Ο βυθός της δυτικής σκέψης ερευνάται μέσα από το καθηλωτικό έργο «Φάουστ» του Γκαίτε, που σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, αναδύεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου.
Ο βυθός της δυτικής σκέψης ερευνάται μέσα από το καθηλωτικό έργο «Φάουστ» του Γκαίτε, που σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, αναδύεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από την Τετάρτη 15 Ιανουαρίου.

Τρία χρόνια μετά την τελετή των εγκαινίων της, σε δική του σύλληψη και σκηνοθεσία, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στη Στέγη και, για πρώτη φορά, καταπιάνεται με τον αρχετυπικό μύθο της νεότερης ευρωπαϊκής σκέψης, αυτόν του Φάουστ.

Αντλώντας το υλικό του από το έργο-κοιτίδα του νεότερου ευρωπαϊκού πνεύματος, «Φάουστ», στην έμμετρη μετάφραση του Πέτρου Μάρκαρη, έχοντας επισκεφτεί τον προγενέστερο Δόκτορα Φάουστους (1604) του Christopher Marlowe και αξιοποιώντας τόσο τις μεταμορφώσεις του μύθου όσο και μια σειρά από διακειμενικές αναφορές, μεταγραφές, ίσως και προσωπικές αφηγήσεις και ομολογίες, ο Μαρμαρινός «διευθύνει» μια παράσταση-περιπέτεια στο βυθό της δυτικής ποίησης, φιλοσοφίας και ιστορίας, αλλά και της ανθρώπινης ψυχής.

Η παράσταση εξελίσσεται σε απροσδόκητους χώρους της Στέγης από έναν εξαιρετικό θίασο, με τον Ακύλλα Καραζήση στις διαδρομές του Φάουστ.

Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Γκέοργκ (ή, κατ’ άλλους, Γιόχαν) Φάουστ ήταν πιθανότατα υπαρκτό πρόσωπο που έζησε στη Γερμανία. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, πρέπει να γεννήθηκε μεταξύ 1460-70 και να πέθανε μεταξύ 1536-39. Ήταν, κατά κάποιον τρόπο, ένας «μάγος», δηλαδή αστρολόγος, γυρολόγος και ενδεχομένως αγύρτης και τυχοδιώκτης.

Ενώ βρισκόταν ακόμη στη ζωή, έδινε στους συγχρόνους του τροφή για διάφορες δοξασίες. Λίγες δεκαετίες μετά το θάνατό του, δημιουργήθηκαν θρύλοι γύρω από τις παράδοξες συνθήκες του θανάτου του σύμφωνα με κάποιο χρονικό, τον στραγγάλισε ο διάβολος. Το 1535 ή το 1537, μάλιστα, ο Λούθηρος αναφέρεται στον Φάουστ ως κάποιον που έκανε συμφωνία με τον Διάβολο. Σε όλη τη διάρκεια του 16ου αιώνα ο θρύλος του Φάουστ ήταν από τους πιο δημοφιλείς: γράφονταν γι’ αυτόν λαϊκά αναγνώσματα, μπαλάντες, κουκλοθέατρα και παρωδίες, ενώ γκραβούρες, χαρακτικά και ξυλογραφίες απεικόνιζαν έναν άνδρα να πουλά τη ψυχή του στο διάβολο.

Στην Ελλάδα, ο «Φάουστ» ανέβηκε για πρώτη φορά από επαγγελματικό θίασο το 1904 στο Βασιλικό Θέατρο (μετέπειτα Εθνικό), από τον σκηνοθέτη Θωμά Οικονόμου, στη μετάφραση του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου (εκδόσεις Εστία).

Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από 15 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 2014 στι 20:00. Παραστάσεις καθημερινά εκτός Δευτέρας & Τρίτης

Μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης
Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Μαρμαρινός
Δραματουργία: Armin Kerber
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος
Χώρος: Kenny MacLellan
Εκτέλεση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη
Παίζουν: Ακύλλας Καραζήσης, Θεοδώρα Τζήμου, Εύη Σαουλίδου, Ηλέκτρα Νικολούζου, Έλενα Τοπαλίδου, Φοίβος Ριμένας, Νικόλας Χανακούλας, Δάφνη Ιωακειμίδου-Πατακιά, Σμαρώ Γαϊτανίδου, Γιώργος Μπινιάρης

Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών

Τιμές εισιτηρίων:
15 – 18 – 28 € , μειωμένο 10 – 12 – 15 € | Άνεργοι 5 €

Ειδήσεις Σήμερα: