Ο ένας αρθρογραφεί σε κορυφαίο διεθνές έντυπο και σχεδόν περιγράφει την Ελλάδα ως τριτοκοσμική μπανανία σε καθεστώς. Ο άλλος όπου βρεθεί και όπου σταθεί έξω, λέει πως δεν θα τα καταφέρουμε και πως το περιβάλλον στην χώρα μας δεν είναι ελκυστικό. Συγγνώμη, αλλά κάτι γίνεται λάθος.

Γιατί είναι διαφορετικό να αντιπολιτεύεσαι την κυβέρνησή σου πολιτικά και έξω. Και διαφορετικό να θέτεις ζήτημα Δημοκρατίας και θεσμών. Αν δε, το τελευταίο το εννοείς, οφείλεις να πεις και γιατί πολιτεύεσαι σε καθεστώς που έχει εκτραπεί ή γιατί νομιμοποιείς τις εκλογές και τις διαδικασίες του.

Να το πούμε αλλιώς: Αν η χώρα καταφέρει να βγει από το πρόγραμμα το προσεχές καλοκαίρι, θα βγει όλη. Δεν θα βγει μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι ΑΝΕΛ. Και δεν θα μείνουν στο μνημόνιο οι οπαδοί της ΝΔ (εκτός αν το νοσταλγούν ορισμένοι). Τώρα, το αν θα καταφέρει να εξέλθει με έναν αρκετά επαρκή βαθμό ελευθερίας και μη επιτροπείας, είναι κάτι που προφανώς θα κρίνει και το μέλλον της παρούσης κυβέρνησης αλλά και τις υπόλοιπες δυνάμεις. Προφανώς σε αυτό το πλαίσιο χωρά και οξύτατη κριτική.

Οι επενδυτές όμως, εξετάζουν τους όρους σταθερότητας. Κυρίως τους γεωστρατηγικούς. Κατά δεύτερον και μια σειρά άλλων παραμέτρων, προφανώς. Κι αν έλθουν τώρα, θα έλθουν και για όσους έχουν αποφασίσει να πολιτευθούν με όρους αστικής διακυβέρνησης τώρα και μετά (γιατί για τους υπόλοιπους, οι επενδύσεις είναι η άλλη όψη αποικιοκρατικών στρατηγικών).

Πολύ περισσότερο, όταν παίζεται το βήμα μετά την έξοδο για την χώρα, είναι τουλάχιστον άστοχο ορισμένοι παράγοντες να υιοθετούν το δυσμενέστερο των σεναρίων για το μετά- μνημόνιο και μάλιστα ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: