Δεν κινδυνεύουμε από την μουσουλμάνα Αμάλ, αλλά από τους χριστιανοταλιμπάν

«Θα αλλοιώσει τον πολιτισμό μας και τη χριστιανική πίστη». «Είναι ένα αλλόθρησκο – ισλαμιστικό ομοίωμα». «Παραβιάζονται οι κανόνες της ιερότητας και αρχαιότητας».

«Ανησύχησα γιατί θα έρθει το ομοίωμα μουσουλμάνας κόρης». «Ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό; Μήπως καλοπληρωμένες ΜΚΟ;»

Αυτές και άλλες πολλές είναι οι δηλώσεις που έγιναν τις τελευταίες ώρες για την Αμάλ, την υπερμεγέθη κούκλα που απεικονίζει μια 9χρονη προσφυγοπούλα από τη Συρία.

Η Αμάλ ταξιδεύει σε όλη την Ευρώπη στο πλαίσιο πολιτιστικών δράσεων και προκειμένου να αφυπνίσει συνειδήσεις γύρω από το μείζον θέμα του προσφυγικού. Ένα θέμα που λαμβάνει ακόμη πιο δραματικές διαστάσεις μετά από τα γεγονότα στο Αφγανιστάν.

Κι όμως, στην Ελλάδα κάποιοι μπλόκαραν εκδηλώσεις χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τον… κοροναϊό, αλλά επί της ουσίας χύνοντας ρατσιστική χολή πασπαλισμένη από θεωρίες συνωμοσίας.

Στα Μετέωρα η Αμάλ δεν θα περάσει γιατί θίχτηκαν κάποιοι από την… μουσουλμάνα κόρη που «έρχεται στα μέρη μας».

Αν είναι δυνατόν. Να φοβάται κάποιος μια μαριονέτα που απεικονίζει ένα προσφυγόπουλο σαν τα χιλιάδες που πεθαίνουν στους δρόμους της προσφυγιάς που δεν επέλεξαν οι ίδιοι.

Αν είναι δυνατόν να… αλλοιώνεται το θρησκευτικό συναίσθημα και να προσβάλλεται η χριστιανική θρησκεία με την Αμάλ.

Η θρησκεία που κηρύττει την αγάπη να φοβάται από εκδηλώσεις που θέλουν να προάγουν την ανεξιθρησκεία, την αλληλεγγύη, την βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη.

Θα αλλαξοπιστήσουμε επειδή μια κούκλα θέλει να κινητοποιήσει το θρησκευτικό συναίσθημα των ευρωπαίων χριστιανών μπας και βρεθεί λύση στις χώρες που μαστίζονται από πολέμους οι οποίοι φέρνουν προσφυγιά, φτώχεια, θανάτους, δυστυχία;

Αλίμονο αν φοβάται ένας λαός με 96% τουλάχιστον του πληθυσμού χριστιανούς, μήπως αλλοιωθεί το θρησκευτικό του συναίσθημα.

Αλίμονο αν η ουσία της χριστιανικής πίστης δεν μπορεί να αγκαλιάζει τέτοιες εκδηλώσεις.

Αλίμονο αν αφήνουμε κρυφο-ρατσιστικές συμπεριφορές και φωνές να καλύπτουν τις βασικές έννοιες του ανθρωπισμού και της ανεξιθρησκείας.

Αλίμονο αν επιτρέπουμε ακραίους, χριστιανοταλιμπάν και δήθεν πατριώτες να βάζουν την ατζέντα τους χρησιμοποιώντας το δηλητήριο του λαϊκισμού. Τους ίδιους που τώρα απειλούν γιατρούς που είναι υπέρ του εμβολιασμού.

Τους ίδιους που δεν πιστεύουν στον κοροναϊό και μιλούν για παγκόσμια συνωμοσία, «τσιπάκια» και «δηλητήρια».

Να το ξεκαθαρίσουμε. Η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Δεν μπορεί προφανώς να δεχθεί εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες. Πρέπει όλες οι χώρες να επωμιστούν το βάρος των προσφυγικών κρίσεων που θα πολλαπλασιάζονται τα επόμενα χρόνια και λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Η Ελλάδα είναι χριστιανική χώρα, ελεύθερος είναι όποιος θέλει να πιστεύει ό,τι θέλει και δεν έχει να φοβηθεί κανέναν. Πολλώ δε μάλλον μια κούκλα.

Η Αμάλ δεν είναι όργανο της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων και κάποιων «υπόγειων» διαδρομών προκειμένου να… μας αλλοιώσει ως χώρα και ως θρησκεία.

Και δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι… Ταλιμπάν. Είναι άνθρωποι κατατρεγμένοι, φοβισμένοι, πένητες, που ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή τους, μακριά από την πατρίδα τους.

Μια χώρα που έχει ζήσει όσο λίγες την προσφυγιά δεν μπορεί να αφήνει τραγικές μειονότητες και ρατσιστές να παίζουν παιχνίδια.

Να συμφωνήσουμε ότι όταν δεν επιτρέπεις τις λιτανείες των εικόνων λόγω της πανδημίας, δεν μπορεί να μην κάνεις το ίδιο και για άλλες εκδηλώσεις.

Άλλο, όμως, αυτό, κι άλλο οι φωνές του ρατσισμού που ηχούν παράταιρα σε μια χώρα φιλόξενη.

Αν διώχνουμε μια κούκλα, τι θα κάνουμε τότε με ένα προσφυγόπουλο; Ακόμη κι αν είναι… μουσουλμανάκι, χριστιανόπουλο ή οτιδήποτε άλλο;

Μια χώρα που έδιωχνε τους Ελληνες χριστιανούς της Μικράς Ασίας, χαρακτηρίζοντάς τους «τουρκόσπορους», οφείλει να είναι πιο προσεκτική.

Μια χώρα που επιβίωσε μετά τον Πόλεμο και τον Εμφύλιο χάρη στους χιλιάδες Ελληνες μετανάστες που πήγαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, οφείλει να είναι πιο ανεκτική.

Ξέρω, οι υπερπατριώτες και οι χριστιανοταλιμπάν θα βγάλουν πάλι τη χολή τους. Θα μιλήσουν για «πράκτορες», «ανθέλληνες», «όργανα του Σόρος», «της διεθνούς συνωμοσίας κατά της Ελλάδας», «πράκτορες του Ερντογάν».

Τα έχουμε ξαναζήσει αυτά, τα έχουμε ξαναδεί, ευτυχώς δεν τα ασπάζεται η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η προσφυγιά δεν έχει σύνορα, πατρίδες και θρησκείες. Χτυπάει τους πάντες και όλοι έχουν ανάγκη της αλληλεγγύης.

Στο βαθμό που ο καθένας μπορεί να επωμιστεί το βάρος.

Αλλά τουλάχιστον να μην επικρατήσει ο μισανθρωπισμός, η κακοψυχιά, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

Γιατί από αυτά που κηρύττουν οι χριστιανοταλιμπάν κινδυνεύουμε περισσότερο…