδιο στις επόμενες γενιές, αυξάνοντας τη συχνότητά του στον γενικό πληθυσμό. Σήμερα που η ελονοσία έχει εκλείψει από τη χώρα, το γενετικό πλεονέκτημα των φορέων των μεταλλαγμένων γονιδίων για τη θαλασσαιμία δεν υφίσταται. Υφίσταται όμως η ανάγκη των ασθενών για αίμα, η οποία όπως μας πληροφορεί ο Ελληνικός Σύλλογος Θαλασσαιμίας τους καλοκαιρινούς μήνες γίνεται μεγαλύτερη καθώς «η επάρκεια αίματος μοιάζει με ουτοπία, έχοντας ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ζωή των ασθενών».

Προτού φύγουμε για διακοπές, ας κλείσουμε ένα ραντεβού για αιμοδοσία. Ας χαρίσουμε λίγο αίμα σήμερα που μπορούμε. Αύριο που ίσως το χρειαστούμε, κάποιος θα το χαρίσει σε εμάς.

Έντυπη έκδοση Το Βήμα