Η στιχουργός μιλά για την οδύνη του αποχωρισμού, τις ατέλειωτες νύχτες αγρύπνιας και σιωπής και τον νέο κύκλο που ανοίγει σωτήρια όταν έχει πια κλείσει ο προηγούμενος.

Τα πιο ωραία λαϊκά» που παρουσιάζετε στο Αλσος πώς προέκυψαν;

Μου το πρότεινε ο Διονύσης Σαββόπουλος το καλοκαίρι, έχοντας στο μυαλό του αυτό που είχα κάνει στο Χάραμα το 1993. Ετσι μου άνοιξε την όρεξη. Από τα προγράμματα που επιμελούμαι δεν έλειπε ποτέ το λαϊκό τραγούδι.

Τι βρίσκετε σε αυτό;

Ομορφιά, τέχνη. Αλλά κυρίως λειτουργώ με το κριτήριο αν κάτι μιλάει μέσα μου, αν αντέχει. Τότε το ανακαλώ. Και αυτό που μ’ ευχαριστεί είναι ότι κάθε φορά βρίσκω άλλα τραγούδια για να βάλω στο πρόγραμμα. Ποτέ δεν είναι ίδια.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines