Στο μέσον του γραφικού λιμανιού του Ναυπλίου, της αλλοτινής πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους, δεσπόζει το περιώνυμο Μπούρτζι, το πλέον γνωστό της χώρας μας.

Η λέξη, τουρκικής προέλευσης, δηλώνει τον ανεξάρτητο και αυτοδύναμο επιθαλάσσιο πύργο που γειτνιάζει με φρούριο, το οποίο και προστατεύει.

Η βραχονησίδα στην οποία βρίσκεται το Μπούρτζι οχυρώθηκε πρώτη φορά από τους Ενετούς, πέρασε στα χέρια των Τούρκων και των επαναστατημένων Ελλήνων, φιλοξένησε από δημίους του Παλαμηδιού έως προσωπικότητες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, στο ξενοδοχείο που λειτουργούσε τότε εκεί.

Μια αλυσίδα που ξεκινούσε από το Μπούρτζι (Άγιοι Θεόδωροι, Καστέλι και Θαλασσόπυργος ήταν μερικές ακόμη από τις ονομασίες με τις οποίες έγινε γνωστό το μικρό αυτό νησί στο διάβα του χρόνου) και εκτεινόταν έως το λιμενοβραχίονα προστάτευε το λιμάνι του Ναυπλίου από τα εχθρικά πλοία.

Το πυργόκαστρο στο Μπούρτζι, μαζί με τα οχυρωματικά έργα στη χερσόνησο
της Ακροναυπλίας και στο λόφο του Παλαμηδιού, χαρίζει ακόμη και σήμερα
εικόνες μοναδικές, ταξίδια στο χρόνο, εμπειρίες ζωής…

Οι φωτογραφίες στο παρόν άρθρο τραβήχτηκαν τις μεσημβρινές και απογευματινές ώρες του Μεγάλου Σαββάτου, 30 Απριλίου 2016, λίγες ώρες πριν από την Ανάσταση, στο πλαίσιο μιας υπέροχης και, όπως πάντοτε, συναισθηματικά φορτισμένης βόλτας στα στενά της παλαιάς πόλης του Ναυπλίου, στην πλατεία Συντάγματος, στο ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, στον κοιμώμενο Λέοντα των Βαυαρών, στην Πύλη της Ξηράς, στο Παλαμήδι.