Ένας θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη, γραμμένος από τον συγγραφέα αποκλειστικά για τον Δημήτρη Πιατά, ο οποίος εκτός από την ερμηνεία υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης.
Ένας θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη, γραμμένος από τον συγγραφέα αποκλειστικά για τον Δημήτρη Πιατά, ο οποίος εκτός από την ερμηνεία υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης.
Το έργο είναι ο… διάλογος του Παππού (Δημήτρης Πιατάς) με ένα χρυσόψαρο που μιλάει, τον Μάκη. Κλεισμένος σε μια γυάλα στο σαλόνι του σπιτιού.

Ο Παππούς συνδιαλέγεται με τον Μάκη για τη ζωή, το σεξ, την ιδεολογία, το τέλος των οικογενειακών και ερωτικών σχέσεων, το παρελθόν και το μέλλον. Σε αντίθεση με τον Παππού, ο Μάκης έχει αυτό που έχει χάσει εκείνος: όνομα και ταυτότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένας απολαυστικός μονόλογος για τη μοναξιά των ανθρώπων και των ψαριών που ζουν κλεισμένοι σε μια “γυάλα” και η μόνη διαφυγή τους είναι το τέλος. Γραμμένο με λόγο άμεσο, σκληρό, αλλά ποιητικό, το έργο αιωρείται ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, εκεί που τα ψάρια έχουν την ικανότητα να μιλάνε. “Αλλά όταν τα ψάρια βγουν στη στεριά, τότε οι άνθρωποι πρέπει να φεύγουν”…

Σκηνικά – κοστούμια: Μαρία Δημητριάδ
Φωτισμοί: Μιχάλης Μπούρης

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9:15 μ.μ.
στο θέατρο “Εν Αθήναις” (Ιάκχου 19, Γκάζι)
Eισιτήρια: 15, 10 (φοιτητικό, άνεργοι)