Το ακροδεξιό αυγό του φιδιού ξανά στο προσκήνιο και τα κόμματα «χορηγοί» του

Εδώ και δύο ημέρες τα πολιτικά κόμματα, κυρίως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για τα επεισόδια που έγιναν στο Σύνταγμα και που οδήγησαν στην εγκληματική ενέργεια της Αστυνομίας να ρίξει δακρυγόνα στο πλήθος.

Εχουν περάσει τόσες ώρες και το μόνο που ενδιαφέρει κυβέρνηση και αντιπολίτευση, κυρίως όμως την πρώτη, είναι ποιος έκανε τα επεισόδια. Οι μεν λένε ότι ήταν χρυσαυγίτες, οι δε ότι ήταν αντιεξουσιαστές που παρεισέφρησαν στο μεγάλο πλήθος και ξεκίνησαν τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ στα σκαλάκια της Βουλής.

Το γεγονός και μόνο ότι αποδεδειγμένα στα επεισόδια συμμετείχαν ακροδεξιοί, μέλη της Χρυσής Αυγής ή άλλων νεοναζιστικών οργανώσεων δεν ενοχλεί κανέναν;

Το γεγονός ότι ένας εκ των συλληφθέντων έχει κατηγορηθεί για τον εμπρησμό της «Φαβέλα» στον Πειραιά λίγο μόνο ενδιαφέρει;

Αραγε η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δείχνουν την ελάχιστη ανησυχία για το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή και γενικότερα οι ακροδεξιοί επανεμφανίστηκαν και δρουν ανενόχλητοι;

Μια χαρά βόλτα

Καμαρωτός – καμαρωτός ο Νίκος Μιχαλολιάκος, ο Παππάς και όλα τα ακροδεξιά μπουμπούκια που είναι υπόδικοι για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και για τη γενικότερη εγκληματική δράση τους, έκαναν τις βόλτες τους στην πλατεία Συντάγματος κι έδιναν οδηγίες.

Αραγε τα τάγματα εφόδου που εκμεταλλεύτηκαν την συγκέντρωση για να ξαναβγούν στο προσκήνιο δεν θα έπρεπε να απασχολούν την κυβέρνηση και την Αστυνομία;

Είχαμε εφόδους κατά αστυνομικών, τραυματισμούς αυτών, προκλήσεις, απειλές από μερίδα «διαδηλωτών» που στην πλειονότητά τους ήταν ακροδεξιοί.

Να ήταν και κάποιοι γνωστοί μπαχαλάκηδες; Ας το δεχτούμε κι αυτό αλλά έχει μικρή σημασία.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι εδώ και αρκετό καιρό η Χρυσή Αυγή και λοιπά νεοναζιστικά παρακλάδια της εμφανίζονται στο προσκήνιο και κάνουν τις δικές τους «δράσεις». Κι όσο πλησιάζουμε στις εκλογές τόσο πιο «ανήσυχοι» θα είναι. Είτε κάνοντας τσαμπουκάδες στη Βουλή, είτε με τα τάγματα εφόδου που θα λειτουργούν σαν «αγανακτισμένοι πολίτες» και «πατριώτες» που θα αγωνίζονται για την «καθαρή» Ελλάδα κι όλοι οι υπόλοιποι να εξαφανιστούν.

Την ίδια στιγμή η δίκη της Χρυσής Αυγής συνεχίζει να μοιάζει με το μεγαλύτερο δικαστικό ανέκδοτο των τελευταίων ετών. Η μισή και παραπάνω κοινοβουλευτική ομάδα της Χ.Α. κάθεται στο εδώλιο αλλά δείχνει να μην ανησυχεί για τίποτε.

Ενας χρόνος από τον εμπρησμό της Libertatia

Γιατί άραγε; Γιατί να έχουν περάσει τόσα χρόνια και η απόφαση να μην έχει εκδοθεί ακόμη; Ο δολοφόνος του Φύσσα κυκλοφορεί ελεύθερος και οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας και είναι ελεύθεροι αλλά και προκαλούν.

Επί ΣΥΡΙΖΑ η δίκη

Η δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση. Επί τέσσερα χρόνια η δίκη αυτή «σέρνεται» παρά τις εκκλήσεις της οικογένειας Φύσσα, δικηγόρων και πολιτικών να βοηθηθεί το δικαστήριο από την Πολιτεία για να ολοκληρώσει το έργο του.

Αυτό δε σημαίνει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται με τους Χρυσαυγίτες, αλλά δεν είναι περίεργο αυτή η δίκη να καρκινοβατεί στα χρόνια της διακυβέρνησης Τσίπρα;

Και τώρα, που το αυγό του φιδιού έσπασε ξανά, διεκδικώντας τον πατριωτισμό από τα πραγματικά πατριωτικά κόμματα, πώς αντιδρά η συντεταγμένη πολιτεία και τα λεγόμενα κόμματα του συνταγματικού τόξου;

Υποπτος είναι όμως και ο ρόλος της Αστυνομίας; Δεν μπορούσε την Κυριακή να πιάσει 20 άναδρους κουκουλοφόρους που προκάλεσαν τα επεισόδια αμαυρώνοντας διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων; Γιατί η ηγεσία της ΕΛΑΣ επέτρεψε στις δυνάμεις των ΜΑΤ να μετατραπούν σε «ακούνητα, αμίλητα στρατιωτάκια» απέναντι στους ακροδεξιούς (ή ακροαριστερούς αν υπήρχαν και τέτοιοι) προβοκάτορες; Δύο ημέρες μετά και καμιά παραίτηση…

Μα με όλο το χάος που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σύστημα, τα ίδια τα κόμματα έχουν γίνει οι καλύτεροι χορηγοί της Χρυσής Αυγής. Και δυστυχώς αυτό θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά. Η επώαση της ακροδεξιάς που ήδη έχει σαρώσει την Ευρώπη θα είναι η Νέμεσις για την αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να αντιληφθεί τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Κι όταν τα νόμιμα εκλεγμένα κόμματα εκχωρούν τον πατριωτισμό στους ακραίους εθνικιστές, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ επικίνδυνα.