Με μία δόση ωμού ρεαλισμού, ο Όλι Ρεν παραδέχθηκε το βράδυ της Δευτέρας ενώπιον της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ότι ακόμη και αν ο ίδιος ή όλη η Κομισιόν έχουν διαφορετική άποψη, το μέλλον της τρόικας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις επιθυμίες των κρατών-μελών της ευρωζώνης.

Ωστόσο ο ίδιος, κρατώντας ισορροπίες, υπεραμύνθηκε του ρόλου της τρόικας στην αντιμετώπιση της κρίσης υποστηρίζοντας πως οι διασώσεις βοήθησαν να αποτραπεί μια οικονομική καταστροφή στην Ευρώπη.

Για να ενισχύσει τα λεγόμενά του, ο κ. Ρεν δεν παρέλειψε να επισημάνει την απάντηση – καταπέλτη που έδωσε σε ερώτηση του «Βήματος» ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στο υπουργείο Εξωτερικών, την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου, στεκόμενος δίπλα στον κ. Ευ. Βενιζέλο.

Ο νέος επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας είχε τονίσει ότι δεν υπάρχει λόγος κατάργησης της τρόικας και της παρουσίας του ΔΝΤ σε αυτή, ενώ δεν της λείπει η απαραίτητη δημοκρατική νομιμοποίηση αφού οι οριστικές αποφάσεις λαμβάνονται στο Eurogroup.

Σύμφωνα με Το Βήμα, αυτή η απάντηση του επιτρόπου με αρμοδιότητα τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, η οποία ήλθε μάλιστα σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, ήταν μάλλον και το… αλατοπίπερο κατά τη διάρκεια της ακρόασής του από την αρμόδια επιτροπή της Ευρωβουλής που έχει αναλάβει τη σύνταξη της σχετικής έκθεσης για τα πεπραγμένα της τρόικας. Και έδειξε ότι η τρόικα, τουλάχιστον έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα, δεν θα αλλάξει σύντομα.

Η σχετική έκθεση αναμένεται να κυριαρχήσει την τρέχουσα εβδομάδα στο περιθώριο των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Μάλιστα, η αρμόδια επιτροπή έχει καλέσει άλλα δύο πρόσωπα να μιλήσουν ενώπιόν της.

Πρόκειται για τον πρώην πρόεδρο της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ, αλλά και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), τον Κλάους Ρέγκλινγκ. Όσα θα πει ο κ. Τρισέ αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς ο γάλλος τραπεζίτης βρέθηκε στο επίκεντρο της κρίσης χρέους, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, από το 2010 ως και το PSI του 2011-2012.

Ο Φιλανδός κ. Ρεν πάντως δέχθηκε αρκετά επιθετικές ερωτήσεις, και όχι μόνο από τους δύο εισηγητές της έκθεσης, τους κκ. Οτμαρ Κάρας και Λιεμ Χοάνγκ Νγκοκ. Μπορεί να τον ευχαρίστησαν για την άμεση απάντηση της Κομισιόν στο ερωτηματολόγιό τους, αλλά μέχρις εκεί.

Ο κ. Ρεν προσπάθησε να κρατήσει ισορροπίες. Αφού μίλησε για τις πρώτες θετικές ενδείξεις εξόδου από τη κρίση, όπως π.χ την επιστροφή της Ιρλανδίας στις αγορές, απέφυγε να αποδώσει άμεσα ευθύνες στην τρόικα για τα λάθη που σημειώθηκαν στα προγράμματα προσαρμογής.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, ο κ. Ρεν επέμεινε ότι η πολιτική αναταραχή την περίοδο από την άνοιξη του 2010 ως και το καλοκαίρι του 2012 έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να μην αποδώσει το πρόγραμμα προσαρμογής όπως θα έπρεπε. Και πρόσθεσε ότι η πίεση του χρόνου για τη λήψη δύσκολων και επώδυνων αποφάσεων ήταν τέτοια που δεν υπήρχαν πολλές επιλογές.

Σε ό,τι αφορά στην κριτική ότι θα έπρεπε να έχει γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους το 2010, απάντησε ότι ο κίνδυνος της διάχυσης της κρίσης ήταν πολύ μεγάλος, ενώ δεν υπήρχε και σύγκλιση απόψεων. Οι συνεχείς αναφορές στην αναδιάρθρωση την έκαναν κάποια στιγμή «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» όπως είπε.

Ο επίτροπος πάντως σημείωσε ότι αν και η τρόικα αποτελείται από τρεις ανεξάρτητους οργανισμούς λειτουργεί σχετικά καλά και βρίσκονται οι απαραίτητοι συμβιβασμοί. Η Κομισιόν πάντως ήταν πάντοτε υπέρ πιο «κοινοτικών λύσεων», ήδη από την αρχή της κρίσης, αλλά οι «17» προτίμησαν διακυβερνητικές λύσεις.

Ωστόσο, ο Φιλανδός επίτροπος σημείωσε ότι τα Μνημόνια προέκυψαν κατόπιν συνομιλιών μεταξύ τρόικας (ένας όρος που δεν του αρέσει όπως υπογράμμισε) και κυβερνήσεων και ότι οι αξιωματούχοι της τρόικας λογοδοτούν στους ανωτέρους τους, δεν είναι ανεξέλεγκτοι.

Ερωτηθείς δε για τη σκληρή στάση που τήρησαν οι Ευρωπαίοι έναντι της Κύπρου, ο κ. Ρεν προκάλεσε όποιον γνωρίζει κάτι διαφορετικό να αμφισβητήσει την άποψή του ότι η Κομισιόν ήθελε ελαφρύτερο πρόγραμμα προσαρμογής για τη Λευκωσία.

Ωστόσο, δεν παρέλειψε «να καρφώσει» την κυβέρνηση Χριστόφια, λέγοντας ότι ήδη από τον Νοέμβριο του 2011 είχε συζητήσει εμπιστευτικά με τον τότε υπουργό Οικονομικών της Κύπρου το ενδεχόμενο βοήθειας, αλλά μετά ήρθε το…δάνειο από τη Ρωσία. Πλέον, το 2013, πολλά μέλη του Eurogroup ήθελαν να τηρηθεί σκληρότερη στάση εναντίον των Κυπρίων.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: