Το χολιγουντιανό αστέρι, τη γυναίκα που έχει αφήσει το στίγμα της στην ποπ κουλτούρα, μια εικόνα που έχει διχάσει και έχει συζητηθεί με τις πράξεις της και τον αινιγματικό θάνατό της, τη Μέριλιν Μονρόε, θα υποδυθεί η 37χρονη βραβευμένη με Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου Ρόλου και δις υποψήφια για όσκαρ, Τζέσικα Τσαστέιν, στη βιογραφική ταινία, «Ξανθιά», σε σκηνοθεσία Άντριου Ντόμινικ.
Η ταινία βασίζεται στο best-seller της Τζόις Κάρολ Όουτς, ενώ θα προσεγγίσει με ποιητικό και ευαίσθητο ύφος τη ζωή του μύθου Μέριλιν εστιάζοντας στη συνολική πορεία της και την απότομη ανάδειξή της.

Η κοκκινομάλλα Τζέσικα Τσαστέιν θα μπορούσε να πει κανείς πως αποτελεί στοίχημα και κινείται στο χώρο της αμφιβολίας όσον αφορά την πειστική ενσάρκωση της Μέριλιν. Απέχει εμφανισιακά από τις προηγούμενες Μέριλιν – ηθοποιούς, που διέθεταν καμπύλες και το φαρδύ πρόσωπο.

Οι ομοιότητες με τη Μονρόε είναι ανύπαρκτες στην περίπτωση της Τσαστέιν με το κοινό να περιμένει, ίσως, για ένα ενδεχόμενο κινηματογραφικό «θαύμα» μεταμόρφωσης.

Το πρότζεκτ «Ξανθιά» έχει ανακοινωθεί από το 2010 με την Ναόμι Γουότς να θεωρείται αρχικά η επόμενη κινηματογραφική Μέριλιν του Χόλιγουντ.

Ο αυστραλός παραγωγός και σκηνοθέτης γνωστός για την ταινία «Η Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον Δειλό Ρόμπερτ Φορντ», Άντριου Ντόμινικ, είχε πει για το πρότζεκτ Μέριλιν:

«Πρόκειται για έναν συναισθηματικό εφιάλτη, μια ταινία παραμύθι για ένα εγκαταλελειμμένο ορφανό χαμένο στο δάσος».

Το 700 σελίδων μυθιστόρημα της Όουτς που δημοσιεύτηκε το 2000 εστιάζει στις ερωτικές σχέσεις της Μονρόε συμπεριλαμβανομένου και του 35ου αμερικανού προέδρου Τζον Φ. Κένεντι. Πολλοί από τους εραστές της είναι ανώνυμοι, αλλά το ποιος είναι ποιος προκύπτει από υποκοριστικά των ηθοποιών και συζητήσεις. To βιβλίο της Όουτς είχε χρησιμοποιηθεί σε μίνι σειρά του 2001 στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS.

Το λαμπερό σύμβολο που ακούει στο όνομα Μέριλιν έχει αποτελέσει σε πολλές περιπτώσεις εμπορικό «προϊόν», ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει «εισβάλλει» στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη με τις πένες των κριτικών να παίρνουν φωτιά και την εκάστοτε Μορνόε να μπαίνει στο στόχαστρο των συζητήσεων.

Στις περισσότερες Μονρόε μεταμφιέσεις το σεξαπίλ ήταν παρών όπως και η λεπτή και ερωτική φωνή με ορισμένες ηθοποιούς να υιοθετούν με μεγαλύτερη επιτυχία το λάγνο ύφος της σταρ ενώ άλλες να πείθουν λιγότερο.

Η εμφάνιση και ο τρόπος προσέγγισης της Μέριλιν κινούταν σε παρόμοια πάντα επίπεδα, ενώ ο κόκκος διαφοροποίησης εντοπιζόταν στις ερμηνείες.

Γνωστή τηλεοπτική και κινηματογραφική Μέριλιν φιγούρα η Σούζαν Γκρίφιθς, που τη δεκαετία του ’90 έδινε ρεσιτάλ, ενώ επιτυχημένο «copy paste» και η Κάθριν Χικς στο Marilyn: The Untold Story (1980) για το οποίο και κέρδισε βραβείο Emmy.

Αντίθετα, την Μονρόε δεν «πλησίασαν» τόσο με τις ερμηνείες τους οι Μίστι Ρόου στο Goodbye Norma Jeane (1976) και Σαρλότ Σάλιβαν στο The Kennedys (2011) που δέχτηκαν καταδικαστικές κριτικές.

Τη διαφορά ανάμεσα στην πραγματική Μέριλιν και σε αυτό που «έβγαζε» δημοσίως υπογράμμισαν μέσα από τις ερμηνείες τους η Μίρα Σορβίνο στο «Norma Jean & Marilyn» (1996) αλλά και η Μισέλ Ουίλιαμς στο «Επτά Ημέρες με την Μέριλιν» (2011), που είχε δηλώσει:

«Δεν συνδέθηκα με τη Μέριλιν ως σύμβολο του σεξ», αλλά έβλεπε τη σταρ ως απλό κορίτσι που δεν διέθετε κάτι παραπάνω από εκείνη.

Η ταινία «Επτά Ημέρες με την Μέριλιν» επεδίωξε να αναδείξει τη θαμμένη αλλά πραγματική όψη της Μέριλιν που δεν ήθελε να φαίνεται σε κανέναν.

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Ειδήσεις Σήμερα: