Στο πλαίσιο του Hogarth Shakespear Project η Τρέισι Σεβαλιέ παίρνει ένα από τα μεγαλύτερα έργα του Σαίξπηρ, τον «Οθέλλο», και κάνει κάτι τολμηρό: Τοποθετεί τους ήρωες στην προεφηβεία, σε μια εποχή που οι αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους. Τα παιδιά είναι μπερδεμένα, βλέποντας τόσο το σώμα τους όσο και την κοινωνία γύρω τους να αλλάζουν.
Αρχές της δεκαετίας του «70 στο δημοτικό σχολείο ενός WASP προαστίου της Ουάσιγκτον φτάνει ένας καινούργιος μαθητής. Ο εντεκάχρονος Οσέι Κοκότε είναι γιος διπλωμάτη από την Γκάνα, και αυτό είναι το τέταρτο σχολείο που αλλάζει μέσα σε έξι χρόνια. Είναι το μόνο έγχρωμο αγόρι του σχολείου. Στέκεται στην αυλή μόνος, έχοντας ν» αντιμετωπίσει ένα διπλό πρόβλημα: το να είσαι καινούργιος σε νέο περιβάλλον και ταυτόχρονα ο μοναδικός εκπρόσωπος της φυλής σου. Τον νέο μαθητή θα τον προσεγγίσει η Ντι. Ομορφη μαθήτρια, αγαπημένη των δασκάλων και των μαθητών, ξεχωρίζει για την ωριμότητα του χαρακτήρα της και την καλοσύνη της. Νιώθει μια πρωτόγνωρη έλξη για το καινούργιο αγόρι. Ο Ιαν το προσέχει αυτό. Ως νταής του σχολείου, αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του προαυλίου, έχει μάθει να προσέχει το παραμικρό που θα μπορούσε να τον απειλήσει. Να αλλάξει την τάξη των πραγμάτων. Θα καταστρώσει λοιπόν ένα σχέδιο, για να καταστρέψει όχι μόνο τη νεογέννητη σχέση, αλλά και τον νέο μαθητή προσωπικά.