Η Ελευθερία, ο Γιώργος, η Άβιν, ο Κάουα και η μικρή τους κόρη από τη Συρία έχουν γίνει μια οικογένεια από τον περασμένο Αύγουστο. Τότε που το ζευγάρι από το Πρόχωμα Θεσσαλονίκης άνοιξε το σπίτι του για να φιλοξενήσει την οικογένεια από τη Συρία.

Η Άβιν συγκινημένη λέει ότι «όταν κάποιος φοράει το σωσίβιο, νιώθει ότι θα πεθάνει. Θα επιζήσει, θα φτάσει, θα πεθάνει; Κανείς δεν ξέρει».

Οι τρεις τους όμως κατάφεραν τελικά να φθάσουν από το Χαλέπι στην Ελλάδα και πέρασαν δυο μήνες στην Ειδομένη. Η Ελευθερία βοηθούσε τους πρόσφυγες όσο μπορούσε. Εκεί γνώρισε την Άβιν και δε δίστασε στιγμή να ανοίξει το σπίτι της για την οικογένειά της. Οι διηγήσεις και οι μνήμες από τους πρόσφυγες γονείς της την ώθησαν να κάνει πράξη τα συναισθήματά της και να φιλοξενήσει την τριμελή οικογένεια από τη Συρία, αφού «με αυτόν τον τρόπο», όπως λέει η ίδια, «νιώθω ότι επιστρέφω κάτι στους προγόνους μου».

Η Άβιν, ο σύζυγός της και η κόρη τους, φωνάζουν την Ελευθερία μαμά και το Γιώργο μπαμπά. Η Άβιν ζήτησε από την Ελευθερία να τους επιτρέψει την προσφώνηση, γιατί της εκμυστηρεύτηκε ότι έχει ανάγκη από μια μαμά και έναν μπαμπά, αφού τους δικούς της τους άφησε στη Συρία και δεν ξέρει αν θα τους ξαναδεί – «δε με γέννησε, αλλά είναι η δεύτερη μαμά μου».

Η Άβιν με την οικογένειά της δε θα αργήσουν να φύγουν για τη χώρα εκείνη της Ευρώπης όπου θα τους δοθεί η ευκαιρία να αρχίσουν ξανά μια νέα ζωή. Η Ελευθερία έχει ανάμικτα συναισθήματα γι’ αυτό, γιατί θα τους χάσει. Όμως δεν ανησυχεί. Είναι σίγουρη ότι ο Κάουα, σεφ κάποτε στη Συρία, «το παιδί με τα χρυσά χέρια», όπως τον αποκαλεί, όπου και να πάει δε θα χαθεί κι αυτό γιατί όπως λέει η ίδια «είναι πολύ άξιο παιδί και θα κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει στην οικογένειά του το καλύτερο».

* Η συγκατοίκηση αυτή υποστηρίζεται από το Home for Hope, το Πρόγραμμα Στέγασης & Φιλοξενίας Προσφύγων που υλοποιεί το SolidarityNow με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τη χρηματοδότηση της ΕΕ.

Επιμέλεια: Κική Μαργαρίτη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ