Η εξαφάνιση των ειδών 

Καθώς ο πλανήτης βιώνει τη μεγαλύτερη απώλεια ειδών στην ιστορία του, μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, εκπρόσωποι των 196 χωρών – μελών της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα συνεδριάζουν αυτές της ημέρες στο αιγυπτιακό θέρετρο Σαρμ Ελ Σείχ, προκειμένου να αναζητήσουν λύσεις για την αντιμετώπιση αυτού του τραγικού φαινομένου.

Οι ΗΠΑ και το Βατικανό είναι οι μοναδικές χώρες-μέλη του ΟΗΕ που δεν θα συμμετάσχουν στη σύνοδο, ενώ σε αντίθεση με τις συνόδους για την κλιματική αλλαγή, δεν πρόκειται να παρευρεθούν αρχηγοί κρατών.

Πριν λίγο καιρό η Κριστιάνα Πάσκα Πάλμερ, επικεφαλής της Σύμβασης, είχε δηλώσει ότι η «απώλεια της βιολογικής ποικιλότητας είναι ένας σιωπηλός δολοφόνος» και πρόσθεσε ότι είναι διαφορετική από την κλιματική αλλαγή, τις επιπτώσεις της οποίας οι άνθρωποι τις νοιώθουμε στην καθημερινότητά μας. «Με τη βιοποικιλότητα δεν είναι τόσο προφανές, αλλά μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει μπορεί να είναι πολύ αργά».

Είναι ήδη πολύ αργά.

Οι λύσεις που θα προτείνουν οι εκπρόσωποι των χωρών – μελών θα είναι ανεπαρκείς, όπως ανεπαρκή αποδείχτηκαν και τα μέτρα που πρότειναν στις προηγούμενες συναντήσεις τους το 2002 και το 2010 και τα οποία δεν έκαναν τίποτα για να αναχαιτίσουν την τρομακτική κατάρρευση των οικοσυστημάνων και την εξαφάνιση των ειδών άγριας ζωής.

Δυστυχώς το ζήτημα βρίσκεται πολύ χαμηλά στην πολιτική ατζέντα, καθώς τόσο οι πολίτες του παγκόσμιου χωριού, όσο και ο Τύπος φαίνεται να το αγνοούν και να αδιαφορούν γι αυτό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε κάθε δημοσίευμα για την απώλεια της βιολογικής ποικιλότητας, αντιστοιχούν 20 που αναφέρονται στην κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της.

Η Πάσκα Πάλμερ ελπίζει ότι τα δύο χρόνια των εντατικών διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν τη συνάντηση στο Σαρμ Ελ Σειχ θα κορυφωθούν με μια φιλόδοξη, νέα παγκόσμια συμφωνία που θα υπογραφεί στην επόμενη διάσκεψη, το 2020 στο Πεκίνο.

Η Πάσκα Πάλμερ τρέφει αυταπάτες.

Από το 1970 η ανθρωπότητα εξαφάνισε το 60% των θηλαστικών, πτηνών, ψαριών, ερπετών και εντόμων του πλανήτη.

Η εξαφάνιση αυτή συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς και επηρεάζει είδη που έχουν άμεση σχέση με την επιβίωση του ανθρώπου. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες καταγράφεται μια τεράστια απώλεια επικονιαστών εντόμων στις ΗΠΑ, την Κόστα Ρίκα και τη Γερμανία.

Η άγνοια και η αδιαφορία μας έχει σαν αποτέλεσμα τον αφανισμό ειδών ζωής, που είναι απαραίτητα για τη συνέχιση του δικού μας είδους.

Στον βωμό μια αμφίβολης ανάπτυξης είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε θυσία την ίδια μας την ύπαρξη.

Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της ανθρώπινης βλακείας, τότε δεν ξέρω τι είναι!