Στη Νικαράγουα των αρχών της δεκαετίας του 1980 ήλθαν στην εξουσία οι Σαντινίστας υπό τον Ντανιέλ Ορτέγκα.

Σε μια από τις φτωχότερες χώρες της Αμερικανικής Ηπείρου, οι Σαντινίστας κατάφεραν να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο για ένα μέρος του φτωχού πληθυσμού, ενώ εισήγαγαν δωρεάν υγεία και παιδεία.

Παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ για ανατροπή των Σαντινίστας -μέσω των Κόντρας- αυτοί θα παραμείνουν στην εξουσία μέχρι το 1990, όταν μια γυναίκα, η Βιολέτα Τσαμόρο, θα καταφέρει να νικήσει τον Ορτέγκα και να γίνει πρόεδρος.

Ο τελευταίος παρέμεινε ηγέτης των Σαντινίστας και διεκδίκησε, χωρίς επιτυχία, την προεδρία το 1996 και το 2001.

Επανήλθε και τρίτη φορά και τελικά εξελέγη το 2007. Από τότε παραμένει σχεδόν ισόβια πρόεδρος χωρίς διάθεση να αφήσει την εξουσία.

Tότε μάλιστα συμφωνήθηκε να πέσει το πλαφόν για την εκλογή ενός υποψηφίου στην προεδρία από το 45% στο 35%.

Ο Ορτέγκα στη συνέχεια προχώρησε στον πλήρη έλεγχο Αστυνομίας, Ένοπλων Δυνάμεων, ανεξάρτητων Αρχών και θεσμών.

Από την Ανώτατη Εκλογική Αρχή μέχρι το Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε να μην τίθεται ζήτημα περιορισμένου αριθμού προεδρικών θητειών.

Επιπλέον, οι θεσμοί που ο ίδιος ελέγχει βάζουν εμπόδια στην προσπάθεια της Αντιπολίτευσης να παρουσιάσει εναλλακτική. Ο στόχος προφανής, όπως καταγγέλλει και η Εκκλησία της χώρας: η εγκαθίδρυση μονοκομματικού καθεστώτος.

Το 2011 ο Ορτέγκα επανεξελέγη σε μια διαδικασία που ακόμα και οι παρατηρητές της ΕΕ χαρακτήρισαν αδιαφανή.

Σήμερα διεκδικεί νέα προεδρική θητεία ανακοινώνοντας μάλιστα ότι στο πλάι του ως αντιπρόεδρος θα είναι η σύζυγός του Ροσάριο Μουρίγιο, Πρώτη (και ισχυρή) Κυρία της χώρας.

Η ίδια θα γίνει αυτόματα πρόεδρος αν συμβεί κάτι στον Ντανιέλ Ορτέγκα.

Σημειώνεται ότι κάτι παρόμοιο είχε γίνει και στην Αργεντινή στη δεκαετία του 1970. Ο Χουάν Περόν (ηλικιωμένος και άρρωστος) επέστρεψε στη χώρα το 1973 μετά από πολυετή εξορία και επανεξελέγη πρόεδρος με συντριπτικό ποσοστό.

Στο πλάι του ως αντιπρόεδρος, η τρίτη σύζυγός του Ισαβέλ Περόν. Μετά το θάνατό του, το 1974, η Ισαβέλ έγινε πρόεδρος, για να ανατραπει τελικά στις 24 Μαρτίου 1976 από την Χούντα.

Η σύζυγος του Ντανιέλ Ορτέγκα, όπως εξηγεί ο ανταποκριτής της ισπανικής εφημερίδας El Pais, δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο.

Η «αιώνια συντρόφισσα» ελέγχει σε απόλυτο βαθμό τα πάντα στη χώρα. Καμία απόφαση δεν λαμβάνεται αν εκείνη δεν δώσει το «πράσινο φως». Της έλειπε βεβαίως η θεσμική κατοχύρωση, την οποία θα αποκτήσει μετά τις εκλογές του ερχόμενου Νοεμβρίου.

«Από το 2007 ο Ορτέγκα συγκεντρώνει εξουσία. Τίποτα δεν τον σταματά. Δεν έχει όριο» δηλώνει στην ίδια εφημερίδα η άλλοτε αντάρτισσα των Σαντινίστας Ντόρα Μαρία Τέγιες.

Η γυναίκα που πολέμησε τον δικτάτορα Σομόζα στο πλευρό του Ορτέγκα συμπληρώνει: «Στη Νικαράγουα οι δικτατορίες δεν ήταν ποτέ στρατιωτικές, αλλά οικογενειακές».

Απόστολος Ρουμπάνης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ