Δημήτρης Ανδρεάδης και Μαρία Ζέρβος στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα

Ο Δημήτρης Ανδρεάδης από την αρχή της καλλιτεχνικής του διαδρομής συλλέγει και δουλεύει πάνω σε φθαρμένα υλικά. Αποτυπώνει μέσα από την τεχνική του δεινότητα εικόνες της καθημερινότητας, πρόσωπα αναγνωρίσιμα και πρόσωπα αφανών, γράφοντας και διαγράφοντας φράσεις και σύμβολα και δημιουργώντας μία ποιητική του δρόμου και της νύχτας με έντονο κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Παράλληλα, δουλεύει σε μεγάλων διαστάσεων καμβάδες που εξελίσσονται σε εγκαταστάσεις που στέκουν στο μεδοδιάστημα μεταξύ χώρου και τοίχου. Αυτή η τάση έμελλε να τον κερδίσει. Στα όρια του γλυπτικού απτού και του ζωγραφικού άυλου, άλλοτε με έντονο το ανθρώπινο ίχνος και άλλοτε αχειροποίητα, σε πολύπτυχους σχηματισμούς αισθητικής σαφήνειας αλλά και αντιφατικών σημείων, καταφέρνει να συνθέσει το φαντασμαγορικό και το ταπεινό στην χαρακτηριστική του κλίμακα και σε καθαρό προσωπικό ύφος, έχοντας κατακτήσει την δική του πλέον γραφή.

Η εργασία του παραμένει πάντα στη σφαίρα του ανολοκλήρωτου, διεκδικώντας έτσι στοχευμένα μία μόνιμη εξελικτική διαδρομή στην προσπάθεια να διατηρήσει και να προστατέψει το ανοίκειο ανόθευτο μέσα στο σταθερό σώμα τις οικειοποιημένης και συσσωρευμένης ζωγραφικής του εμπειρίας.

Στη νέα του δουλειά με τίτλο Father ο Ανδρεάδης εξιστορεί την σύλληψη ως ιδέα, ως μνήμη, αλλά και ως οργανικό φαινόμενο, μέσα από αφαιρετικές χρωματικές συνθέσεις έργων που διαχειρίζονται την ύλη και το κενό με ποιότητες που αρμόζουν στην κλασσική πλέον παράδοση του μοντερνισμού, της αφαίρεσης και του χρωματικού πεδίου. Η συμφιλίωση του δημιουργού, με την ευθύνη που προκύπτει μέσα από τον ρόλο της τέχνης να παραμένει αμόχλευτη σε εποχές μεγάλων αφηγημάτων, θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν κάποιου είδους μυσταγωγία, που σκοπό έχει να συντονίσει το θεατή με την αρχή της διατήρησης της ζωής. Μέσα από τον τρόπο εγκατάστασης των έργων του και τις σχεδόν γλυπτικές ζωγραφικές του φόρμες, ο καλλιτέχνης δίνει αξία στα στοιχεία που αποτελούν τον πυρήνα του σύγχρονου πολιτισμού, αναδεικνύοντας όμως παράλληλα τα προαιώνια μέσα της ζωγραφικής τέχνης.

Μαρίας Ζερβός – Olympus

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα παρουσιάζει την τέταρτη ατομική έκθεση της Μαρίας Ζερβός στην γκαλερί, που περιλαμβάνει σχέδια και μια βίντεο-εγκατάσταση.

Τα έργα της Ζερβός εξερευνούν εικόνες εμπνευσμένες από την πρόσφατη ανάβαση της εικαστικού στην κορυφή του Ολύμπου. Στην βίντεο-εγκατάσταση Sky & Earth (Olympus) η καλλιτέχνης συνδυάζει στοιχεία από την κινούμενη εικόνα και την performance με αυτά της λυρικής ποίησης και του αρχαίου μύθου, προκειμένου να δημιουργήσει ένα μοναδικό όραμα, τόσο παιχνιδιάρικο όσο και δομικό. Αναπτύσσει έναν κόσμο που αντικατοπτρίζει τον δικό μας όπου η φύση και ο πολιτισμός, η ποίηση και η εικόνα, μπορούν να συμβαδίζουν με έναν σχολιασμό για τα σημερινά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα.

Οι πολύχρωμοι ερμηνευτές του βίντεο και οι ακροβάτες στα σχέδια αποτελούν επαναλαμβανόμενα μοτίβα για την εικαστικό, που βρίσκει έμπνευση στην πολυσύνθετη ισορροπία μεταξύ κίνησης και στατικότητας. Η αιώρηση υποβόσκει σε πολλά από τα νέα σχέδια της Ζερβός, ενώ η νέα της βίντεο-εγκατάσταση βασίζεται πιο ξεκάθαρα στην ιδέα της στήριξης. Οι δώδεκα performers στην κορυφή του Ολύμπου σχηματίζουν με τα σώματά τους εικονικές δομές, όπως μία γέφυρα και έναν τοίχο, με σκοπό να δώσουν έμφαση στα ζητήματα της συλλογικότητας, της ισότητας και του φύλου. Η προβολή περιλαμβάνει κείμενο σε διαφορετικές μορφές, συμπεριλαμβανομένης της λυρικής ποίησης, δίνοντας στην εικαστικό την ευκαιρία να πειραματιστεί με ιδέες που πηγάζουν από την αρχαία Ελλάδα. Ταυτόχρονα, η ποικιλομορφία των έργων υπογραμμίζει την ακατάπαυστη ενασχόληση της Μαρίας Ζερβός με την αντιπαράθεση μεταξύ φύσης και πολιτισμού, χρησιμοποιώντας ένα αισθητικό λεξιλόγιο που κυμαίνεται από το προσωπικό στο πολιτικό.

Και οι δύο εκθέσεις θα διαρκέσουν έως τις 20 Απριλίου 2019.