Ολα λάθος, Αλεξία μου

Εχεις ένα παιδί. Εχεις ένα παιδί κι είναι Πάσχα. Να βγει κι αυτό στη λιακάδα να παίξει, να χαρεί, να γιορτάσει. Κι έρχεται ο άλλος και στο στέλνει στην εντατική. Ετσι στα καλά καθούμενα. Είναι το έθιμο βλέπεις: πυροβολείς κι όποιον πάρει ο χάρος. Και μετά σου λέει ο δράστης «δεν το ‘θελα, συγγνώμη, ήταν ατύχημα».

Προφανώς και ήταν ατύχημα. Προφανέστατα και δεν σηκώθηκε το πρωί με σκοπό να βάλει σημάδι ένα παιδί. Εκείνο όμως που ο δράστης και οι όμοιοί του (κάνουν πως) δεν καταλαβαίνουν είναι πως αυτό δεν είναι έθιμο: αυτό είναι έγκλημα. Απλά, καθαρά και ξάστερα. Εγκλημα. Και γίνεται από πρόθεση (ίσως όχι με τη νομική έννοια του όρου). Πρόθεση κι όχι ατύχημα είναι να φυλάς παράνομα όπλα σπίτι σου. Πρόθεση κι όχι ατύχημα είναι να πυροβολείς μες στον κόσμο. Γιατί αν εσύ δεν τηρούσες τόσο… ευλαβικά το έθιμο από την Κόλαση, η οκτάχρονη μικρούλα τώρα θα έπαιζε και θα γελούσε.

Ολα λάθος, Αλεξία μου. Γι’ αυτό πρέπει να τελειώνουμε με τα ματωμένα έθιμα. Δεν είναι έθιμο να σκοτώνουμε τον κόσμο. Δεν είναι έθιμο να ακρωτηριάζουμε. Δεν είναι έθιμο να ξεκάνουμε τον διπλανό μας με το κωλοβεγγαλικό. Δεν είναι έθιμο να σκοτώνεται άνθρωπος από σαϊτοπόλεμο. Και να βγαίνει μετά ο δήμαρχος να μιλάει για το DNA των Μεσσήνιων. Αντιδράστε όμως κι εσείς ρε πατριώτες, μαζέψτε υπογραφές, στείλτε επιστολές, κάντε κάτι, διαχωρίστε τέλος πάντων το DNA σας από εκείνο των βαρβάρων.

Ολα λάθος, Αλεξία μου. Για να μη μιλήσουμε κοριτσάκι μου, για τα αρνάκια που τα έχουν μερόνυχτα δεμένα θεονήστικα. Κι αφού κάποιοι γονείς της συμφοράς ενθαρρύνουν τα παιδιά του να τα κακοποιήσουν «έτσι για το καλό», κρακ μετά τα σφάζουν μες τη μέση του δρόμου. Εθιμα της χριστιανοσύνης είναι αυτά ή ειδωλολατρικές πρακτικές;

Διάβαζα πως παλιότερα σε κάποιες περιοχές κρεμάγανε τα σκυλιά ανάποδα και τα σκοτώνανε στο ξύλο με λοστούς για να τιναχτεί λέει από μέσα τους ο Σατανάς και να ευλογηθεί το χωριό. Πού το είπε αυτό ο Χριστός, πουθενά δεν το είπε αυτό ο Χριστός. Καλά ούτε χριστιανοί ούτε τίποτα, φονιάδες είναι. Φονιάδες και βασανιστές και το γουστάρουν κι από πάνω. Βαφτίζουν «έθιμα» τα πιο ταπεινά τους ένστικτα κι εκτονώνουν τη βαρβαρότητά τους δολοφονώντας. Ακρωτηριάζοντας. Σφάζοντας. Βασανίζοντας. Κι έπειτα τσουγκρίζουν το αυγό. Χριστός Ανέστη με αγάπη.

Ολα λάθος, Αλεξία μου. Για να μη μιλήσουμε για το κάψιμο του Ιούδα, αυτή τη σκοταδιστική ρατσιστική πρακτική. «Ενα έθιμο υπό συνεχή διωγμό» γράφει το επίσημο σάιτ της Χρυσής Αυγής. Είναι χαρακτηριστικό πως το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι κατέθεσε πέρσι μηνυτήρια αναφορά προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών για το κάψιμο του Ιούδα, στην περίοδο του Πάσχα. Η αναφορά περιλαμβάνει πλήρη στοιχεία για το 2017, με την καταγραφή 69 σχετικών διοργανώσεων του «Καψίματος» ανά την Ελλάδα.

Ολα λάθος, Αλεξία μου. Ομως μαζί θα παλέψουμε για το σωστό, κοριτσάκι μου. Κι εμείς οι μεγαλύτεροι κι εσείς τα όμορφα παιδιά μας θα παλέψουμε μαζί για να στεγνώσει το αίμα. Να μην ξαναχυθεί άλλο πια. Σε όσους μας λένε «αν δεν σας αρέσουν τα έθιμα μας να κάτσετε σπίτι σας», απαντάμε «σπίτι σου θα κάτσεις εσύ». Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος και να πάνε στα τσακίδια όσοι τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, γιατί είναι το έθιμο βρε αδελφέ.

Ετσι τα βρήκαμε, εμείς θα τα αλλάξουμε; Λένε.

Ετσι τα βρήκαμε. Εμείς θα τ’ αλλάξουμε! Απαντάμε.

Γιατί είμαστε πολλοί, Αλεξία μου. Και κάθε χρόνο γινόμαστε όλο και περισσότεροι.

Γίνε γρήγορα καλά, κοριτσάκι μου. Σε περιμένουν καλύτερες μέρες.