Άλλος ένας κορυφαίος αξιωματούχος των θεσμών είπε προχθές μια ακόμα αλήθεια, σε μια φάση ειλικρίνειας, αν και καθυστερημένα. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Βίτορ Κονστάνσιο, ομολόγησε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας υπήρξε υπρερβολική λιτότητα που έσπρωξε την οικονομία της σε πολύ βαθύτερη ύφεση, απ’ ότι είχε προβλέψει η τρόικα.
Πολλοί το έλεγαν, αλλά επάνω τους έπεφτε το ανάθεμα και περιθωριοποιούνταν. Η φράση «τα μνημόνια απέτυχαν» ήταν απαγορευτική για πολλούς στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, αρκετοί έλεγαν, αυτό που επεσήμανε και το ίδιο το ΔΝΤ, ότι το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα στηρίχτηκε σε λανθασμένους πολλαπλασιαστές.
Η συνταγή ήταν λάθος εξ αρχής και το γνωρίζανε όλοι. Και στα τρία μνημόνια έλειπε το βασικό στοιχείο που ήταν η ανάπτυξη. Και αυτό δεν το λένε τίποτα γραφικοί, αλλά οι ίδιοι οι θεσμοί με τις εκθέσεις τους.

Πριν λίγους μήνες, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο με την έκθεσή του επιβεβαίωσε αυτό που γνωρίζαμε. Η συνταγή των μνημονίων, όπως αυτή δόθηκε, ήταν εξ αρχής αποτυχημένη.

Για το ΔΝΤ δεν τίθεται θέμα, καθώς ως δογματικό που είναι σε πολλά ζητήματα, ακολουθεί μια νεοφιλελεύθερη συνταγή και άρα δεν ανέμενε κανείς διαφορετική στάση.

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου αναγνώριζε πως τα μνημόνια στερούνταν συνολικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Και όχι μόνο απέτυχαν να επαναφέρουν την Ελλάδα σε αναπτυξιακή τροχιά, αλλά η χώρα καθηλώθηκε και απώλεσε περίπου το 25% του ΑΕΠ της.

 Ως εκ τούτου και με δεδομένο ότι η Ελλάδα προχωρεί στην μετάβασή της στην μεταμνημονιακή εποχή καθίσταται σαφές ότι ο βασικός στόχος είναι να υπάρξει σαφής αναπτυξιακή πολιτική.

Μια διατηρήσιμη, σταθερή και υγιής ανάπτυξη που θα βασίζεται σε ένα διαφορετικό μοντέλο από αυτό που είχαμε δει στο παρελθόν, με γνήσιες μεταρρυθμίσεις που δεν θα τρομάζουν με κύρια την αναμόρφωση του ευρύτερου μηχανισμού της δημόσιας διοίκησης, αλλά και με τη διαμόρφωση ευνοϊκού καθεστώτος για την επιχειρηματικότητα, την φιλική προσέγγιση των επενδυτικών σχεδίων, την κατάργηση των πολυποίκιλων εμποδίων (γραφειοκρατία, καθυστερήσεις, αμοιβές κάτω από το τραπέζι κλπ.).

Ήρθε η ώρα μέσα από συναινέσεις, συνθέσεις και συνεννοήσεις, που υπερβαίνουν κόμματα και παρατάξεις, προσωπικές φιλοδοξίες και αγωνίες, να σχεδιαστεί ένας εθνικός οδικός χάρτης ανάπτυξης για τη δημιουργία ενός μακροχρόνιου νέου παραγωγικού μοντέλου.

Η χώρα έχει τις δυνατότητες και πεδίο συνεννόησης μπορεί να υπάρξει με φόντο το νέο αναπτυξιακό σχέδιο της χώρας. Αρκεί να υπάρχει διάθεση για συνεννόηση και συναίνεση και να μην επικρατήσει ο φανατισμός.

Γιατί εάν χαθεί και αυτή η ευκαιρία για συναίνεση, σε λίγα χρόνια ίσως κάποιοι «αυτομαστιγώνονται» γιατί δεν υπήρξε διακομματική συνεννόηση, καθώς η κρίση παραμονεύει και όλα δεν τελειώνουν αμέσως με τη λήξη του τρίτου μνημονίου. Εξάλλου, δεν περνάει η Ελλάδα από την κόλαση στον παράδεισο σε μια νύχτα!

Ειδήσεις Σήμερα: