Τι σχέση έχουν οι άντρες με τον πρόωρο τοκετό;

Από: Ζαχαρία Πηνελόπη

Μεγάλη, σύμφωνα με νέα έρευνα, τόσο με τον πρόωρο τοκετό όσο και με το χαμηλό βάρος του νεογνού!

Όπως δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «American Journal of Human Biology», όσο μειωμένη είναι η «παρουσία» του αντρικού φύλου σε μια κοινωνία τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν οι γυναίκες να γεννούν πρόωρα και τα μωρά τους να είναι λιποβαρή.

Σε παλαιότερη μελέτη που έγινε στη φυλή Aché της Παραγουάης, οι ειδικοί είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά των οποίων οι μπαμπάδες συμμετείχαν στα οικογενειακά ζητήματα είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν και να ενηλικιωθούν. Επιπλέον, σε μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί στη Βόρεια Αμερική έχει φανεί ότι σε περιοχές όπου οι άνδρες είναι λίγοι, ο γάμος σπανίζει, τα διαζύγια είναι πολλά και επικρατούν μονογονεϊκές οικογένειες, συγκριτικά με άλλα μέρη όπου η αναλογία των δύο φύλων είναι ίση.

Με αφορμή, λοιπόν, τις προηγούμενες έρευνες, οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν θέλησαν να ελέγξουν κατά πόσο τα αποτελέσματά τους σχετίζονται με την υγεία των νεογνών. Μελέτησαν αρχεία από κάθε επαρχία των ΗΠΑ για το 2000 και συνέκριναν τα ποσοστά των πρόωρων γεννήσεων και λιποβαρών νεογέννητων με την αναλογία αντρών – γυναικών. Επίσης, συνεκτίμησαν κι άλλους παράγοντες, όπως την οικονομική κατάσταση των κοινοτήτων, την αναλογία των μονογονεϊκών οικογενειών και τη μόρφωση των κατοίκων.

Η ανάλυσή τους αποκάλυψε ότι η αντρική «έλλειψη» συσχετιζόταν τόσο με το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης όσο και με την προωρότητα.Περίπου 1 στα 12 βρέφη που γεννιούνται στις ΗΠΑ ζυγίσουν λιγότερο από 2,5 κιλά, δηλαδή αγγίζουν το όριο του επιτρεπόμενου χαμηλού σωματικού βάρους, ενώ 1 στα 9 νεογνά γεννιέται πριν από την 37η εβδομάδα κυοφορίας, αντί για τις 40 εβδομάδες κύησης που επιβάλλει η φύση.

Όπως εξηγεί ο δρ. Ντάνιελ Κρούγκερ, καθηγητής Συμπεριφορικής Υγείας και Επιμόρφωσης, τα αίτια μπορεί να είναι εξελικτικά: «Όταν οι άντρες επενδύουν λίγο σε μια εγκυμοσύνη, ίσως και οι γυναίκες με τη σειρά τους να επενδύουν λίγο σωματικά, αναμένοντας ασυναίσθητα το νεογνό να μην επιβιώσει. Είναι ένα πρότυπο που μπορεί να έχει εδραιωθεί αρκετά νωρίς στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου είδους, όταν η νεογνική θνησιμότητα ήταν υψηλή».

Και συμπληρώνει: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει γυναίκα που συνειδητά σκέφτεται ότι θέλει να αποκτήσει πρόωρο νεογνό. Πρόκειται για ένα μη συνειδητό σύστημα που ρυθμίζεται από τις ορμόνες. Αν, ωστόσο, η ενεργός παρουσία του άντρα αλλάζει την υγεία του νεογνού, τότε οι μέλλοντες μπαμπάδες θα μπορούσαν να διδαχθούν πώς να είναι περισσότερο υποστηρικτικοί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης».

imommy