Από πολύ μικροί ξεκίνησαν να διατυπώνουν προβληματισμούς που έσπαζαν ταμπού και επεδίωκαν να αλλάξουν τον τετριμμένο τρόπο σκέψης. Διάσημοι συγγραφείς, όπως ο Τσέχωφ, στα 20 τους, περίπου, χρόνια ξεδίπλωσαν το κουβάρι των σκέψεών τους και άφησαν πίσω τους μια σημαντική κληρονομιά.
Κατάθλιψη και πόνο έσταζε το μελάνι της Σάρα Κέιν, που στα 25 της έγραψε το Blasted .
Άρωμα πολέμου, ρατσισμός, βία και σκληρότητα συνθέτουν ένα σκηνικό παραλογισμού και ωμού ρεαλισμού στο πρώτο έργο της Σάρα Κέιν που χάραξε νέα μονοπάτια στη σύγχρονη αγγλική δραματουργία.

Ακραίες καταστάσεις βίας, ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και τα θατσερικά κατάλοιπα φαίνεται να απασχολούσαν την Σάρα Κέιν, καθώς ξεγύμνωνε με ωμότητα πτυχές του παρελθόντος που έχουν στιγματίσει τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Τα «Blasted» αναδεικνύοντας την πολλαπλότητα της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, την αποσάθρωση της κοινωνίας και την αμαύρωση των αξιών είχε ανοίξει την πόρτα του προβληματισμού, αλλά και της αμφισβήτησης. Η Σάρα Κέιν, άλλωστε ήταν μια αμφιλεγόμενη συγγραφική παρουσία που «συνάντησε« την αναγνώριση μετά θάνατον.

Όχι μόνο η Σάρα Κέιν, αλλά και ο Άρθουρ Μίλλερ , η ανήσυχη πένα που άφησε ιστορία, μπήκε στο συγγραφικό στίβο από νωρίς και συγκεκριμένα από 21 ετών.

Τον απασχολούσε η οικογένεια, η ηθική, ενώ με δεικτική γραφή αναδείκνυε τον εύθραυστο χαρακτήρα του αμερικανικού ονείρου. Μαζί με τον Τένεσι Ουίλιαμς ήταν από τις πιο πολυσυζητημένες πένες του 20ου αιώνα.

Έργο – σταθμός στην καριέρα του θεωρήθηκε το κλασσικό έργο «O Θάνατος του Εμποράκου», μέσα από το οποίο καθρεπτίζεται η άποψή του για το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ, αλλά και για την ίδια την κοινωνία.

Σημαντικά έργα του Μίλερ και τα «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», «Μετά την πτώση», «Πάνω από τη γέφυρα», «Οι μάγισσες του Σάλεμ», ενώ κατά τη δεκαετία του ’90 έγραψε τέσσερα θεατρικά έργα («Κατρακυλώντας από το όρος Μόργκαν», «Σπασμένο γυαλί», «Ο τελευταίος Γιάνκι», «Οι σχέσεις του κυρίου Πίτερς»), δύο σενάρια («Everybody wins» το 1990, με τον Νίκ Νόλτε και την Ντέμπρα Γουίνγκερ και τις «Μάγισσες του Σάλεμ» το 1996, με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις και τη Γουαϊόνα Ράιντερ) και μια νουβέλα («Plain Girl» – «Ενα κοινό κορίτσι», το 1995).

Ο μεγάλος ρώσος δραματουργός και συγγραφέας, Αντόν Τσέχωφ, έγραψε τον «Πλατόνοφ» σε ηλικία 18 ετών. Από μικρή ηλικία τον απασχολούσε το δήθεν μικρόβιο των ανθρώπινων σχέσεων, η αξιακή κρίση και η αβεβαιότητα που περιέβαλε την ηθική.

Η γραφή του είχε ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό , ενώ παραμένει πάντα διαχρονικός και επίκαιρος. Τα έργα του έχουν θρέψει γενιές και γενιές ενώ φέτος το ελληνικό θεατρικό σανίδι θα φιλοξενήσει πολύ Τσέχωφ.

Νέος ξεκίνησε τη συγγραφική του δραστηριότητα και ο Τένεσι Ουίλιαμς. Στα 16 του κέρδισε το πρώτο του βραβείο για το δοκίμιό του «Can a Good Wife Be a Good Sport?».

Επηρεασμένος από τον Τσέχωφ, τα έργα του κινούνται ανάμεσα στο λογικό και στο παράλογο φλερτάροντας με την παράνοια.

Ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό έργο του το «Λεωφορείο ο πόθος».Πρόκειται για ένα έργο που «περνά» μέσα από την αλήθεια και το ψέμα, την ανθρωπιά και τη βιαιότητα, την ανασφάλεια και τη σιγουριά, το λογικό και το παράλογο, την ευτυχία και τη δυστυχία.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Ειδήσεις Σήμερα: