Tο εξαγριωμένο πλήθος δεν θα δικάσει τη μητέρα που κατηγορείται για το φόνο του παιδιού της

Μου προξενεί απίστευτη εντύπωση όλο αυτό που συμβαίνει στη δημόσια σφαίρα επ’ ευκαιρία της απεχθούς ποινικής υπόθεσης που αφορά τη μητέρα η οποία κατηγορείται για το φόνο του ενός παιδιού της!

Και θα ήθελα εξ αρχής να διευκρινίσω τη θέση μου (για να μην υπάρχουν παρερμηνείες):

Η υπόθεση είναι εξόχως φρικιαστική, γιατί είναι πέρα από την ανθρώπινη φαντασία ένας γονιός να σκοτώνει το παιδί του.

Και ίσως η ανωτέρω υπόθεση να θυμίζει αυτό που έλεγε ο μεγάλος συγγραφέας Άρθουρ Κέσλερ:

Δηλαδή, ότι υπάρχουν δύο μέρη στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Το ένα (το μικρό) το οποίο εμπεριέχει όλα τα καλά συναισθήματα (αγαθότητα, πραότητα) και το άλλο (το μεγάλο) το οποίο είναι κτηνώδες, ζωώδες, ανορθολογικό και γεμάτο από φονικά ένστικτα.

Και μέσα στο πλαίσιο τούτο η θανάτωση ενός μικρού παιδιού από το γονιό του εκφράζει σίγουρα την πιο ύπουλη σατανικότητα του ανθρώπινου μυαλού.

Ωστόσο , όλες αυτές τις ημέρες συμβαίνουν πράγματα τα οποία θυμίζουν περισσότερο μια διεφθαρμένη και πολιτειακά ασύντακτη λατινοαμερικανική χώρα και όχι ένα δυτικό κράτος Δικαίου.

Τι εννοώ; Καταρχήν από το πρωί έως το βράδυ τηλεοπτικοί «μικροαστέρες» (που είναι «ειδικοί στα γενικά», δηλαδή ειδικοί στο τίποτε) υποκαθιστούν απαράδεκτα την ανακρίτρια της υπόθεσης , αποφαίνονται ως καθηγητές φαρμακολογίας για την κεταμίνη και προκαταλαμβάνουν με τις δηλώσεις τους (όπως και κάποιοι ψυχολόγοι) την ενοχή της κατηγορουμένης .

Και με τον τρόπο αυτό παραβιάζουν το τεκμήριο αθωότητας (και ειδικά τις προβλέψεις του ν. 4596/2019 που απαγορεύει ευθέως ανάλογες δηλώσεις). Τώρα αν το τεκμήριο αθωότητας δεν σημαίνει τίποτε για κάποιους, τόσο το χειρότερο!

Επίσης δεν συμβάλλει στην ανεύρεση της αλήθειας για τη συγκεκριμένη υπόθεση το εξαγριωμένο πλήθος το οποίο «γιουχάρει» και βρίζει την κατηγορουμένη , κάθε φορά κατά την οποία αυτή προσάγεται στις αρμόδιες αρχές !

Γιατί; Γιατί όλοι  είναι απαραίτητο να κατανοήσουν ότι η απονομή της Δικαιοσύνης και η ενδεχόμενη καταδίκη της κατηγορούμενης μητέρας, δεν θα γίνει από την κοινωνία, αλλά από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (στο οποίο συμμετέχουν και οι ένορκοι, αν τελικά παραπεμφθεί η υπόθεση στο αρμόδιο Δικαστήριο)!

Ακόμη ακούω έκπληκτος όλες αυτές τις τελευταίες μέρες την επιτακτική ανάγκη η οποία υφίσταται -σύμφωνα με κάποιους-  για να αυξηθούν οι ποινές σε ορισμένα εγκλήματα (όπως αυτά της συγκεκριμένης υπόθεσης).

Είναι σαφές ότι όλοι αυτοί οι οποίοι υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη είναι μάλλον αδαείς! Για ποιο λόγο;

Γιατί, μετά τη ψήφιση του ν. 4855/2021 η μόνη ποινή η οποία προβλέπεται για την ανθρωποκτονία από πρόθεση , δηλαδή το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται η ανωτέρω μητέρα, είναι η ΙΣΟΒΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ!

Τι άλλο θέλουν λοιπόν όλοι εκείνοι οι οποίοι μιλούν για αυστηροποίηση; Μήπως να ξαναγυρίσουμε στην επιβολή της θανατικής ποινής, η οποία είχε καταργηθεί το 1993, γιατί προσέκρουε σε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου;

Επιπλέον , με βάση το ν. 4855/2021, εάν ενδεχόμενα καταδικασθεί η παραπάνω κατηγορουμένη σε ισόβια κάθειρξη , τότε υποχρεωτικά θα μείνει στις φυλακές για 18 χρόνια (πριν αποκτήσει το δικαίωμα για να υποβάλλει αίτηση για αποφυλάκιση)!

Το συμπέρασμα;

Όλοι σκεφτόμαστε τις τρεις παιδικές «ψυχούλες» (τα τρία παιδιά της κατηγορούμενης μητέρας) που έφυγαν πρόωρα και άδικα από αυτό τον κόσμο, αλλά η Δικαιοσύνη απονέμεται μόνο από τις αρμόδιες αρχές!

Δεν απονέμεται ούτε από τους δημοσιογράφους, ούτε από το εξαγριωμένο πλήθος!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. – kalfelis@law.auth.gr