Έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο για τις αυτοπροσωπογραφίες, οι οποίες αμφισβήτησαν στις αρχές του 20ου αιώνα τα πρότυπα φύλου και σεξουαλικότητας. Ασχολήθηκε πολύ με το θέμα του ανδρόγυνου και έγραψε τη δική της ιστορία στο χώρο της φωτογραφίας.

Ο λόγος για την Claude Cahun (Κλοντ Καέν), στην οποία σήμερα η Google αφιερώνει το doodle της.

Αφορμή αποτέλεσε η συμπλήρωση 127 χρόνων από τη γέννησή της

Ποια ήταν η Claude Cahun

Γεννήθηκε στη Νάντη στις 25 Οκτωβρίου 1894. Ήταν ανιψιά του Γαλλοεβραίου συγγραφέα Marcel Schwob και ανιψιά του συγγραφέα David Léon Cahun.

Την μεγάλωσε η γιαγιά της, καθώς  η μητέρα της νοσηλευόταν σε ψυχιατρική κλινική. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία, ενώ η φωτογραφία γι’ αυτήν ήταν περισσότερο μια προσωπική υπόθεση.

Το 1918 άλλαξε το όνομά της σε Claude Cahun, αφού έχει πρώτα χρησιμοποιήσει τα ονόματα Claude Courlis και Daniel Douglas.

Όταν οι γονείς της χώρισαν, ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε την Madame Malherbe.

Με τη θετή αδερφή της, Marcel Moore, έζησαν ως ζευγάρι στο Παρίσι και δημιούργησαν μαζί.

Έφτιαξαν υπερρεαλιστικά φωτομοντάζ με κεντρικό μοτίβο τα χέρια, για να μιλήσουν για την ταυτότητα φύλου στη Γαλλία του ’30.

Επίσης, κάποια περίοδο έκανε εικονογραφήσεις για βιβλία και περιοδικά, με τη δουλειά της να παρουσιάζεται σε σημαντικούς χώρους όπως το Φθινοπωρινό σαλόνι.

Η Claude δημιούργησε θα έλεγε κανείς μια περσόνα, μέσω της οποίας διατύπωσε τις παραλλαγές πάνω στο φύλο: θηλυκό, αρσενικό, ανδρόγυνο.

Το 1928, αναπαράστησε τον εαυτό της με το κεφάλι της ξυρισμένο, φορώντας χαλαρά ένα αντρικό σακάκι.

Το 1929 δημοσίευσε άρθρα για την αμφιλεγόμενη θεωρία του Havelock Ellis, η οποία προέβλεπε τη δυνατότητα ύπαρξης ενός τρίτου φύλου.

Στη γαλλική πρωτεύουσα κινήθηκε στον κύκλο των σουρεαλιστών ωστόσο διαχωρίστηκε γρήγορα από την ανδροκρατούμενη ομάδα τους.

Ένα χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα το 1930 δημοσίευσε το αυτοβιογραφικό έργο «Aveux non Avenus». Ήταν ένα βιβλίο ποιημάτων, φιλοσοφικών και πνευματικών διαλόγων και συλλογισμών.

Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου 1954, σε ηλικία 60 ετών

Το πιστοποιητικό θανάτου έγραφε «στεφανιαία και πνευμονική εμβολή». Η σύντροφός της Marcel Moore, με την οποία είχαν ζήσει μαζί 40 χρόνια, αυτοκτόνησε το 1972.